Ciepło utajone (ciepło
przemiany fazowej
) – ilość
energii termicznej
wymienionej pomiędzy układem a otoczeniem podczas
przejścia fazowego
, prowadzonego w warunkach ściśle
izotermicznych
. Termin ten został wprowadzony około 1750 przez szkockiego chemika
Josefa Blacka
.
Pojęcie ciepło utajone używane jest jako ilość energii (jednostka
dżul
) oraz jako ilość energii na jednostkę substancji, która zmieniła stan skupienia. Gdy jednostką ilości jest masa, to ciepło utajone ma jednostkę dżul/kg, a gdy
liczność materii
- dżul/mol.
Określenie pochodzi jeszcze z okresu gdy uważano, że ciepło jest substancją, a ciepło dostarczane do ciała podczas przemiany fazowej nie wywołuje zmiany temperatury lecz ukrywa się.
Obecnie pojęcie to nie jest już stosowane w fizyce, jest ono praktycznie tożsame z terminem dokładniej zdefiniowanym
entalpią
przejścia fazowego. Używa się także określenia zmiana energii przejścia fazowego. Pojęcie jest jeszcze używane w naukach bazujących na fizyce.
Linki zewnętrzne
O używaniu pojęcia ciepło