Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Nad tomikem wierszy A. Kiejzy - W mieście L...

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 1841 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

   Tytuł tomu poezji czy wiersza jest sprawą pomysłowości , natchnienia lub fantazji autora. Dla czytelnika jest to jednak początek lektury i ma znaczenie bardzo istotne . Przyzwyczailiśmy się do tego , że tytuł ma jakieś odniesienie do zawartości dzieła: w pewnym sensie ją sygnalizuje lub lokalizuje , czy też pozwala przeczuwać. Można powiedzieć: Nastawia odbiorcę na spotkanie z tematyką albo autorem, jego wrażliwością, upodobaniami a nawet wiekiem. Dla ilustracji kilka bardzo znanych przekładów: Sonety krymskie, Pan Tadeusz, Nad Niemem, Pieśń o moim Chrystusie, Kroniki Assyżu, Przypadki mojego życia, Pieśń o moim życiu i śmierci ( R. Brandstaetter ), Sumienie ruszyło, Spacer po Biblii, Niebieskie okulary ( Jan Twardowki ) .
    Więc tytuł. Nie rozszyfrowuje L., skoro autor postawił kropkę. Myśl biegnie spontanicznie ku naszemu miastu – ale początek tytułu jest okolicznikiem i wskazuje niejako na miasto jako źródło poetyckich natchnień, skojarzeń, zamyśleń, refleksji, wzruszeń, opisów... I tutaj, przeglądając wstępnie tematykę utworów, doznajemy pewnego zawodu. "W mieście", a nie spotkamy prawie nic z tego, co spontanicznie kojarzy się z miastem: architektura, ulice, gmachy, place, ludzie, ruch, hałas, światła, pojazdy... Natomiast nieustannie w centrum uwagi i jako źródło natchnienia króluje to, co raczej przynależy do krajobrazu wiejskiego albo w równej mierze do wioski i miasta: ogród, sad, owoce, gałązka jabłoni, paki, mgła, świt, cisza, wieczór, lato, zima, jesień, śnieg, noc, świt, woda...Nawet w wierszu "tytułowym": w mieście L. nie spotkamy elementów miejskich czy urbanistycznych. Samo stwierdzenie: "gdzieś w mieście L" to zbyt mało. Nie ratuje sprawy "biały śnieg na dachach" – dachów wszędzie "dostatek" . Potem już sygnały życia ludzi w ogólności i ...jednego człowieka. I tak otrzymujesz klucz.
     Mamy więc przed sobą tomik utworów nie o mieście, ale raczej pisanych w mieście, pisanych tęsknotą i nostalgią za "innym miejscem", "innym domem", "inną ciszą", i innymi ludźmi – "drogiego imienia". Przywołanie innych miejsc i ludzi, bo "u siebie", "gdzieś w mieście L." podmiot liryczny czuje się "bezbronny", "opuszczony przez wszystko" (woda) i tylko Boga prosi o ocalenia (modlitwa). Z przybraniem biblijnej postaci Hioba ujawnia jeszcze jeden wymiar swego losu: osamotnienie i niemożność porozumienia z drugim człowiekiem: nie mogę przejść do nikogo/ po moście gestu czułości/ lub słowa. Natomiast kruchość i ulotność spraw tej ziemi mówi nieustannie o zbliżaniu się do śmierci (Thanatos) , a pory roku budzą tęsknotę za niebem, lecz ciągle / jest mi za blisko ziemi ( na progu ) .
     Pośród ogólnej tonacji uczuciowej, refleksyjnej i tęsknej, nie bez akcentów postaw moralnych i transcendencji, pojawia się czasem intelektualizm – nieprzełożony na poezję, z dopowiedzeniami .
     Zaś metaforyka i pseudonimowanie pobudzają do twórczej współpracy czytelnika ( np. Sokrates, ptaki ) .
     Najwięcej liryzmu spotyka się w utworach krótkich , np. modlitewne ciemno, ( modlitwa) i w utworach nawiązujących do motywów bliblijnych . Wyróżnia się cykl na skraju ogrodu. Wiersze na motywach Pieśni na pieśniami, lekki i swobodny w rytmie, angażujący zmysły światłem, kolorami, zapachami. A przecież i ten cykl nie wyzwala bohatera z tęsknoty i osamotnienia, lecz właśnie w nich pogrąża i na nich utyka :

czekasz na noc
z zamkniętym  w piersiach
trzepocącym ptakiem tęsknoty

tym razem tylko księżyc
wyjdzie ci naprzeciw
i srebrnym światłem
rozproszy twoją samotność

I wreszcie     skoro nie przyjdziesz
muszę sam obłaskawić tę ciszę
słowami wiersz
     Spośród wierszy ewangelijnych uderza utwór poświęcony Janowi Chrzcicielowi. Poeta podejmuje ryzyko rekonstruowania wewnętrznych przeżyć, proroczych zadumań, przewidywań, tęsknot i pragnień tego największego z ludzi, już zamkniętego w więziennym lochu. Przejmujący wewnętrzny monolog, przechodzący w stylizację psalmową, czerpiący z obrazowania wielkich przyjaciół Boga, którzy doświadczyli jego miłości i tęsknili za spotkaniem z Nim . Ten mały poemat koczy się stylistyczny niepokojem, w sposób zaskakujący.
a kat na srebrnej misie
w drżących rękach
okrutnemu dziewczęciu 
poniósł głowę Jana  
     Dziewczę , dziewczęciu to określenia dziewczynki, nacechowane emocjonalnie pozytywnie. Zestawienie go z przymiotnikiem: okrutne, okrutnemu, jest trudne do zaakceptowania. Można tylko żałować, że bibliści nie poszli tropem o. Jakuba Wujka T.J., który w odnośnym opisie użył słowa "dziewczyna" ( Mk 6,28 ). W Biblii Tysiąclecia o. Walenty Pakulski SJ samo słowo greckie w rozdziale szóstym przekłada na polskie "dziewczę" , a w rozdziale poprzednim ( 5,41)- "dziewczynka" ( znajdujemy tam dodatkową informację, że córka Jaira, owa dziewczynka, miała 12 lat ) Ks. bp K. Romaniuk w obu miejscach stosuje słowo dziewczyna . Z kolei polsko-grecki Nowy Testament, wydanie interlinearne ( 1997 ), powtarza słowo dziewczynka. Było to zatem raczej dziecko. Zaskoczone obietnicą Heroda nie miało pomysłu i pobiegło poradzić się matki, o co ma prosić. Wiarołomna i bezwstydna kobieta po swojemu , w sposób zbrodniczy wykorzystała okazję, aby się pozbyć Proroka, nie wahając się nadużyć zaufania i naiwności własnego dziecka . W sumie więc to nie "dziewczę" było okrutne, tylko jego matka. Dziecko zostało zmanipulowane i chyba głęboko zranione. Bo jeżeli kat na srebrnej misie / w drżących rękach niósł głowę Jana, to tym bardziej musiała drżeć biedna dziewczynka, przerażona finałem obietnicy, która tak ją uradowała .
     W omawianym zbiorze znajduje się jednak jeszcze jeden utwór, natchniony przez Ewangelię, którego nie wolno nie wspomnieć – Natanael. Natanael był to człowiek, który żył swoją wiarą, a wraz z wiarą podzielał także powierzchowne opinie swoich ziomków. Jezus powiedział o nim: "prawdziwy Izraelita", chyba dlatego, ze nie trzymał się on kurczowo tych poglądów i gotów był je weryfikować, aby żyć w prawdzie. Jemu samemu, na pytanie, skąd go zna, Jezus odpowiedział:
      "Widziałem cię, zanim cię zawołał Filip, gdy byłeś pod drzewem figowym" ( J 1,48 ). Ta odpowiedź, zarówno zdumiewająca, jak intrygująca, a nawet niepokojąca, stała się dla Natanaela snopem światła,, które docierało do zakamarków jego wnętrza, pobudzało do refleksji nad sobą i wysiłku, aby na nowo nazwać w sobie to, co uważał za załatwione .
     Niejako jego śladem poeta prowadzi czytelnika. Strumień światła, który zalał duszę nowego adepta Jezusowego, rozdziela na wiązki, silnie metaforyzowanym tekstem przymusza do myślenia, wnikania we własną prawdę, aby zaskakującą puentą smagnąć jak batem, że to jeszcze nie koniec, że w każdym ułamku czasu stoimy przed Tym, który wie o nas więcej i nie można z Nim grać w chowanego. Dużo o tym można pisać i długo dyskutować analizując utwór, ale i tak nikt nikogo nie zastąpi w jego własnym wysiłku , do czego można tylko wraz z poetą zachęcać ...

s. Lucyna Żerebiec

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie