Często ich spotykam w ciągu ostatnich lat swojej pracy. Uczeń nadpobudliwy to nie wyjątek , to coraz częściej spotykany uczeń.Starajmy się im pomóc.
Uczeń nadpobudliwy - wskazówki dla rodziców i nauczycieli.
Coraz częściej spotykamy w szkole dzieci nadpobudliwe, sprawiają one kłopot zarówno rodzicom jak i nauczycielom, a także kolegom. Czy można temu zaradzić?
Typowe zachowania dziecka nadpobudliwego:
- jest w ciągłym ruchu (biega, skacze, krzyczy)
- nic nie odkłada na swoje miejsce,
- nie potrafi się skupić na jednej rzeczy,
- może także być niezręczny, niedokładny,
- wykonuje wiele drobnych, niepotrzebnych ruchów,
- lekcje odrabia długo, z małymi efektami,
- często wchodzą w konflikty rówieśnicze,
- jest wrażliwsze od innych na otaczające je bodźce,
- słucha nieuważnie,
- nie pamięta, co miało zrobić,
- jest mało spostrzegawcze,
-wyrywa się do odpowiedzi,
- często przerywa innym,
- często jest nadmiernie gadatliwe i hałaśliwe,
Trzeba pamiętać o tym, że nie każde aktywne, ruchliwe dziecko jest nadpobudliwe.
Najważniejsze zasady postępowania z dzieckiem nadpobudliwym:
- konsekwencja w postępowaniu,
- wyznaczanie jasnych granic: co dziecku wolno, a czego nie
- stawianie dziecku bliskich celów i wyraźne określanie sposobu ich realizacji,
- systematyczna kontrola,
- pomoc w realizacji wyznaczonych zadań,
Wskazówki dla rodziców:
- okazuj dziecku jak najczęściej, że go kochasz,
- zapewnij atmosferę akceptacji i spokoju,
- kontroluj swoje emocje podczas kontaktów z dzieckiem,
- dostosuj obowiązki dziecka do jego możliwości,
- staraj się, aby świat, w którym żyje dziecko był uporządkowany, znana pora wstawania, posiłków, kładzenia się spać,
- zapewnij dziecku spokój: nie słuchaj głośnej muzyki, ciągle grającego telewizora, komputera,
- daj możliwość dziecku skupienia się na jednej czynności,
- staraj się mówić do niego konkretnie, krótko,
- wprowadź w domu zwyczaj planowania dnia,
- chwal dziecko za wszystko co uda mu się wykonać,
- zorganizuj dziecku dobre miejsce do pracy: jasne, uporządkowane,
- proponuj mu zabawy wyciszające: lepienie, rysowanie, wycinanie,
- rozwiązuj sytuacje konfliktowe zaraz po nastąpieniu takiej sytuacji,
Wskazówki dla nauczycieli:
- zachowaj spokój i rozsądek,
- posadź dziecko blisko siebie,
- stopniowo wydłużaj czas trwania zadania i nasilaj stopień jego trudności,
- nadmierną ruchliwość dziecka skieruj na inne działania: wycieranie tablicy, podlewanie kwiatków,
- stawiaj mu jasno określone zadania,
- dokładnie wyjaśniaj reguły gier i zabaw,
- oddziaływaj na dziecko powoli,
- mów spokojnie, nieco stłumionym głosem,
- po ćwiczeniach ruchowych, wymagających dużej aktywności stosuj ćwiczenia wyciszające, relaksacyjne,
Każde dziecko potrzebuje wiele zrozumienia. Dziecku nadpobudliwemu jest znacznie trudniej. Warto jednak pamiętać, że jego zachowanie męczące dla otoczenia jemu samemu sprawia również poważne problemy. Trudniej mu znaleźć przyjaciół, trudniej osiągnąć sukces w szkole, trudniej usłyszeć pochwałę od rodziców.
Starajmy się im pomóc.
Opracowała: Urszula Bednarska
|
