„Skąd się biorą chmury” - scenariusz zajęć z dźiećmi 6-letnimi z zkresu rozwijanie pojęć przyrody nieożywionej
Temat: „Skąd się biorą chmury”
Cele operacyjne:
- obserwacja zmian w pogodzie i dzielenie się spostrzeżeniami,
- określanie zjawisk atmosferycznych charakterystycznych dla późnej jesieni: coraz smutniej i mroczniej, chłodno, zimno, często pada zimny deszcz, jesienna szaruga,
- sprawne poruszanie się w przestrzeni; wyrabianie płynności, zręczności i estetyki ruchów,
- nabywanie umiejętności wypowiadania własnych myśli w sytuacjach problemowych, podawanie propozycji rozwiązań, uzupełnianie wypowiedzi kolegów,
- podejmowanie próby poszukiwania odpowiedzi na pytania zawierające w sobie problem do rozwiązania (próby dyskusji),
- poszerzanie zasobu słownika z zakresu zagadnień przyrody nieożywionej,
- malowanie na kartonie o dużym formacie, tworzenie pracy z wykorzystaniem tylko jednej barwy w kilku odcieniach.
Przebieg:
1. Słuchanie wiersza S. Aleksandrzaka Jesienna baśń1 na tle podkładu muzycznego – fragm. Czterech pór roku – Jesień A. Vivaldiego.
2. Rozmowa do treści wiersza:
- O czym jest wiersz?
- Co opowiadał wiersz chmurze?
- Jak zachowała się chmura?
- Co zrobił wiatr?
- Jak wyglądał świat kiedy chmura płakała?
- Co to jest szaruga jesienna?
- Jak wygląda wtedy świat?
- Czy lubicie takie dni?
3. Określenie nastroju wiersza.
4. Taniec w chmurach - improwizacja ruchowa z chustkami do utworu Jesień A. Vivaldiego.
5.Jak wyglądają chmury – obserwacje chmur, zwrócenie uwagi na kształt, kolor.
- Jak wyglądają chmury?
- Dlaczego one płyną?
- Skąd się wzięły, jak myślicie?
6. Jak powstaje chmura – doświadczenie wyjaśniające zjawisko powstania chmury.1
7. Historia pewnej chmury – zapoznanie z krążeniem wody w przyrodzie na podstawie planszy ilustrującej to zjawisko.
8. Chmury, chmurki, chmureczki – malowanie gąbką lub wacikiem na dużym
arkuszu niebieskiego kartonu, mieszanie farb, odkrywanie różnych odcieni bieli.
S. Aleksandrzak Jesienna baśń. „Płomyczek” 1984, nr 20
D. Al. -Khamisy Rozwijanie pojęć przyrody nieożywionej u dzieci sześcioletnich. Warszawa 1996, s.94
Opracowała: R. Kściuk
|
