Analizując biografie ludzi, którzy do czegoś doszli, zauważono, że źródłem sukcesu jest nie tylko szczęście i ciężka praca, ale przede wszystkim wiara w siebie i pozytywna motywacja, nastawienie na cel.
Zajmujący się optymizmem doktor Martin E.P. Seligman w swojej książce „Optymistyczne dziecko – jak wychowywać dzieci, aby nauczyć je optymizmu i dawania sobie ze wszystkim rady” daje do zrozumienia, że w rękach rodziców leży wzmocnienie i rozwój konstruktywnego nastawienia do życia. Podstawą metody doktora Seligmana jest spostrzeżenie, że każdy człowiek może rozwinąć poczucie wiary w siebie, jeśli będzie miał tylko dostatecznie dużo doświadczeń, które pokazują, że radzi sobie z niepowodzeniami. Dlatego matki, które dostarczają swym nie dość optymistycznym dzieciom dostatecznie wiele doświadczeń, sukcesów, szans na poradzenie sobie z trudnościami, hartujących doświadczeń mogą już po kilku latach zapomnieć, że ich dzieci były bardziej płaczliwe, mniej odporne na porażki niż ich rówieśnicy.
Osoby, które wierzą w siebie, podnoszą się po niepowodzeniach. Stykając się z jakimś problemem próbują go rozwiązać, zamiast martwić się, że coś może się nie udać. Takie podejście nie tylko prowadzi do życiowego sukcesu, ale i do rozwoju zdolności i talentów, które u innych pozostają w obszarze nieuaktywnionego potencjału.
U podstaw optymizmu i sukcesu życiowego leży wrodzona i wyuczona zaradność, podczas gdy esencją pesymizmu jest wyuczona bezradność. Pesymiści długo rozpamiętują swoje błędy i klęski. Trudno im znaleźć ulgę, pomoc, ukojenie. Oczekując wyłącznie niepowodzeń, otrzymują od życia wyłącznie to, co najgorsze. Jest im trudno, ale żyć z nimi też jest trudno.
Optymizm jest podstawą zdrowia. Nowa dziedzina nauki - psychoneuroimmunologia – zebrała mnóstwo raportów, które pokazują, że osoby optymistycznie nastawione do życia, przepełnione radością życia i wiarą w siebie zdecydowanie mniej chorują niż osoby pesymistyczne i depresyjne.
Zdolność do traktowania niepowodzeń jako wyzwań i niezadręczanie się z ich powodów uznana została przez psychologów za podstawowy czynnik życiowego sukcesu. Najlepiej wiedzie się ludziom, którzy od dziecka żywią nadzieję, że pomimo porażek, niepowodzeń wszystko w ich życiu ułoży się dobrze. Dzięki niej są wytrwali i dążą do osiągania celów, spełniania marzeń i realizacji planów.
Zatem, warto być optymistą.
Na podstawie niezwykle interesującej książki Jacka Santorskiego „Emocje, charaktery i …geny”
opracowała Jolanta Fabiszak
