Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Ocena pracy i umiejętności ucznia z muzyki

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 12621 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

 

Ocena ucznia z przedmiotu muzyka jest zagadnieniem bardzo trudnym, w kwestii tej bowiem pojawia się problem: za co oceniać i w jaki sposób?

Naturalnie nie tylko za poprawne śpiewanie, czy opanowanie teorii. Wrodzone zdolności muzyczne ucznia (np. ładny głos) nie mogą w żadnym wypadku przesądzać o wysokiej ocenie z przedmiotu. Decydującą sprawą jest rozwój muzyczny ucznia, czyli rozwój słuchu muzycznego, głosu, poczucia rytmu oraz umiejętność zastosowania wiadomości teoretycznych w konkretnych sytuacjach. Wszystkie formy umuzykalniania stosowane na lekcjach muzyki powinny podlegać ocenie. Nauczyciele jednak nie zawsze oceniają postępy uczniów w zakresie muzykowania czy percepcji muzyki. Poza tym należy oceniać nie tylko za przerobiony materiał, ale również umiejętność rozwiązywania nowych zadań, która świadczy o zrozumieniu pojęć i opanowaniu nawyków. Nauczyciele często zastanawiają się nad tym, jak oceniać obiektywnie z równoczesnym indywidualizowaniem oceny ;czy wyżej oceniać odpowiedź muzyczną słabszą, ale świadczącą o dużym wysiłku mało zdolnego ucznia, czy odpowiedź lepszą ucznia zdolnego, który nie musiał w jej przygotowanie włożyć wiele pracy. Nauczyciele doświadczeni wiedzą, że w takich sytuacjach ważną sprawą jest taki sposób oceniania ucznia, którego efekt stanie się bodźcem rozbudzającym zainteresowania muzyczne i mobilizującym do podejmowania przez dziecko wysiłków zmierzających do opanowania umiejętności i wiedzy muzycznej.

Zgodnie z wytycznymi z programu nauczania należy oceniać przede wszystkim indywidualne postępy uczniów, ich efektywność, zainteresowania i stosunek do pracy

Ważne jest zaznaczenie przy ocenie, za co była wystawiona, aby uniknąć sytuacji, że ocenia się ucznia za każdym razem wyłącznie np. za wiadomości o muzyce, co daje w efekcie fałszywy obraz pracy i postępów muzycznych poszczególnych uczniów, a nauczyciel sam zdezorientowany, nie jest w stanie racjonalni pracować nad wszechstronnym rozwojem dyspozycji muzycznych wychowanków. Dość często zdarza się, że nauczyciele angażują uczniów do współoceniania. Jest to bardzo pozytywne zjawisko, gdyż uczy krytycyzmu, wartościowania i zmusza do uważnego słuchania w celu uchwycenia zalet i błędów, a więc aktywizuje uczniów, zapobiega bierności i nudzie. Tego typu obserwacja słuchowa, umiejętność spostrzegania przez uczniów niedokładności melodycznych czy błędów rytmicznych to także dobra okazja do wystawienia oceny. Włączenie uczniów do współoceniania powinno ograniczać się do wyrażenia własnej opinii dotyczącej odpowiedzi koleżanki czy kolegi, nie musi jednak oznaczać proponowania stopni.

Należy pamiętać, że śpiewanie czy granie przy całej klasie stanowi dla większości uczniów przeżycie, któremu towarzyszy przykra trema. Dotyczy to zwłaszcza starszych dzieci, które potrafią krytycznie oceniać swoje umiejętności muzyczne. Dlatego tak ważne jest, aby proces kontroli i oceny każdego ucznia przebiegał w atmosferze swobody i życzliwości.

Warto zwrócić też uwagę na chłopców przechodzących mutację i nie zmuszać ich do indywidualnego śpiewania. W tym okresie przejściowym na ocenę z muzyki powinny się składać inne samodzielne wypowiedzi muzyczne uczniów z zakresu improwizacji instrumentalnej, słuchania muzyki, gry na instrumentach perkusyjnych i melodycznych czy tworzenia muzyki.

Jeżeli ocena ma być pomocniczym w nauczaniu i wychowaniu, to warto dodać, że proces oceniania w żadnym wypadku nie może sprowadzać się do pogoni za stopniami, gdyż wtedy traci swój prawdziwy sens. Stopień zresztą nie powinien być jedyną formą oceny. Pedagogika zna jeszcze inne formy: potwierdzenia, zaprzeczenia, pochwały. Obowiązującą zasadą jest jawność oceny oraz jej uzasadnienie.

Ocena ucznia z muzyki jest zagadnieniem dość trudnym, gdyż jej obiektywność jest bardzo skomplikowana. Stawiane na ogół jednakowe wymagania wszystkim uczniom, bez względu na indywidualne możliwości każdego z nich, mogą być powodem negatywnego stosunku ucznia do przedmiotu.

U uczniów nie posiadających uzdolnień muzycznych, w obliczu niemożliwości osiągania sukcesów obserwuje się często postawę "mnie na więcej nie stać, więc po co mam się uczyć". Natomiast łatwość zdobywania dobrych ocen przez uczniów zdolnych również nie będzie czynnikiem mobilizującym ich do pracy.

Ocena powinna być więc uzależniona od subiektywnych możliwości i postawy dziecka na lekcjach. Takie bowiem traktowanie oceny może wzbudzić wiarę we własne siły, wytworzyć postawę stałej gotowości do działania, a także do przezwyciężania trudności. Uczniom posiadającym uzdolnienia muzyczne stawiać należy większe wymagania w tych dziedzinach, w których zdolności wrodzone pozwalają na osiągnięcie dobrych wyników bez żadnego wysiłku i oceniać nie tylko wyniki, ale także wkład pracy.

Biorąc pod uwagę różnorodne formy działalności muzycznej należy w dzienniku, w miejscu przeznaczonym na stawianie ocen zaznaczyć, za jakie dyscypliny uczeń otrzymał ocenę. W przypadku, gdy mimo systematyczności, z powodu braku słuchu muzycznego nie może uzyskać zadawalającej oceny za śpiewanie, będzie mógł wykazać się pomysłowością podczas tworzenia muzyki, umiejętnością gry na instrumentach, wiadomościami o muzyce. Na zajęciach muzyki nie wszystko musi być oceniane. Trudno jest ocenić przeżycie estetyczne dziecka. Można tu jedynie brać pod uwagę zaangażowanie emocjonalne dziecka.

Jak wynika z powyższego, na ocenę z muzyki składa się wiele elementów, które wyznaczają ocenę końcową, która stanowi jakby wypadkową poszczególnych ocen. Nie wolno jednak opierać się tutaj na średniej arytmetycznej, ale mieć na uwadze specyfikę rozwoju uzdolnień i zainteresowań każdego ucznia.

Bibliografia:

  • Racinowski S.: Problemy oceny szkolnej
  • Wasilewska D.: Problemy kontroli i oceny ucznia z wychowania muzycznego
  • mgr Lucyna Wodzisławska-Wróż
    Szkoła Podstawowa nr 1 w Pajęcznie

    Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

    X


    Zarejestruj się lub zaloguj,
    aby mieć pełny dostęp
    do serwisu edukacyjnego.




    www.szkolnictwo.pl

    e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
    - największy w Polsce katalog szkół
    - ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




    Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

    Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




    Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie