Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Specjalistyczne metody pracy z dzieckiem nadpobudliwym psychoruchowo

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 11154 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Przegląd wybranych metod.

     Wybór terapii dziecka nadpobudliwego powinno się powierzyć doświadczonemu specjaliście. Takiego specjalistę poznaje się po tym, że nie trzyma się sztywno jednej koncepcji, ale dobiera terapię do specyficznych potrzeb dziecka i jego indywidualnej sytuacji, z uwzględnieniem funkcjonowania całej rodziny. W terapii często stosuje się kombinację wielu podejść terapeutycznych.
     Do najczęściej stosowanych terapii dla dziecka z ADHD należą :

  1. Metoda Ruchu Rozwijającego W. Sherborne. Ruch rozwijający może pomóc dzieciom w dwóch głównych sferach rozwoju :
    • w rozwoju fizycznym – podczas zajęć dzieci doświadczają, co to znaczy "czuć się dobrze we własnym ciele", uczą się poznawać swoje ciało i kontrolować jego ruchy,
    • w rozwoju osobowości – dzieci stają się bardziej pewne swoich możliwości, uczą się podejmować inicjatywę oraz wykorzystywać własną inwencję. Dzięki ćwiczeniom w parach i w całych grupach uczą się wrażliwości na potrzeby i uczucia innych.
    Dzieci ćwiczą wspólnie z rodzicami pod okiem terapeuty. Pozwala to na spędzenie wspólnego czasu na dobrej zabawie, na chwię zapominając o kłopotach i trudnościach.1
  2. Programy Aktywności Knilla – Świadomość Ciała, Kontakt, Komunikacja zostały opracowane przez Mariannę Knill i Christophera Knilla. W początkowych zajęciach dla dzieci hiperaktywnych zaleca się stosowanie Programu wprowadzającego, który trwa tylko 8 minut. Następnie wprowadza się kolejno pozostałe cztery programy ( ćwiczenia rąk, dłoni, "doświadczanie" głowy, twarzy, pleców, brzucha, nóg poprzez głaskanie, pocieranie, obracanie ). Każdy ruch dziecka jest wspierany przez specjalny akompaniament muzyczny. Poprzez wykonywanie ruchów szybkich i delikatnych, powolnych i ciężkich dziecko uczy się uzyskiwać kontrolę nad własną motoryką. Ważną rolę odgrywa relaksacja, przy której dziecko leżąc rozluźnione na macie słucha muzyki.2
  3. Relaksacja dla dzieci ( trening autogenny ) – ćwiczenia relaksacyjne mają na celu zmniejszenie stanu napięcia psychicznego oraz wywołanie odprężenia. Najczęściej stosowane są :
    • technika relaksacji wg Jacobsona – polega na wykonywaniu przez dziecko celowych ruchów : napinania i rozluźniania mięśni. Schemat ćwiczeń obejmuje kolejno : ręce, nogi, mięsnie brzucha, szyi oraz twarzy,
    • relaksacja wg Winterberta – przeznaczona jest dla dzieci w wieku szkolnym. Ćwiczenia polegają na tym, że dziecko leży nieruchomo i nie wykonuje z własnej inicjatywy żadnych ruchów. Terapeuta sam wykonuje ruchy dziecka takie jak : obroty, krążenia, huśtania i opuszczanie bierne.3
  4. Metoda Integracji Sensorycznej ( SI ) – terapia prowadzona tą metodą wpływa na poprawę funkcjonowania układów zmysłowych celem lepszego przetwarzania odbieranych bodźców i właściwej do nich adaptacji, może również poziom samoakceptacji, poprawić samoobsługę, koncentrację uwagi i zdolność wykonywania poleceń. Zestawy ćwiczeń to np. : pędzlowanie wybranych części ciała szerokimi pędzlami, "szorowanie" skóry rękawiczkami z materiałów o różnej fakturze, zabawy pianką do golenia, przetaczanie po plecach i nogach dziecka piłki terapeutycznej. Niektóre dzieci wolą rytmiczne, wolne kołysanie. W terapii tej wykorzystywany jest specjalny sprzęt do ćwiczeń ( huśtawki, małe trampoliny, tunele do przechodzenia itp. ).4
  5. Metody psychoedukacyjne - obecnie w Polsce metody te stają się coraz bardziej popularne. Polegają one na przedstawieniu rodzicom określonego modelu postępowania z dzieckiem. Spotkania z terapeutami odbywają się najczęściej co tydzień w kilkuosobowych grupach. Poznaje się tam różne formy postępowania z dzieckiem, które przećwiczone można stosować w domu.
    Takimi metodami są :
    1. Metoda pracy z trudnymi zachowaniami dzieci. Metoda C. Sutton – pomaga rodzicom nauczyć się zamiany zachowań niepożądanych na pożądane, czyli takie, jakie oczekujemy od dziecka.
    2. Metoda opracowana przez dwie amerykańskie matki - A. Faber i E. Mazzlish – pomagająca : ukształtować nowy sposób porozumiewania się w rodzinie, znaleźć dziecku i rodzicowi wzajemny szacunek i zrozumienie, budować pozytywny obraz własnej osoby.
    3. Metoda T. Gordona – podobna do poprzednich metod, ucząca sposobów wzajemnego okazywania sobie akceptacji i zrozumienia. 5
  6. Metody stymulacji rozwoju – dotyczą pracy z samym dzieckiem. Polegają na pobudzaniu rozwoju niektórych funkcji poznawczych, na rozwijaniu jego możliwości. Zaliczamy do nich :
    1. "Metodę Dobrego Startu" – postępowanie korekcyjno – kompensacyjne, które wykorzystuje się do pracy z dzieckiem dyslektycznym.
    2. Kinezylogię edukacyjną – metoda T. Denisona. Metoda ta ma na celu stymulację układów mózgowych odpowiedzialnych za koncentrację i uwagę poprzez stosowanie bodźców ruchowych, które pobudzają odpowiednie zmysły (zmysł równowagi, czucie głębokie).
    3. Metodę W. Sherborne – opisaną w punkcie pierwszym. 6
  7. Do metod stymulacji rozwoju zaliczamy również program korekcji zachowań opracowany przez T. Opolską i E. Potempską. Program ten zawiera odpowiednio zaplanowane ćwiczenia dla grupy dzieci, w tym zabawy pomagające rozładować energię, ćwiczenia ułatwiające pracę w grupie, ćwiczenia relaksacyjne.7
  8. Grupy wsparcia – są cenną pomocą dla rodziców, rodziców których uczestniczący rodzice mają podobne problemy. Oprócz pozytywnych przeżyć związanych z poczuciem "nie jestem sam", rodzice mają okazję do dzielenia się swoimi doświadczeniami związanymi z radzeniem sobie z sytuacją. Wspólne doświadczenia pozwalają na uwalnianie się od oceny "niekompetentnego" rodzica oraz na korzystanie z doświadczeń innych rodziców.8
  9. Biofeedback – w treningu EEG Biofeedback dla dzieci z ADHD terapeuta prezentuje dziecku informacje o tym, co dzieje się w danym momencie w jego mózgu (korze mózgowej). Dziecko widzi na ekranie monitora własne nieprawidłowe fale mózgowe i stara się je kontrolować, stopniowo jest w stanie to uczynić.9
  10. W razie potrzeby dziecko może być leczone farmakologicznie np. ritalinem.
Opracowała mgr Maryla Sędłak

BIBLIOGRAFIA
  1. M. Bogdanowicz, B. Kisiel, B. Przasnyska : Metoda Weroniki Sherborne w terapii i wspomaganiu rozwoju dziecka. Warszawa 1992.
  2. M. Knill, Ch. Knill : Programy Aktywności. Świadomość Ciała, Kontakt i Komunikacja. Warszawa 1995.
  3. M. Skórczyńska : Dziecko z zespołem deficytu uwagi z nadruchliwością (ADHD). Symptomy diagnostyczne i wybrane metody terapii. "Szkoła Specjalna" 2003, nr 5, s. 284 – 285.
  4. V. F. Maas : Uczenie się przez zmysły. Wprowadzenie do teorii integracji sensorycznej. Warszawa 1998.
  5. T. Wolańczyk, M. Skotnicka, A. Kołakowski : Nadpobudliwość psychoruchowa u dzieci. Lublin 1999, s. 158 – 159.
  6. Tamże, s. 159.
  7. T. Opolska, E. Potempska : Dziecko nadpobudliwe : program korekcji zachowań. Warszawa 1998.
  8. M. Skórczyńska : Dziecko z zespołem deficytu uwagi z nadruchliwością (ADHD). Symptomy diagnostyczne i wybrane metody terapii. "Szkoła Specjalna" 2003, nr 5, s. 286 – 287.
  9. Tamże, s. 286.

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie