Język tamilski (tamil), tamilski: தமிழ் (tamizh) –
język
z
rodziny
drawidyjskiej
, jej grupy południowej. Drugi, obok
języka telugu
, pod względem liczby użytkowników język tej rodziny – posługuje się nim około 65 mln
Tamilów
. Zamieszkują oni głównie południowoindyjski
stan
Tamil Nadu
(60 mln) oraz
wyspę
Cejlon
(4 mln). Językiem tym posługuje się także ponad milion emigrantów tamilskich w
Malezji
i
Singapurze
.
Język urzędowy
Singapuru,
Sri Lanki
i stanu Tamil Nadu.
Tamilski
język literacki
wykształcił się już w I w. n.e. Do zapisu używa się odrębnego południowoindyjskiego pisma (
tamilskiego
).
System fonologiczny
Samogłoski
| krótkie | długie |
|---|
| przednie | centralne | tylne | przednie | centralne | tylne |
|---|
| wysokie |
i
| |
u
|
iː
| |
uː
|
|---|
| இ | | உ | ஈ | | ஊ |
| średnie |
e
| |
o
|
eː
| |
oː
|
|---|
| எ | | ஒ | ஏ | | ஓ |
| niskie | |
a
| |
(ai)
|
aː
|
(aw)
|
|---|
| அ | | ஐ | ஆ | ஒள |
Spółgłoski
W przeciwieństwie do większości języków indyjskich, w tamilskim nie ma rozróżnienia spółgłosek przydechowych i nieprzydechowych.
Morfologia
Z punktu widzenia typologicznego tamilski jest językiem aglutynacyjnym, relacje gramatyczne odzwierciedlane są za pomocą systemu sufiksów i postpozycji.
Składnia
Tamilski jest językiem typu SOV, czyli czasownik występuje zwykle na końcu zdania. Jednak składnia języka jest dość elastyczna i może on pojawiać się także w innych miejscach, powodując subtelne różnice w znaczeniu.
Tamilski preferuje postpozycję w stosunku do prepozycji. Podmiot zdania nie musi być wyrażony bezpośrednio (podmiot gramatyczny), może pozostać domyślny. Nie jest też obowiązkowe występowanie zarówno
orzeczenia
, jak i
dopełnień
. Zdanie może składać się jedynie z czasownika (np. muṭintuviṭṭatu – ukończony) lub tylko z podmiotu i dopełnienia (atu eṉ vīṭu – to [jest] mój dom). Język tamilski nie posiada
łącznika
, a więc formy osobowej czasownika być, służącej do łączenia cech obiektu z samym obiektem w ramach zdania.
Słownictwo
Zasób leksykalny w większej części drawidyjski, istnieje pewna ilość zapożyczeń z sanskrytu, języków
munda
i innych. W odróżnieniu od innych języków drawidyjskich stopień sanskrytyzacji słownictwa jest stosunkowo niewielki.
System pisma
Starożytne pismo tamilskie, bardzo różniące się od współcześnie używanego
Strona
Biblii
w języku tamilskim
(1723)
Pismo tamilskie to
alfabet sylabiczny
, a więc jeden znak oznacza jedną sylabę. Większość znaków składa się z elementu spółgłoskowego i samogłoskowego, choć istnieją też
grafemy
oznaczające samodzielne samogłoski. Alfabet tamilski zawiera 12 elementów samogłoskowych, 18 spółgłoskowych, co daje razem 276 znaków kombinowanych. Oprócz tego jest też 5 znaków
grantha
, służących do zapisu słów zapożyczonych z
sanskrytu
.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
