Przedstawiam poniżej program sportowych zajęc pozalekcyjnych, mam nadzieję, że spodaba się on czytającym i znajdą inspirację to stwożenia własnego, pozdrawiam.
Program zajęć pozalekcyjnych Szkolnego Koła Sportowego
w Szkole Podstawowej nr 2 im. Jana Kilińskiego w Oleśnicy
I. WSTĘP
Szkolne wychowanie fizyczne nie jest w stanie zaspokoić wszystkich potrzeb ruchowych dziecka, dlatego też bardzo często obserwuje się u uczniów chęć uczestnictwa w pozalekcyjnych zajęciach szkolnego koła sportowego. Uczniowie ci starają się doskonalić poznane w czasie lekcji umiejętności z różnych dyscyplin sportowych, są również i tacy, którzy swój wolny czas nie chcą spędzić przed telewizorem czy komputerem, a poświęcić go aktywności ruchowej, zregenerować siły fizyczne i psychiczne.
Program opracowałem na podstawie własnych obserwacji, doświadczeń i wiedzy dotyczącej możliwości spędzania czasu wolnego. Znając potrzeby rozwojowe uczniów swojej szkoły, ich zainteresowania i predyspozycje oraz warunki jakimi dysponuje szkoła, wybrałem zajęcia z gier zespołowych oraz lekkoatletyki jako te, które dostarczają dzieciom najwięcej radości i satysfakcji.
II. CELE EDUKACYJNE
- Cel główny:
Wspieranie wszechstronnego rozwoju ucznia poprzez kształtowanie nawyku aktywnego wypoczynku
- Cele operacyjne:
Uczeń powinien:
- znać i stosować różnorodne formy aktywności fizycznej i aktywnego wypoczynku,
- umieć przygotować swój organizm do wysiłku,
- rozwijać inwencję twórczą, odpowiedzialność i samodzielność,
- znać podstawowe przepisy gier i zabaw,
- znać własne zdolności motoryczne i umieć dokonać samooceny,
- umieć stosować zasady fair play w czasie gier i zabaw,
- znać i stosować nazewnictwo i słownictwo sportowe,
- rozwijać umiejętność współpracy w grupie,
- stosować nabyte wiadomości i umiejętności w czasie ćwiczeń, gier i zabaw,
- czerpać radość i zadowolenie z uczestnictwa w zajęciach,
- rozbudzać zainteresowania sportowe i osiągać wyższe wyniki sprawności fizycznej.
III. TREŚCI KSZTAŁCENIA
- Opanowanie techniki indywidualnej
- piłka siatkowa
- postawy siatkarskie, sposoby poruszania się po boisku,
- gry i zabawy z piłką,
- odbicia piłki sposobem oburącz górnym i dolnym,
- zagrywka oburącz górą i tenisowa,
- wystawianie, zbicie tenisowe, zastawianie pojedyncze.
- piłka koszykowa
- gry i zabawy z piłką,
- sposoby poruszania się po boisku,
- rzuty do kosza z miejsca, z biegu po zatrzymaniu, z biegu po kozłowaniu,
- podania i chwyty piłki w miejscu i w biegu,
- kozłowanie piłki ze zmianą tempa i kierunku biegu.
- piłka nożna
- gry i zabawy z piłką,
- sposoby poruszania się po boisku,
- strzały na bramkę z miejsca, z biegu, po podaniu,
- podania piłki w miejscu i w biegu,
- przyjęcie oraz prowadzenie piłki.
- piłka ręczna
- gry i zabawy z piłką,
- sposoby poruszania się po boisku
- strzały na bramkę z miejsca, z biegu, w wyskoku, po kozłowaniu, po podaniu,
- podania i chwyty piłki w miejscu i w ruchu,
- kozłowanie piłki ze zmianą tempa i kierunku,
- zagrania sytuacyjne
- lekkoatletyka
- startu niskiego oraz wysokiego
- skok w dal techniką naturalną i biegową
- rzutu piłeczką palantową
- skok wzwyż techniką nożycową
- pchnięcia kulą
- Opanowanie elementów taktyki gry indywidualnej i zespołowej.
- Gry uproszczone i gra właściwa.
- Nabywanie doświadczeń w zakresie organizacji oraz udziału w zajęciach i rozgrywkach
- sposoby zachowań podczas gry,
- wstępna „praktyka sędziowska”,
- wdrożenie do przestrzegania higieny sportowej,
- rola kapitana zespołu,
- reprezentowanie szkoły w zawodach sportowych,
- zaznajomienie z różnymi systemami rozgrywek.
IV. PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW
- Zasady nauczania:
- świadomości i aktywności – uczeń musi znać cel swojej pracy, rozumieć zadania oraz brać aktywny udział w ich wykonywaniu,
- poglądowości – zasada ta realizowana jest poprzez pokaz i objaśnienie danego ruchu,
- systematyczności – ćwiczenia powinny być tak dobierane, aby odpowiadały aktualnym umiejętnościom technicznym i sprawności ruchowej ćwiczących,
- trwałości – polega na ciągłym powtarzaniu danego ruchu i przekształcenia go w nawyk,
- przystępności i indywidualizacji – dostosowanie programu do poziomu umiejętności ćwiczących.
- Metody nauczania:
- analityczna – polega na dzieleniu danego ćwiczenia na proste czynniki i nauczaniu go osobno, a następnie łączeniu ich w jedną całość,
- syntetyczna – jest to podstawowa metoda w nauczaniu techniki i polega na nauczaniu danego elementu w całości,
- kompleksowa – czyli kombinowana z dominacją jednej z metod.
- Formy nauczania:
- zabawowa – ma na celu uatrakcyjnienie nauczania nowego elementu,
- ścisła – ma na celu nauczenie, ugruntowanie i doskonalenie wykonywanego ćwiczenia, obejmuje ćwiczenia mające na celu nauczanie i doskonalenie techniki i taktyki,
- fragmentów gry – przez wprowadzenie przeciwnika stwarza warunki zbliżone do gry,
- gra uproszczona – nie egzekwujemy wszystkich przepisów,
- gra szkolna – założeniem jej jest doskonalenie wybranych elementów techniki i taktyki,
- gra właściwa – prowadzona jest według obowiązujących przepisów.
- Sposoby osiągania celów:
- prowadzić zajęcia tak, by zapewnić uczniom bezpieczeństwo,
- metody i formy zajęć dostosować do możliwości rozwojowych uczniów,
- motywować uczniów do większej pracy,
- stawiać przed uczniami różnorodne zadania,
- eksponować indywidualne możliwości i upodobania uczniów,
- realizować ćwiczenia mające wpływ na kształtowanie prawidłowej postawy,
- rozwijać i wyzwalać inwencję twórczą ucznia,
- przygotować uczniów do samokontroli i samooceny sprawności fizycznej,
- podczas zajęć zapewnić ćwiczącym atmosferę radości,
- powierzać uczniom różne funkcje i zadania,
- mobilizować uczniów do udziału w szkolnych zawodach sportowych.
V. OSIĄGNIĘCIA UCZNIA PO ZREALIZOWANIU PROGRAMU
Po realizacji programu uczeń:
- czyni postępy w rozwoju swoich cech motorycznych,
- identyfikuje się z sukcesami i porażkami zespołu,
- stosuje zasady fair play w czasie gier,
- zna podstawowe przepisy gier i zabaw,
- zna zasady bezpieczeństwa organizacji i uczestnictwa w różnorodnych grach i zabawach,
- jest świadomy potrzeby czynnego wypoczynku,
- podejmuje wyzwania związane z reprezentowaniem szkoły w zawodach zewnętrznych,
- wykazuje się stałą aktywnością fizyczną w czasie wolnym.
VI. EWALUACJA PROGRAMU
Żeby stwierdzić, czy założone w programie cele edukacyjne są osiągane oraz czy proponowane formy aktywności fizycznej i organizacji zajęć są skuteczne otrzymam od uczniów informację zwrotną dotyczącą zmian w postawach, wiadomościach i umiejętnościach. Zmiany te będą podstawą do oceny programu oraz konieczności jego modyfikowania.
Narzędzia stosowane do oceny programu:
- karta obserwacji ucznia,
- ankieta,
- ocena frekwencji na zajęciach,
- wyniki zawodów sportowych.
Artur Mosiak |
