Scenariusz uroczystości do wykorzystania na zakończenie nauki w szkole podstawowej a także podczas ogólnego zakończenia roku szkolnego. Zawiera gotowe kwestie dla konferansjera oraz część artystyczną, którą stanowią wesołe teksty przygotowywane wspólnie z uczniami- są to tzw. przeróbki znanych wierszy i piosenek.
Scenariusz zakończenia roku szkolnego klas VI
PROWADZĄCA:
Komenda: Proszę o powstanie! Poczet sztandarowy wprowadzić!
WERBLE
Komenda: Do hymnu!
,,Mazurek Dąbrowskiego”
Komenda: Po hymnie
PROWADZĄCA:
Serdecznie witamy wszystkich przybyłych na dzisiejszą uroczystość.
Witamy gości: ……………………………………………………….
Witamy Dyrekcję szkoły, wychowawców , nauczycieli i wszystkich pracowników szkoły. Miło nam gościć rodziców.
Szczególnie serdecznie witam uczniów klas VI , dla których dzisiejsze spotkanie jest ostatnią uroczystością w naszej szkole.
Prosimy o wystąpienie Pana Dyrektora
--------------------------------------------------------------------------------------------------
PROW.:
Dziękujemy Panu Dyrektorowi.
Drodzy uczniowie, zakończenie roku szkolnego to ważny moment w waszym uczniowskim życiu. Podsumujmy więc wyniki całorocznej pracy. Różnie spisaliście się w tym roku.Jedni lepiej, inni gorzej, ale są wśród was i tacy, których wyróżnić trzeba w sposób szczególny.
Poznajmy więc tych, dla których są bliskie słowa Ojca świętego Jana Pawła II,,Prawdziwie wielkim jest ten człowiek, który chce się czegoś nauczyć”
Poznajmy tych , którzy w tym roku osiągnęli najwyższe wyniki w nauce. Uzyskali średnią ocen ......................?
Uczniem (uczennicą), który uzyskał najwyższą średnią jest.....................
Prosimy P. D. o wręczenie świadectwa i nagrody.
(Tej chwili może towarzyszyć podkład muzyczny ,np. przebój „We’re the champions „.... ?)
A teraz prosimy wychowawców klas I – V o wyczytanie nazwisk uczniów, którzy otrzymają świadectwa z wyróżnieniem.
(Podchodzą kolejno wychowawcy i wręczają świadectwa.)
PROW.:
Nadszedł czas, aby wręczyć świadectwa z wyróżnieniem uczniom klas VI.
Zanim jednak staniecie się absolwentami Szkoły Podstawowej nr 5 złóżcie ślubowanie.
Proszę o wystąpienie przedstawicieli klas szóstych.
Do ślubowania!
My, absolwenci Szkoły Podstawowej nr 5 Tobie ,Szkoło, Ślubujemy!
Wiernie strzec Twojego honoru!
-ŚLUBUJEMY
Dalszą pracą i nauką rozsławiać Twoje imię!
ŚLUBUJEMY
Z godnością nosić zaszczytne miano wychowanka Szkoły Podstawowej nr5
-ŚLUBUJEMY
Zdobytą wiedzę , umiejętności jak najlepiej wykorzystywać w dalszym życiu.
-ŚLUBUJEMY
Zawsze pracować sumiennie i uczciwie, czynnie współuczestniczyć w życiu naszego kraju
-ŚLUBUJEMY
Komenda :Po ślubowaniu!
PROW.
Teraz nastąpi przekazanie sztandaru szkoły uczniom klas piątych.
Ucz. kl.VI
W imieniu uczniów klas szóstych opuszczających mury tej szkoły przekazujemy na wasze ręce sztandar szkoły. Za chwilę zostaniecie najstarszą klasą w szkole. Mamy nadzieję, że będziecie godnie reprezentować społeczność szkolną.
PROW.
Komenda: Poczet sztandarowy wyprowadzić!
WERBLE
Wreszcie nadszedł czas na wręczenie świadectw szóstoklasistom. Prosimy wychowawców klas VI oraz P. D. o wręczenie świadectw z wyróżnieniem.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
PROW.:
Jeszcze raz gratuluję wszystkim.
Prosimy teraz uczniów kl.VI , o zaprezentowanie części artystycznej.
Część artystyczna
Rec.
"Kiedy coś się w życiu zmienia,
Kiedy coś się w życiu kończy
Zerknij wtedy znów za siebie
Popatrz, co cię jeszcze łączy
Rec.
Z miłą budą
Z zacnym gronem
I z przyjaciół grupą wielką,
Powspominaj sobie nieco
Masz okazję na to wszelką".
Rec.
"Codziennie rano tu siadałam
Przez szereg długich, długich dni
Często po lekcjach zostawałam
By wyryć imię drogie mi
I choć zmieniały się imiona
I kleks za kleksem brudził blat
Byłaś mi tarczą i ochroną
Ma przyjaciółko szkolnych lat
Ławko szkolna - ławko stara
Niewygodna i niemodna
Moje troski i zmartwienia
Dziś ci mówię DO WIDZENIA
I kiedy spojrzę dziś za siebie
W tamte cudowne sześć lat
Widzę tam Ciebie no i siebie
Znowu schronienie dajesz mi.
Ktoś znów mnie ciągnie za warkocze;
Ktoś mi podrzuca krótki list
I nie chcę myśleć wcale o tym
Że mi bez Ciebie przyjdzie żyć.
Ławko szkolna - ławko stara
Niewygodna i niemodna
Moje troski i zmartwienia
Dziś ci mówię DO WIDZENIA"
Piosenka(na melodię,, Tak bardzo się starałem”)
Kto na ławce wyciął serce i
Podpisał –głupiej Elce?
Kto?No powiedz kto?
Kto dwie szyby wybił w szkole?
Zrobił cyrklem dziury w stole?
Ja!To właśnie ja!
Ref.
Tak bardzo się starałem ,
A tu mówią o mnie źle.
Naganę znów dostałem,
Bo tu ciągle prześladują mnie!
Kto w podłodze wybił dziurę ?
Pourywał armaturę?
Kto? No powiedz kto?
Kto wyrzucał oknem kwiaty
I połamał w szatni kraty?
Ja!No własnie ja!
Ref.
Ja dla szkoły jestem gotów
Służyć bombą lub pożarem.
Ja!Tak tylko ja!
Gdy z dyrekcją się spotykam,
Słyszę tylko skargi, żale.
Czy to ładnie tak…
Ucz. I
Tak, mieli nauczyciele sporo kłopotów z nami. Słynna VI c..........................
Ucz II
I... chłopcy z VI a......
Ucz.I
A VI b???
Ucz. II
Oni nie byli tacy źli.
Ucz. I
Nic jednak nie trwa wiecznie. Nauczyciele mogą wreszcie odpocząć.
Ucz. II
O, tak, zwłaszcza, gdy ma się taki rocznik, jak nasz....
Ucz. I
Ale żywot ucznia także nie jest łatwy.
Czy wiecie, jak trudno zostać uczniem? Nie wystarczy samo chodzenie do szkoły. O nie!
Potrzebne jest jeszcze parę składników.
Oto dokładny przepis tworzenia
WCHODZI UCZENNICA KUCHENNYM FARTUSZKU, na stole leżą różne kuchenne naczynia, słoiki, uczennica udaje, że robi ciasto.
Mówi, jak o doświadczeniu naukowym.
Rec.
Formowanie ucznia rozpoczyna się już w przedszkolu i kontynuowane jest w latach następnych. Początkowo nie trzeba wielu składników. Wystarczy nieco odwagi, doprawionej sporą dawką nieśmiałości, która w trakcie dalszej obróbki wyparowuje. Stopniowo dodajemy szczyptę wyobraźni, wrażliwości i poczucia humoru oraz dużo złośliwości. Wlewając wciąż nową wiedzę zaprawiamy systematycznością, łagodnie mieszając. Doprawiamy to umiejętnością ściągania i zabiegania o lepsze stopnie , dodajemy dobry wzrok i słuch. Ciasto formujemy na kształt barana , osła ,gęsi, cielęcia lub papugi. Wypiekamy następnie w temperaturze , jaką osiąga nauczyciel podczas furii przez 45 minut lekcji (np. w VI c).
W trakcie pieczenia nie zapominajmy o nakłuwaniu cyrklem lub innym ostrym przyrządem szkolnym w celu wypuszczenia wody sodowej z głowy. Na koniec dekorujemy w miarę artystycznie posypując odrobiną lizusostwa i obłudy. Okładamy słodkim uśmiechem, pozorami pilności i stekiem kłamstw. Podajemy to rodzinie , aby się ucieszyła i społeczeństwu, aby się tym męczyło!
Ucz. II
Żywot ucznia nie jest łatwy (powtarza, co powiedziała wcześniej)
Nie zawsze wszystko układało się po naszej myśli. Musieliśmy dokonywać trudnych wyborów: sprawdzian z przyrody czy dyskoteka, lektura czy gra na komputerze.
Rozpatrzmy teraz żale uczniowskie.
Rec. I
Do matematyczki:
Nieszczęsna symetria i tragiczne wzory
jawią się w snach moich niby jakieś zmory.
Nie o takich snach, matematyczko droga,
marzyła jeszcze wczoraj uczennica młoda!
Za cóż że, za, cóż, ma pani kochana,
O matematyczce mam myśleć od rana!
I to myślenie tyle czasu mi zajmuje,
że na naukę już mi sił brakuje.
Rec.II Do pani od przyrody
Nieszczęsne klasówki i sprawdziany
od dawna straszne, nocne zmory.
Po co me smutne oczy za sobą ciągniecie,
żalu mi przydajecie?
A niechże się wreszcie, co się ma stać, stanie,
bo uczyć się tej przyrody nie jestem już w stanie!
Niechże się, co ma dziać, dzieje.
Nie masz, nie masz nadzieje...
I ściągaweczki wniwecz, podpowiadania na nic.I to wszystko przez ciebie, moja miła pani!
Rec. III
Do polonistki
Wielkie mi uczyniła pustki w domu moim,
ma droga polonistko, tym pytaniem swoim. Niby nic, jednak tak to było,
jedną malutką pałką tak wiele ubyło!
Ach, gdybyś to ta jedna tylko była...
cóż, kiedyś ty ich więcej dotąd postawiła!
Przez ciebie matka zbyt często się frasuje,
przez ciebie ojciec wieczorami mnie pilnuje.
Czyż serce masz z kamienia, droga polonistko,
Żeś obróciła wniwecz, co lubię ... To wszystko Piosenka, ,Na dobre i na złe” Rec. Jednak: "Chciałbym kiedyś tu powrócić, Chciałbym kiedyś tu zapukać, Porozglądać się dokoła By dzisiejszy dzień odszukać.
Rec.
Chciałabym tu kiedyś wrócić, Chciałabym tu wpaść na chwilę, Czas upłynie - ja dorosnę, Przejdę pewnie życia milę.
Razem trzymając się za ręce Chcielibyśmy tutaj wrócić Ale tak to urządzono
Rec.
Że ty pójdziesz borem ..., lasem...,
Rec.
A ja pójdę inną stroną.
Nikt nam przecież nie zabroni
Wrócić tutaj wspomnieniami,
Po cichutku, tak znienacka
Znów będziemy razem z wami.
To ostatnie pożegnanie
Z uczuciami tęskną nutką
I tylko w kąciku serca
Jakby żal pukał cichutko". Piosenka
Po części artystycznej pożegnanie nauczycieli i wychowawców.
Ucz. I
Z ust płyną serdeczne słowa
I te najszczersze nasze życzenia,
Tym , co uczyli nas w różnych klasach,
Niechaj się spełnią wszystkie marzenia.
Słowa poety kierujemy do naszych nauczycieli w podziękowaniu za trud włożony w nasze wychowanie i nauczanie, przepraszając jednocześnie za wszystkie zmartwienia, których przysporzyliśmy. Szczególnie ciepłe słowa kierujemy do naszych wychowawców( nazwiska . A może teraz kwiaty dla wychowawców?)
W imieniu wszystkich klas szóstych dziękujemy Wam, drodzy nauczyciele za trud Waszej pracy, troskę i pomoc, na którą zawsze mogliśmy liczyć. Dopiero teraz, patrząc z perspektywy czasu, dostrzegamy, ile wysiłku, włożyliście w nasze wychowanie .Dziękujemy i przepraszamy za wszystkie zmartwienia i przykrości, których byliśmy autorami. Na koniec chcielibyśmy powtórzyć za poetą :
,,Ile razem dróg przebytych,
ile ścieżek przedeptanych.
Ile w trudzie nieustannym
Wspólnych zmartwień, wspólnych dążeń.
Chciałbym wszystkie takie chwile
Ocalić od zapomnienia.” Ucz. II
Życzymy wszystkim nauczycielom zdolnych i niesprawiających problemów uczniów, wiele szczęścia w życiu osobistymi w pracy, wiecznej pogody ducha. Niech zaczynające się wakacje będą wspaniałym wypoczynkiem, niech każdy dzień wita Was słońcem i pogodą. Wręczanie kwiatów
PIOSENKA „ Ocalić od zapomnienia” Ucz. I
Nasze sukcesy nie byłyby możliwe, gdyby nie nasi rodzice. Dziękujemy Wam ,Kochani , za trud i pracę włożona w nasze wychowanie, za troskliwą opiekę i pomoc , na którą zawsze mogliśmy liczyć. Dziękujemy Wam, że wierzyliście w nas , dostrzegaliście w nas to , co najlepsze, że kochaliście nas bez względu na to , jacy byliśmy. PROW.
Drodzy UCZNIOWIE! Czas się pożegnać. Mamy nadzieję ,że nie zapomnicie o naszej szkole. Nie mówimy „ Żegnajcie! ”.Mówimy ,,Do widzenia !”Pamiętajcie słowa poety: ,,Najpiękniejsze są dni , których nie znamy. Najpiękniejsze są dni , które przed nami.”
Dziękując za przybycie, żegnamy naszych gości, a wychowawców , uczniów i rodziców zapraszamy do klas. mgr Danuta Karst |
