Niniejsza praca zawiera szczegółową bibliografię publikacji nt. jąkania, które ukazały się w Polsce w latach1998-2004/2005. Są to przede wszystkim artykuły, tłumaczenia oraz pozycje zwarte.
Opracowała
mgr Renata Krzyżowska
Jąkanie to jedna z najbardziej przykrych wad wymowy występująca u ok. 1% ogółu ludności. Zwykle zaczyna się między 3 a 5 rokiem życia. Przejawia się zaburzeniami komunikacji słownej, trudnością w zachowaniu płynności mowy na skutek nadmiernych skurczów mięśni oddechowych, fonacyjnych i artykulacyjnych.
Niniejsza praca zawiera szczegółową bibliografię publikacji nt. jąkania, które ukazały się w Polsce w latach1998-2004/2005. Są to przede wszystkim artykuły, tłumaczenia oraz pozycje zwarte.
Aby ułatwić korzystanie ze zgromadzonych publikacji, wyróżniono następujące części:
I. Istota, objawy, przyczyny, prace przeglądowe
II. Diagnoza i narzędzia, badania naukowe
III. Terapia
IV. Materiały dla praktyków
V. Inne ( organizacje polskie i na świecie, polemika itp.)
Publikacje w poszczególnych częściach ułożone są alfabetycznie wg nazwisk autorów z uwzględnieniem chronologii wydania. Na początku każdej części również podana jest bibliografia zawartych opracowań.
Do wymienionych pozycji załączono ich kopie. W przypadku artykułów dotyczy to całości publikacji oraz zawartą literaturę. Jeśli zaś chodzi o pozycje zwarte, kopia przedstawia spis treści, wstęp, rozdział nt. jąkania i literaturę.
Opracowując zebrany materiał, w znacznym stopniu poszerzyłam swoje wiadomości nt. jąkania. Mam nadzieję, że niniejsza praca pozwoli też innym zainteresowanym lepiej zgłębić to trudne zagadnienie.
JĄKANIE
I – Istota, objawy, przyczyny, prace przeglądowe
BIBLIOGRAFIA
1. Arutiunian L., Problemy patologicznego podłoża jąkania, „Logopedia” 1997, t. 24, s. 31 – 37.
2. Balejko A., Jak pokonać trudności w mówieniu, czytaniu i pisaniu, Białystok, Wydawnictwo Logopedyczne 1999, s. 87 - 108.
3. Bielecki J., Rec. Jąkanie, Zbigniew Tarkowski, „Studia Psychologica” UKSW 2001, nr 2, s. 237-240.
4. Bielecki J., Wybrane cechy osobowości dzieci i młodzieży jąkających się w świetle badań psychologicznych, w: Osoba. Edukacja. Dialog. T.II, red. Ledzińska M., Rudkowska G., Wrona L., Kraków, Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej 2002, s. 133 - 143.
5. Bochniarz A., Lęk w komunikacji interpersonalnej, „Logopedia” 1998, t. 25, s. 19 - 31.
6. Drożdż W., Interakcje społeczne dzieci jąkających się, „Życie Szkoły” 1998, nr 1, s. 20 - 24.
7. Grabias S., Mowa i jej zaburzenia, „Logopedia” 2000, t. 28, s. 7 - 36.
8. Kuniszyk-Jóźkowiak W., Procesy wytwarzania i percepcji mowy u osób jąkających się, „Logopedia” 1995, t. 22, s. 83 - 94.
9. Kurkowski Z.M., Lateralizacja słuchowa a zaburzenia komunikacji językowej, „Audiofonologia” 2002, t.21, s. 179 - 186.
10. Michalik-Surówka J., Dzieci z zaburzeniami komunikacji, „Rocznik Komisji Nauk Pedagogicznych” 1999, T. LII, s. 71-92.
11. Minczakiewicz E., Samoakceptacja u dorastającej, jąkającej się młodzieży i jej implikacje społeczne, „Rocznik Komisji Nauk Pedagogicznych” 1999, T. LII, s. 93 - 109.
12. Szamburski K., Analiza patomechanizmu powstawania jąkania a program terapii, „Logopedia” 1999, t. 26, s. 195 - 213.
13. Szczepańska K., Rec. Jąkanie wczesnodziecięce, Zbigniew Tarkowski, „Psychologia Wychowawcza” 1998, nr 4, s. 367-368.
14. Tarkowski Z., Jąkanie wczesnodziecięce, wyd.II, Warszawa 1997.
15. Tarkowski Z.,Jąkanie, Warszawa 1999.
16. Tarkowski Z., Klasyfikacja niepłynności mówienia, „Logopedia” 2000, t. 28, s.145-151.
17. Tarkowski Z., Jąkanie. Giełkot, w: Logopedia. Pytania i odpowiedzi. Podręcznik akademicki, red. T. Gałkowski i G. Jastrzębowska, Wyd.II., Opole 2003, t. 2, s. 176-190.
18. Tarkowski Z., Jąkanie jako zaburzenie komunikacji interpersonalnej, w: Zaburzenia procesu komunikatywnego: głos, mowa, słuch, otolaryngologia, red. A. Obrębowski, Z. Tarkowski, Lublin, Wydawnictwo Fundacji „ORATOR” 2003, s. 151-168.
JĄKANIE
II – Diagnoza i narzędzia, badania naukowe
BIBLIOGRAFIA
1. Balejko A., Sprawdź jak mówię i wymawiam: kwestionariusz obrazkowy do badania i oceny rozwoju mowy i wymowy, Białystok 2003.
2. Bielecki J., Poczucie pewności siebie i potrzeba bezpieczeństwa u jąkających się przed terapią i po terapii, „Studia Psychologica” UKSW 2001, nr 2, s. 103-109.
3. Bielecki J., Wybrane cechy osobowości dzieci i młodzieży jąkających się w świetle badań psychologicznych, w: Osoba. Edukacja. Dialog. T.II, red. Ledzińska M., Rudkowska G., Wrona L., Kraków, Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej 2002, s. 133-143.
4. Chęciek M., Kwestionariusz Cooperów do oceny jąkania. Zarys terapii. Zmodyfikowany program psychofizjologicznej terapii jąkających się. Podręcznik, Lublin, Wydawnictwo Fundacji „ORATOR” 2001, s. 7-18.
5. Chęciek M., Kwestionariusz Cooperów do oceny jąkania. Instrukcja, Lublin, Wydawnictwo Fundacji „ORATOR” 2001.
6. Knap E., O kompetencji językowej dzieci jąkających się, „Słupskie Prace Humanistyczne” 1999, nr 16 b, s. 41-49.
7. Kuniszyk-Jóźkowiak W., Suszyński W., Warchoł J., Spektrograficzna analiza niepłynności mowy, „Logopedia” 1998, t. 25, s. 37-47.
8. Kuniszyk-Jóźkowiak W., Smołka E., W., Suszyński W., Charakterystyki akustyczne mowy osób jąkających się w trakcie i po terapii, „Logopedia” 2002, t. 30, s. 131-143.
9. Kurkowski Z.M., Stymulacja audio-psycho-lingwistyczna – Metoda Tomatisa, „Audiofonologia” 2001, t. 19, s. 197-202.
10. Kurkowski Z.M., Lateralizacja słuchowa a zaburzenia komunikacji językowej, „Audiofonologia” 2002, t. 21, s. 179-186.
11. Kurkowski Z.M., Szkiełkowska A., Ratyńska J.,Markowska R., Mularzuk M., Zastosowanie metody Tomatisa w terapii osób z zaburzeniami komunikacji językowej : doniesienia wstępne „Audiofonologia” 2002, t.22, s. 203-210.
12. Kurkowski Z.M., Szkiełkowska A., Ratyńska J., Mularzuk M., Audiogenne uwarunkowania dysleksji w świetle metody Tomatisa, „Audiofonologia” 2002, t. 22, s. 171-176.
13. Mierzejewska H., Emiluta-Rozya D., Propozycja modyfikacji projektu „Badania mowy” Ireny Styczek, „Logopedia” 1998, t. 25, s. 49-63.
14. Minczakiewicz E., Samoakceptacja u dorastającej, jąkającej się młodzieży i jej implikacje społeczne, „Rocznik Komisji Nauk Pedagogicznych” 1999, T. LII, s. 93-109.
15. Ratyńska J., Szkiełkowska A., Kurkowski Z.M., Markowska R., Zastosowanie testu uwagi słuchowej i lateralizacji słuchowej A. Tomatisa w diagnostyce i terapii osób jąkających się, „Audiofonologia” 2003, t. 24, s. 137-143.
16. Skorek E.M., Stosunki koleżeńskie dzieci z zaburzeniami mowy i ich szkolne uwarunkowania, Zielona Góra, Lubuskie Towarzystwo Naukowe 2000.
17. Szkiełkowska A., Ratyńska J., Markowska R., Kurkowski Z.M., Skarżyński H., Czynniki predysponujące do jąkania - charakterystyka grupy pacjentów Instytutu Fizjologii i Patologii Słuchu w Warszawie, „Audiofonologia” 2001, t. 20, s. 99-104.
18. Tarkowski Z., Kwestionariusz niepłynności mówienia i logofobii (diagnoza i terapia jąkania), Lublin, Wydawnictwo Fundacji „ORATOR” 2001, s. 8-16, s. 28-49.
19. Tarkowski Z., Test sprawności językowej, Lublin, Wydawnictwo Fundacji „ORATOR” 2001.
20. Tarkowski Z., Test sprawności językowej. Instrukcja, Lublin, Wydawnictwo Fundacji „ORATOR” 2001.
JĄKANIE
III – Terapia
BIBLIOGRAFIA
1. Adamczyk B., Jąkanie jako góra lodowa, „Logopedia” 1998, t. 25, s. 15-18.
2. Adamczyk B., Terapia jąkania dla ubogich ale chętnych, „Logopedia” 1999, t. 26, s. 15-26.
3. Balejko A., Jak pokonać trudności w mówieniu, czytaniu i pisaniu, Białystok, Wydawnictwo Logopedyczne 1999, s. 87-108.
4. Chęciek M., Etapy terapii w zmodyfikowanym programie psychofizjologicznej terapii jąkania się, „Logopedia” 1997, t. 24, s. 41-60.
5. Chęciek M., Rola samogłosek w terapii jąkających się, „Logopedia” 1999, t. 26, s. 39-56.
6. Chęciek M., Kwestionariusz Cooperów do oceny jąkania. Zarys terapii. Zmodyfikowany program psychofizjologicznej terapii jąkających się. Podręcznik, Lublin, Wydawnictwo Fundacji „ORATOR” 2001, s. 19-65.
7. Kaniewski Ł., Polacy przestaną się jąkać, „Rzeczpospolita” 2003, nr 142, s. 9.
8. Kostecka W., Rec. Stuttering, an integration of contemporary therapies / Barry Guitar, Theodore J. Peters .-Memphis Tenn., 1993, „Logopedia” 1997, t. 24, s. 112-114.
9. Kostecka W., Zintegrowany program terapii osób jąkających się, Lublin, Agencja Wydawniczo-Handlowa Antoni Dudek 2004.
10. Kozłowska K., Wady wymowy możemy usunąć (Poradnik logopedyczny), Kielce, Wydawnictwo Pedagogiczne ZNP 1998, s. 17-18, s. 34-36, s. 42-49, s. 129-133, s. 136-137.
11. Materiały z seminarium pt. „Kluczowe elementy współczesnych metod terapii jąkania” , wykłady:
Arutiunian L. „Program trwałej normalizacji mowy jąkających się”
Szamburski K. „Jąkanie przyczyna czy skutek zaburzeń emocjonalnych - konsekwencje dla terapii”
Jankowska-Szafarska L. „Podstawowe założenia terapii wg van Ripera i ich praktyczne zastosowanie wobec dzieci w wieku szkolnym”
Młynarska M. „Niewygaszone odruchy pierwotne w aspekcie potencjalnych możliwości wykorzystania w terapii jąkania. Krytyczne etapy rozwojowe” , http://www.jakanie.com/
12. Nitendel-Bujakowa N., Zastosowanie technik neurolingwistycznego programowania w terapii osób jąkających się, „Logopedia” 1998, t. 26, s. 119-122.
13. Orzeł D., Wielgosz A., Jąkanie w aspekcie zdezintegrowanej osobowości dziecka, http://www.sp6.siedlce.pl/rozne/orzel.htm
14. Regner A., Techniki pracy z ciałem przy muzyce, poprawiające płynność mówienia według metody R. Castillo-Morales’a, „Muzykoterapia Polska” 2002, t.1, nr 3-4, s. 31-37.
15. Smołka E., Suszyński W., Wizualne sprzężenie zwrotne w nauczaniu mowy głuchych w terapii jąkania i innych zaburzeń mowy, „Logopedia” 1999, t. 26, s. 163-173.
16. Szamburski K., Analiza patomechanizmu powstawania jąkania a program terapii, „Logopedia” 1999, t. 26, s. 195-213.
17. Tarkowski Z., Kwestionariusz niepłynności mówienia i logofobii (diagnoza i terapia jąkania), Lublin, Wydawnictwo Fundacji „ORATOR” 2001, s. 18-26, s. 38-49.
18. Tarkowski Z., Jąkanie. Giełkot, w: Logopedia. Pytania i odpowiedzi. Podręcznik akademicki, red. T. Gałkowski i G. Jastrzębowska, Wyd.II., Opole 2003, t. 2, s. 430-438.
19. Tarkowski Z., Jąkanie jako zaburzenie komunikacji interpersonalnej, w: Zaburzenia procesu komunikatywnego: głos, mowa, słuch, otolaryngologia, red. A. Obrębowski, Z. Tarkowski, Lublin, Wydawnictwo Fundacji „ORATOR” 2003, s. 151-168.
20. Waszczuk H., Rodzinna terapia jąkania. Poradnik, Gdańsk, Fundacja Rozwoju Uniwersytetu Gdańskiego 2005.
JĄKANIE
IV – Materiały dla praktyków
BIBLIOGRAFIA
1. Adamczyk B., Wideo-echo (gadająca kaczka) jako nowy korektor w terapii jąkania, „Logopedia” 1995, t. 22, s. 17-20.
2. Balejko A., Porozmawijmy o jąkaniu się. Odpowiedzi na listy, Białystok, Wydawnictwo Logopedyczne 1999.
3. Bochniarz A., Gdy masz dziecko z wadą wymowy, Żory, Gabinet Logopedyczny „Demostenes” 1998, s. 4-20, s. 145-156.
4. Bochniarz A., Różne oblicza jąkania, Żory, Gabinet Logopedyczny „Demostenes” 1999.
5. Bochniarz A., Uwolnij się od jąkania, Żory, Gabinet Logopedyczny „Demostenes” 2000.
6. Bochniarz A., Utensylia logopedyczne, Żory, Gabinet Logopedyczny „Demostenes” 2001, s. 7-11, s. 36-47, s. 137-140.
7. Bochniarz A., Próbując zrozumieć człowieka, Żory, Gabinet Logopedyczny „Demostenes” 2002, s. 7-9, s. 58-70, s. 153-158.
8. Bochniarz A., Niejawne strategie w terapii jąkania. Najciekawsze przypadki z praktyki, Żory, Gabinet Logopedyczny „Demostenes” 2003.
9. Domel E., Nie wstydź się jąkania, http://www.niepelnosprawni.info//
10. Doniec J., Nieprawidłowości mowy, „Życie Szkoły” 2005, nr 1, s. 36-38.
11. Gładosz Z., Jąkanie - wstyd czy fascynacja, „Biuletyn Logopedyczny” 2002, nr 2, s. 49-51.
12. Górzyńska A., Nieprawidłowości rozwoju mowy, „Życie Szkoły” 2002, nr 3, s. 22-26.
13. Grzywniak C., Jąkanie jako jedna z podstawowych wad wymowy, „Życie Szkoły” 2000, nr 9, s. 539-542.
14. Kierska M., Pmagajmy dzieciom z zaburzeniami mowy, „Życie Szkoły” 2003, nr 3, s. 164-167.
15. Kisiel M., Dobrze mówię – pięknie śpiewam, „Życie Szkoły” 2003, nr 1, s. 3-8.
16. Kostecka W., Pomoc logopedyczna dziecku jąkającemu się, „Logopedia” 1999, t. 26, s. 67-85.
17. Kostecka W., Dziecko i jąkanie: poradnik dla rodziców, nauczycieli i logopedów, Lublin, PTL Zarząd Główny 2000.
18. Molenda A., „Świat zacięty w pół słowa”, „Przegląd” 2004, nr 40, s. 54-56.
19. Orzeł D., Wielgosz A., Jąkanie w aspekcie zdezintegrowanej osobowości dziecka, http://www.sp6.siedlce.pl/rozne/orzel.htm
20. Pitak W., Agresja a jąkanie,http://www.maluchy.pl//
21. Radzka E., Dziecko jąkające się w przedszkolu i w szkole - wskazówki dla nauczycieli, „Wychowanie na co Dzień” 2001, nr 9,
s. 26-27.
22. Skorek E.M., Dzieci z zaburzeniami mowy wśród rówieśników w klasie szkolnej, Kraków, Oficyna Wydawnicza „Impuls” 2004.
23. Słodownik-Rycaj E., O mowie dziecka czyli jak zapobiegać powstawaniu nieprawidłowości w jej rozwoju,Warszawa, Wydawnictwo Akademickie „Żak” 2000, s. 23-24, s. 47.
24. Tomczyk J., Profilaktyka i terapia jąkania, „Życie Szkoły” 2004, nr 6, s. 9-14.
JĄKANIE
V – Inne (organizacje polskie i na świecie, polemika itp.)
BIBLIOGRAFIA
1. Adamczyk B., 22 październik – światowy dzień osób jąkających się, „Słowo Wyboiste” , http//www.pzj.org.pl//
2. Augustowska A., Jąkanie lepsze od milczenia – rozmowa z Elżbietą Bujakową, „Gazeta Wyborcza” , Gazeta w Lublinie, 23/10/2001, http//www.pzj.org.pl//
3. Broszury Angielskie, PZJ, http//www.pzj.org.pl//
Metody stosowane w terapii jąkania. Możliwości terapii dla dorosłych jąkających się osób w Wielkiej Brytanii
Dorosły jąkający się. Wskazówki dla dorosłych jąkających się
Młodzież z problemem jąkania. Odpowiedzi na kilka pytań
Dziecko, które się jąka. Informacje dla nauczycieli
Informacje dla partnerów i małżonków osób jąkających się
4. Broszury Niemieckie, PZJ, http//www.pzj.org.pl//
Co robią grupy samopomocy dla jąkających się?
Gdy Państwa uczniowie jąkają się...
Gdy Twoje dziecko się jąka
Jąkanie się i szkoła
Jestem młodym człowiekiem i jąkam się - co mógłbym zrobić?
O kontaktach z osobami jąkającymi się
Spotkanie z jąkającym się człowiekiem
5. Chęciek M., III Kongres Międzynarodowego Towarzystwa Płynności Mówienia (IFA), „Logopedia” 2000, t. 27, s. 213-216.
6. Dudzik I., Okiełznać język, „Gazeta Wyborcza” , „Wysokie Obcasy”2000, nr 43, http//www.pzj.org.pl//
7. Gorostiza M., Słowa wyboiste, „Dziennik Wschodni” , 18/10/2001, http//www.pzj.org.pl//
8. Huzarska-Szumiec M., Gadanie z przystankami, „Gazeta Krakowska” , Kraków, 08-09/01/2000, http//www.pzj.org.pl//
9. Kostecka W., Kurs terapii płynności mowy dla dzieci : Londyn, lipiec 1998, „Logopedia” 1998, t. 25, s. 166-167.
10. Lorenczewska M., Czułe miejsca, „Nowości” , Toruń, 17/11/2000, http//www.pzj.org.pl//
11. Mierzejewska H., Emiluta - Rozya D., Przybysz - Piwkowa M., Maria Janeczko, wspomnienia in memoriam, „Logopedia” 1998, t. 25, s. 9-13.
12. Polski Związek Jąkających się : O związku, Oddziały, ELSA, ISA, http//www.pzj.org.pl//
JĄKANIE
BIBLIOGRAFIA
1. Adamczyk B., Wideo-echo (gadająca kaczka) jako nowy korektor w terapii jąkania, „Logopedia” 1995, t. 22, s. 17-20.
2. Adamczyk B., Jąkanie jako góra lodowa, „Logopedia” 1998, t. 25, s. 15-18.
3. Adamczyk B., Terapia jąkania dla ubogich ale chętnych, „Logopedia” 1999, t. 26, s. 15-26.
4. Adamczyk B., 22 październik – światowy dzień osób jąkających się, „Słowo Wyboiste” , http//www.pzj.org.pl//
5. Arutiunian L., Problemy patologicznego podłoża jąkania, „Logopedia” 1997, t. 24, s. 31 – 37.
6. Augustowska A., Jąkanie lepsze od milczenia – rozmowa z Elżbietą Bujakową, „Gazeta Wyborcza” , Gazeta w Lublinie, 23/10/2001, http//www.pzj.org.pl//
7. Balejko A., Jak pokonać trudności w mówieniu, czytaniu i pisaniu, Białystok, Wydawnictwo Logopedyczne 1999, s. 87-108.
8. Balejko A., Porozmawijmy o jąkaniu się. Odpowiedzi na listy, Białystok, Wydawnictwo Logopedyczne 1999.
9. Balejko A., Sprawdź jak mówię i wymawiam: kwestionariusz obrazkowy do badania i oceny rozwoju mowy i wymowy, Białystok 2003.
10. Bielecki J., Poczucie pewności siebie i potrzeba bezpieczeństwa u jąkających się przed terapią i po terapii, „Studia Psychologica” UKSW 2001, nr 2, s. 103 -.109.
11. Bielecki J., Rec. Jąkanie, Zbigniew Tarkowski, „Studia Psychologica” UKSW 2001, nr 2, s. 237-240.
12. Bielecki J., Wybrane cechy osobowości dzieci i młodzieży jąkających się w świetle badań psychologicznych, w: Osoba. Edukacja. Dialog. T.II, red. Ledzińska M., Rudkowska G., Wrona L., Kraków, Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej 2002, s. 133-143.
13. Bochniarz A., Gdy masz dziecko z wadą wymowy, Żory, Gabinet Logopedyczny „Demostenes” 1998, s. 4-20, s. 145-156.
14. Bochniarz A., Lęk w komunikacji interpersonalnej, „Logopedia” 1998, t. 25, s. 19-31.
15. Bochniarz A., Różne oblicza jąkania, Żory, Gabinet Logopedyczny „Demostenes” 1999.
16. Bochniarz A., Uwolnij się od jąkania, Żory, Gabinet Logopedyczny „Demostenes” 2000.
17. Bochniarz A., Utensylia logopedyczne, Żory, Gabinet Logopedyczny „Demostenes” 2001, s. 7-11, s. 36-47, s. 137-140.
18. Bochniarz A., Próbując zrozumieć człowieka, Żory, Gabinet Logopedyczny „Demostenes” 2002, s. 7-9, s. 58-70, s. 153-158.
19. Bochniarz A., Niejawne strategie w terapii jąkania. Najciekawsze przypadki z praktyki, Żory, Gabinet Logopedyczny „Demostenes” 2003.
20. Broszury Angielskie, PZJ, http//www.pzj.org.pl//
Metody stosowane w terapii jąkania. Możliwości terapii dla dorosłych jąkających się osób w Wielkiej Brytanii
Dorosły jąkający się. Wskazówki dla dorosłych jąkających się
Młodzież z problemem jąkania. Odpowiedzi na kilka pytań
Dziecko, które się jąka. Informacje dla nauczycieli
Informacje dla partnerów i małżonków osób jąkających się
21. Broszury Niemieckie, PZJ, http//www.pzj.org.pl//
Co robią grupy samopomocy dla jąkających się?
Gdy Państwa uczniowie jąkają się...
Gdy Twoje dziecko się jąka
Jąkanie się i szkoła
Jestem młodym człowiekiem i jąkam się - co mógłbym zrobić?
O kontaktach z osobami jąkającymi się
Spotkanie z jąkającym się człowiekiem
22. Chęciek M., Etapy terapii w zmodyfikowanym programie psychofizjologicznej terapii jąkania się, „Logopedia” 1997, t. 24,
s. 41-60.
23. Chęciek M., Rola samogłosek w terapii jąkających się, „Logopedia” 1999, t. 26, s. 39-56.
24. Chęciek M., III Kongres Międzynarodowego Towarzystwa Płynności Mówienia (IFA), „Logopedia” 2000, t. 27, s. 213-216.
25. Chęciek M., Kwestionariusz Cooperów do oceny jąkania. Zarys terapii. Zmodyfikowany program psychofizjologicznej terapii jąkających się. Podręcznik, Lublin, Wydawnictwo Fundacji „ORATOR” 2001, s. 7-18.
26. Chęciek M., Kwestionariusz Cooperów do oceny jąkania. Instrukcja, Lublin, Wydawnictwo Fundacji „ORATOR” 2001.
27. Domel E., Nie wstydź się jąkania, http://www.niepelnosprawni.info//
28. Doniec J., Nieprawidłowości mowy, „Życie Szkoły” 2005, nr 1, s. 36-38.
29. Drożdż W., Interakcje społeczne dzieci jąkających się, „Życie Szkoły” 1998, nr 1, s. 20-24.
30. Dudzik I., Okiełznać język, „Gazeta Wyborcza” , „Wysokie Obcasy” 2000,nr43, http//www.pzj.org.pl//
31. Gładosz Z., Jąkanie - wstyd czy fascynacja, „Biuletyn Logopedyczny” 2002, nr 2, s. 49-51.
32. Gorostiza M., Słowa wyboiste, „Dziennik Wschodni” , 18/10/2001, http//www.pzj.org.pl//
33. Górzyńska A., Nieprawidłowości rozwoju mowy, „Życie Szkoły” 2002, nr 3, s. 22-26.
34. Grabias S., Mowa i jej zaburzenia, „Logopedia” 2000, t. 28, s. 7-36.
35. Grzywniak C., Jąkanie jako jedna z podstawowych wad wymowy, „Życie Szkoły” 2000, nr 9, s. 539-542.
36. Huzarska-Szumiec M., Gadanie z przystankami, „Gazeta Krakowska” , Kraków, 08-09/01/2000, http//www.pzj.org.pl//
37. Kaniewski Ł., Polacy przestaną się jąkać, „Rzeczpospolita” 2003, nr 142, s. 9.
38. Kierska M., Pmagajmy dzieciom z zaburzeniami mowy, „Życie Szkoły” 2003, nr 3, s. 164-167.
39. Kisiel M., Dobrze mówię – pięknie śpiewam, „Życie Szkoły” 2003, nr 1, s. 3-8.
40. Kostecka W., Rec. Stuttering, an integration of contemporary therapies / Barry Guitar, Theodore J. Peters .-Memphis Tenn., 1993, „Logopedia” 1997, t. 24, s. 112 - 114.
41. Kostecka W., Kurs terapii płynności mowy dla dzieci : Londyn, lipiec 1998, „Logopedia” 1998, t. 25, s. 166-167.
42. Kostecka W., Pomoc logopedyczna dziecku jąkającemu się, „Logopedia” 1999, t. 26, s. 67-85.
43. Kostecka W., Dziecko i jąkanie: poradnik dla rodziców, nauczycieli i logopedów, Lublin, PTL Zarząd Główny 2000.
44. Kostecka W., Zintegrowany program terapii osób jąkających się, Lublin, Agencja Wydawniczo-Handlowa Antoni Dudek 2004.
45. Kozłowska K., Wady wymowy możemy usunąć (Poradnik logopedyczny), Kielce, Wydawnictwo Pedagogiczne ZNP 1998,
s. 17-18, s. 34-36, s. 42-49, s. 129-133, s. 136-137.
46. Knap E., O kompetencji językowej dzieci jąkających się, „Słupskie Prace Humanistyczne” 1999, nr 16 b, s. 41-49.
47. Kuniszyk-Jóźkowiak W., Procesy wytwarzania i percepcji mowy u osób jąkających się, „Logopedia” 1995, t. 22, s. 83-94.
48. Kuniszyk-Jóźkowiak W., Suszyński W., Warchoł J., Spektrograficzna analiza niepłynności mowy, „Logopedia” 1998, t. 25,
s. 37-47.
49. Kuniszyk-Jóźkowiak W., Smołka E., W., Suszyński W., Charakterystyki akustyczne mowy osób jąkających się w trakcie i po terapii, „Logopedia” 2002, t. 30, s. 131-143.
50. Kurkowski Z.M., Stymulacja audio-psycho-lingwistyczna – Metoda Tomatisa, „Audiofonologia” 2001, t. 19, s. 197-202.
51. Kurkowski Z.M., Lateralizacja słuchowa a zaburzenia komunikacji językowej, „Audiofonologia” 2002, t.21, s. 179-186.
52. Kurkowski Z.M., Szkiełkowska A., Ratyńska J.,Markowska R., Mularzuk M., Zastosowanie metody Tomatisa w terapii osób z zaburzeniami komunikacji językowej : doniesienia wstępne „Audiofonologia” 2002, t.22, s. 203-210.
53. Kurkowski Z.M., Szkiełkowska A., Ratyńska J., Mularzuk M., Audiogenne uwarunkowania dysleksji w świetle metody Tomatisa, „Audiofonologia” 2002, t. 22, s. 171-176.
54. Lorenczewska M., Czułe miejsca, „Nowości” , Toruń, 17/11/2000, http//www.pzj.org.pl//
55. Materiały z seminarium pt. „Kluczowe elementy współczesnych metod terapii jąkania” , wykłady:
Arutiunian L. „Program trwałej normalizacji mowy jąkających się”
Szamburski K. „Jąkanie przyczyna czy skutek zaburzeń emocjonalnych - konsekwencje dla terapii”
Jankowska-Szafarska L. „Podstawowe założenia terapii wg van Ripera i ich praktyczne zastosowanie wobec dzieci w wieku szkolnym”
Młynarska M. „Niewygaszone odruchy pierwotne w aspekcie potencjalnych możliwości wykorzystania w terapii jąkania. Krytyczne etapy rozwojowe” , http://www.jakanie.com/
56. Michalik-Surówka J., Dzieci z zaburzeniami komunikacji, „Rocznik Komisji Nauk Pedagogicznych” 1999, T. LII, s. 71-92.
57. Mierzejewska H., Emiluta-Rozya D., Propozycja modyfikacji projektu „Badania mowy” Ireny Styczek, „Logopedia” 1998, t. 25,
s. 49-63.
58. Mierzejewska H., Emiluta - Rozya D., Przybysz - Piwkowa M., Maria Janeczko, wspomnienia in memoriam, „Logopedia” 1998, t. 25, s. 9-13.
59. Minczakiewicz E., Samoakceptacja u dorastającej, jąkającej się młodzieży i jej implikacje społeczne, „Rocznik Komisji Nauk Pedagogicznych” 1999, T. LII, s. 93-109.
60. Molenda A., „Świat zacięty w pół słowa”, „Przegląd” 2004, nr 40, s. 54-56.
61. Nitendel-Bujakowa N., Zastosowanie technik neurolingwistycznego programowania w terapii osób jąkających się, „Logopedia” 1998, t. 26, s. 119-122.
62. Orzeł D., Wielgosz A., Jąkanie w aspekcie zdezintegrowanej osobowości dziecka, http://www.sp6.siedlce.pl/rozne/orzel.htm
63. Pitak W., Agresja a jąkanie,http://www.maluchy.pl//
64. Polski Związek Jąkających się : O związku, Oddziały, ELSA, ISA, http//www.pzj.org.pl//
65. Raczek B., Streszcz. w jęz. pol. : Speech ergonomics assessment in stutterers based on exhaled CO2 concentration: preliminary study, Biocybern. Biomed. Eng. 2000, nr 4, s. 67-76.
66. Radzka E., Dziecko jąkające się w przedszkolu i w szkole - wskazówki dla nauczycieli, „Wychowanie na co Dzień” 2001, nr 9, s. 26-27.
67. Ratyńska J., Szkiełkowska A., Kurkowski Z.M., Markowska R., Zastosowanie testu uwagi słuchowej i lateralizacji słuchowej A. Tomatisa w diagnostyce i terapii osób jąkających się, „Audiofonologia” 2003, t. 24, s. 137-143.
68. Regner A., Techniki pracy z ciałem przy muzyce, poprawiające płynność mówienia według metody R. Castillo-Morales’a, „Muzykoterapia Polska” 2002, t.1, nr 3-4, s. 31-37.
69. „Rzeczpospolita”
Fandrejewska A., Bez telefonów, bez ludzi, najlepiej na komputerze, „Rzeczpospolita” , 14/07/1999, http//www.pzj.org.pl//
Margalska R., Szansa dla jąkających się – list, „Rzeczpospolita” , 04/08/1999, http//www.pzj.org.pl//
Niegrebecki B., Jąkanie nie jest kalectwem – list, „Rzeczpospolita” , 01/09/1999, http//www.pzj.org.pl//
70. Skorek E.M., Stosunki koleżeńskie dzieci z zaburzeniami mowy i ich szkolne uwarunkowania, Zielona Góra, Lubuskie Towarzystwo Naukowe 2000.
71. Skorek E.M., Dzieci z zaburzeniami mowy wśród rówieśników w klasie szkolnej, Kraków, Oficyna Wydawnicza „Impuls” 2004.
72. Skorek E.M., Z logopedią na ty. Podręczny Słownik logopedyczny, Kraków, Oficyna Wydawnicza „Impuls” 2004, s. 82-83.
73. Słodownik-Rycaj E., O mowie dziecka czyli jak zapobiegać powstawaniu nieprawidłowości w jej rozwoju,Warszawa, Wydawnictwo Akademickie „Żak” 2000, s. 23-24, s. 47.
74. Smołka E., Suszyński W., Wizualne sprzężenie zwrotne w nauczaniu mowy głuchych w terapii jąkania i innych zaburzeń mowy, „Logopedia” 1999, t. 26, s. 163-173.
75. Stecko E., Histydynemia a zaburzenia mowy u dzieci. Próba wyjaśnienia przyczyn.; Jąkanie uwarunkowane defektem metabolicznym (obniżoną aktywnością histydazy).,w: Zaburzenia mowy u dzieci – wczesne rozpoznawanie i postępowanie logopedyczne. Warszawa, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 2002, s. 44-48, s. 49-60, s. 92-93.
76. Szamburski K., Analiza patomechanizmu powstawania jąkania a program terapii, „Logopedia” 1999, t. 26, s. 195-213.
77. Szczepańska K., Rec. Jąkanie wczesnodziecięce, Zbigniew Tarkowski, „Psychologia Wychowawcza” 1998, nr 4, s. 367-368.
78. Szkiełkowska A., Ratyńska J., Markowska R., Kurkowski Z.M., Skarżyński H., Czynniki predysponujące do jąkania - charakterystyka grupy pacjentów Instytutu Fizjologii i Patologii Słuchu w Warszawie, „Audiofonologia” 2001, t. 20, s. 99-104.
79. Tarkowski Z., Jąkanie wczesnodziecięce, wyd.II, Warszawa 1997.
80. Tarkowski Z.,Jąkanie, Warszawa 1999.
81. Tarkowski Z., Klasyfikacja niepłynności mówienia, „Logopedia” 2000, t. 28, s.145-151.
82. Tarkowski Z., Kwestionariusz niepłynności mówienia i logofobii (diagnoza i terapia jąkania), Lublin, Wydawnictwo Fundacji „ORATOR” 2001.
83. Tarkowski Z., Test sprawności językowej, Lublin, Wydawnictwo Fundacji „ORATOR” 2001.
84. Tarkowski Z., Test sprawności językowej. Instrukcja, Lublin, Wydawnictwo Fundacji „ORATOR” 2001.
85. Tarkowski Z., Jąkanie. Giełkot.Terapia jąkających się., w: Logopedia. Pytania i odpowiedzi. Podręcznik akademicki, red. T. Gałkowski i G. Jastrzębowska, Wyd.II., Opole 2003, t. 2, s. 176-190, s. 430-438.
86. Tarkowski Z., Jąkanie jako zaburzenie komunikacji interpersonalnej, w: Zaburzenia procesu komunikatywnego: głos, mowa, słuch, otolaryngologia, red. A. Obrębowski, Z. Tarkowski, Lublin, Wydawnictwo Fundacji „ORATOR” 2003, s. 151-168.
87. „Tina” , Jąkasz się? Nie jesteś sama!, „Tina” 2001, nr 49 http//www.pzj.org.pl//
88. Tomczyk J., Profilaktyka i terapia jąkania, „Życie Szkoły” 2004, nr 6, s. 9-14.
89. Waraksa A., Zaburzone emocje, „Nowości” , Toruń, 18/12/1998, http//www.pzj.org.pl//
90. Waszczuk H., Rodzinna terapia jąkania. Poradnik, Gdańsk, Fundacja Rozwoju Uniwersytetu Gdańskiego 2005.
91. Wójtowicz A. i Poręba H., Kurowska M., Światowy Dzień Osób Jąkających się, „Słowo Wyboiste”, http//www.pzj.org.pl//
Opracowała
mgr Renata Krzyżowska
|
