Opactwo Beuron, luty 2008
Opactwo św. Marcina w Beuron –
benedyktyński
klasztor w
Beuron
w dolinie
Dunaju
w
Niemczech
, założony w
1863
w miejscu, gdzie tradycja życia klasztornego sięga IX w.
Apostolstwo
Pod koniec XIX w. jeden z członków opactwa, Anselm Schott, przygotował popularne tłumaczenie łacińskiej liturgii mszalnej w języku niemieckim. Mszalik ten znany był powszechnie pod nazwą "Schott" i jest jednym ze świadectw działalności apostolskiej opactwa, szczególnie w dziedzinie formacji liturgicznej[1].
W latach
1927
–
1933
wielokrotnie przyjeżdżała tu
Edith Stein
, korzystając z kierownictwa duchowego
opata
Raphaela Walzera. On też pomógł jej rozeznać powołanie do
Karmelu
, do którego wstąpiła w
1933
w
Kolonii
. W
1935
opat
Walzer został zmuszony przez
reżim nazistowski
do emigracji do
Francji
.
W 1945 roku w opactwie utworzono Vetus latina-Institut zajmujący się
starołacińskimi przekładami Pisma Świętego
[2].
Kongregacja Beuron
Jedną z pierwszych fundacji było Opactwo Maredsous w Belgii w
1872r
.. Opactwo Beuron stało się oficjalnie opactwem macierzystym Kongregacji Beuron w
1873
r., kiedy to przez
Stolicę Apostolską
został zatwierdzony statut. Następne fundacje, poza Niemcami, dokonywały się w okresie
Kulturkampfu
, kiedy wspólnota mnichów została wygnana z
Beuron
. Po ich powrocie możliwe były fundacje wewnątrz Niemiec:
Opactwo Maria Laach
(
1893
r.); opactwo Gerleve (
1904
r.); opactwo Neresheim (1920); opactwo Weingarten (
1922
r.); opactwo Neuburg (
1926
r.) i inne. Ostatnimi fundacjami były: opactwo Tholey, na nowo ustanowione w 1949 r. i klasztor Nütschau - fundacja opactwa Gerleve dokonana w 1951 r.
W XX w. Kongregacja kontynuowała swą działalność poza Niemcami: w Belgii, Austrii, Portugalii, Brazylii i Japonii. W
1906
r. założono opactwo Zaśnięcia (lub Wniebowzięcia) NMP w Jerozolimie - obecnie opactwo Świętej Marii na Syjonie. Fundacje poza Niemcami w późniejszym okresie oddzieliły się od Kongregacji Beuron, często z powodów politycznych.
Członkiem kongregacji był belgijski historyk i
patrolog
dom
Germain Morin
(1861 – 1946).
Od
2004
r. filią opactwa stała się Cella s. Benedict na wyspie
Reichenau
na
Jeziorze Bodeńskim
– reaktywacja
klasztoru Reichenau
, jednego z wczesnośredniowiecznych ośrodków życia mniszego, utworzonego w
724r
.
Kongregacja posiada też gałąź żeńską, w skład której wchodzi dziewięć opactw benedyktynek - w Niemczech i poza granicami.
Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ Por. Joseph Ratzinger, Milestones. Memoires 1927-1977, Ignatius Press, San Francisco 1998, s. 19.
- ↑ Por.
Omówienie Vetus latina
na stronie opactwa Beuron.