Wiesław Walendziak (ur.
28 listopada
1962
w
Gdańsku
) – polski
polityk
, dziennikarz, publicysta, były prezes
Telewizji Polskiej
, minister w
rządzie Jerzego Buzka
, poseł na
Sejm
III
i
IV
kadencji.
Życiorys
W 1987 ukończył studia na Wydziale Humanistycznym
Uniwersytetu Gdańskiego
na kierunku historia. W latach 80. był uczestnikiem opozycyjnego
Ruchu Młodej Polski
oraz
Niezależnego Zrzeszenia Studentów
w środowisku akademickim
Trójmiasta
. W latach 1987–1989 wraz z innymi działaczami trójmiejskiej opozycji pracował w Spółdzielni Robót Wysokościowych.
W 1989 został redaktorem naczelnym tygodnika "Młoda Polska". Funkcję tę pełnił do 1991. Od 1991 do 1993 był redaktorem Agencji Filmowej "Profilm". W tym samym czasie prowadził w
Telewizji Polskiej
programy publicystyczne Bez znieczulenia i Lewiatan, które wyróżnione zostały telewizyjną nagrodą
Wiktora
.
W 1993 pełnił funkcję dyrektora programowego, a następnie Dyrektora Generalnego
Telewizji Polsat
. W 1994 został prezesem zarządu
Telewizji Polskiej
. Stanowisko to zajmował do 1996. W okresie jego prezesury istotną rolę w
TVP
zaczęło odgrywać skupione wokół niego środowisko młodych działaczy i dziennikarzy katolickich, nazywanych
"pampersami"
. Na antenie pojawiły się prowadzone przez tych dziennikarzy programy, takie jak
Puls dnia
czy Fronda. Jednocześnie w
TVP
pojawiło się więcej programów rozrywkowych (m.in.
Randka w ciemno
).
Po odejściu z TVP zaangażował się w działalność polityczną. Brał udział w tworzeniu
Akcji Wyborczej Solidarność
. W
wyborach parlamentarnych w 1997
odpowiadał za kampanię medialną AWS. W tych samych wyborach również sam po raz pierwszy uzyskał mandat poselski. W
rządzie Jerzego Buzka
został ministrem-członkiem
Rady Ministrów
, pełniącym funkcję szefa
Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
. W marcu 1999 zrezygnował z funkcji szefa KPRM, odrzucił również propozycję przyjęcia stanowiska
ministra kultury
. Zaangażował się także wraz z częścią dawnego środowiska "pampersów" w tworzenie
Telewizji Familijnej
mającej być przeciwwagą dla uznawanej za opanowaną przez lewicę
TVP
. Przedsięwzięcie to jednak okazało się nieudane. W
wyborach prezydenckich w 2000
odpowiadał za kampanię medialną
Mariana Krzaklewskiego
.
W 2001 po raz drugi został wybrany posłem w
okręgu gdyńsko-słupskim
z listy
Prawa i Sprawiedliwości
. W
Sejmie
IV kadencji pełnił funkcję przewodniczącego
Komisji Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji
. 15 marca 2004 zrezygnował z mandatu poselskiego i wycofał się z polityki.
W 1990 był członkiem
Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego
. Od 1990 do 1992 należał do
Koalicji Republikańskiej
, zaś od 1992 do 1994 do
Partii Konserwatywnej
. Do działalności partyjnej powrócił po odejściu z TVP. Od 1998 od 2001 pełnił funkcję wiceprezesa
Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego
. W 2001 wraz grupą innych członków SKL przeciwnych współpracy z
Platformą Obywatelską
utworzył
Przymierze Prawicy
. Rok później wraz z całym Przymierzem Prawicy wstąpił do
Prawa i Sprawiedliwości
. Zrezygnował z funkcji partyjnych w 2003.
Po rezygnacji z mandatu poselskiego zaangażował się w przedsięwzięcia biznesowe. Jako prezes powołanej w imieniu
Polsatu
i
TVN
spółki Polski Operator Telewizyjny zaangażował się w realizację programu budowy naziemnej telewizji cyfrowej. Z programu wycofała się jednak
TVP
. 19 września 2005 objął stanowisko wiceprezesa Prokom Investments S.A. Z ramienia tej spółki zasiada w radzie nadzorczej producenta
insuliny
Bioton
.
27 września 2009 za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za działalność na rzecz przemian demokratycznych, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej został odznaczony Krzyżem Oficerskim
Orderu Odrodzenia Polski
[1].
Autor wielu tekstów z dziedziny historii i polityki, publikował m.in. w "Bratniaku" (piśmie
Ruchu Młodej Polski
),
"Dzienniku Bałtyckim"
,
"Gazecie Wyborczej"
,
"Nowym Państwie"
,
"Rzeczpospolitej"
, "
Wprost
",
"Życiu"
i
"Życiu Warszawy"
. Jest laureatem
Nagrody Kisiela
z 1990. W 2003 wraz z
Kazimierzem Marcinkiewiczem
założył Instytut Środkowoeuropejski, wydawcę dwumiesięcznika "
Międzynarodowy Przegląd Polityczny
" redagowanego przez
Konrada Szymańskiego
. Od wielu lat zaangażowany w działalność na rzecz niepodległości
Tybetu
oraz obrony praw człowieka.
Przypisy
Źródła