Masakra w Deir Jassin – odnosi się do wydarzeń w wiosce
Deir Jassin
leżącej w pobliżu
Jerozolimy
. W dniach
9
-
11 kwietnia
1948 r. żydowskie
oddziały paramilitarne
(
Irgun
i
Lehi
) dokonały tam masakry arabskich mieszkańców miejscowości. Nastąpiło to w okresie wzrastających napięć arabsko-żydowskich, na około miesiąc przed wybuchem znacznie poważniejszego
konfliktu
.
Przebieg wydarzeń
Zajście rozpoczęło się
9 kwietnia
1948
od ataku przez uzbrojone nieregularne oddziały
żydowskie
na osadę
Deir Jassin
. Akcja została przeprowadzona równolegle z próbami przełamania oblężenia zachodniej
Jerozolimy
.
W nocy 9 kwietnia syjoniści otoczyli wioskę, która była położona między żydowskimi osadami Givat Shaul i Montefiore. W ataku na Deir Jassin wzięło udział około 132 ludzi - 72 z Irgunu i 60 z Lehi. Walki rozpoczęły się około godziny 4.45 nad ranem od starcia oddziału Irgunu ze strażnikami pilnującymi wsi. W następstwie ataku mieszkańcy wsi zaczęli uciekać w kierunku południowo-zachodnim ku miejscowości Ein Kerem. Jednocześnie arabska obrona początkowo powstrzymała natarcie sił żydowskich. W ciągu kolejnych kilku godzin trwały ciężkie walki, w trakcie których oddziały żydowskie używały materiałów wybuchowych w celu niszczenia faktycznych lub domniemanych punktów oporu, między innymi w domach mieszkalnych, w których zginęła duża liczba cywilów, w tym kobiet i dzieci. Walki zakończyły się około godziny 11.00.
Jacques de Rynier, przedstawiciel
Czerwonego Krzyża
, wspominał w swoim raporcie, jak izraelska dziewczyna pokazywała mu nóż ociekający krwią.[1] Oficjalnie władze izraelskie odcięły się od rzezi w Deir Jassin. Premier Ben Gurion publicznie nazwał Begina "Menachemem Hitlerem". Niemniej Izraelczycy zrobili wszystko, by maksymalnie wykorzystać psychologicznie efekty masakry, puszczając pogłoski o czekających Arabów dalszych rzeziach. W ten sposób wydarzenia w Deir Jassin przyczyniły się do exodusu Arabów - 750 tysięcy osób opuściło tereny Palestyny, uciekając przed wojskami izraelskimi.
Liczba ofiar cywilnych
Większość mieszkańców osady (liczbę mieszkańców szacuje się na 750 osób) przeżyła – uciekła lub została siłą usunięta z osady po jej zdobyciu przez siły żydowskie. Liczba zabitych mieszkańców wsi szacowana jest od 100 do 254 osób. Ta druga liczba pojawiała się w pierwszych doniesieniach prasowych na temat masakry. Natomiast według wyników badań opublikowanych w 1998 r. przez Uniwersytet w Beir Zeit, podczas przejmowania i okupacji osady zostało zabitych około 107-120 jej mieszkańców.
Część źródeł historycznych, ówczesnych raportów i oficjalnych komentarzy uznaje to zajście za ludobójstwo. Używanie takiego określenia w stosunku do tych zdarzeń pozostaje kontrowersyjne.
Bezpośrednie konsekwencje wydarzeń
Mieszkańcy okolicznych arabskich wiosek Kolonia i Beit-Isla uciekli po ataku. W odwecie za masakrę, 13 kwietnia arabski oddział rozbił żydowski konwój medyczny wracający z Deir Jassin do Jerozolimy. Zabito wtedy 75 Żydów (w tym rannych, lekarzy i kobiecy personel medyczny).
Jednocześnie wydarzenie zostało użyte zarówno przez Arabów jak i przez Żydów w propagandowej walce o panowanie nad
Palestyną
. Między innymi rozsiewane wśród arabskiej ludności - przesadzone - pogłoski na temat masakry przyczyniły się do wybuchu paniki wśród arabskiej ludności
mandatu
, a w konsekwencji ucieczki znacznej jej części.
Przypisy
- ↑ Porównaj „The Globe and Mail”. 2 maja 1998. Zobacz również opisy masakry w książce: Daniel A. McGowan, Marc H. Ellis: Remembering Deir Yassin. New York: 1998, ss. 48, 49, 51.
Zobacz też
Linki zewnętrzne