Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Wpływ sprawności psychomotorycznych

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 1440 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

 WPŁYW SPRAWNOŚCI PSYCHOMOTORYCZNYCH
NA PRZYGOTOWANIE DZIECKA DO NAUKI PISANIA


Psychika dziecka jest połączona z jego motoryką. Mówiąc o rozwoju psychoruchowym mamy na myśli zarówno rozwój psychiki dziecka jak i rozwój jego motoryki.
U podstaw procesu pisania w początkowej fazie przyswajania pisma przez dziecko
zasadniczą rolę odgrywa współdziałanie wzrokowych, słuchowych i ruchowych ośrodków kory mózgowej. M. Dmochowska twierdzi, że: „ Aby odtworzyć litery i wyrazy dziecko musi wywołać i skojarzyć równocześnie odpowiednie ich wyobrażenia graficzne, słuchowe
i kinestetyczne. Efektem tej pracy psychomotorycznej jest znak graficzny w postaci napisanego wyrazu. Widzimy więc, że pisanie dla dziecka rozpoczynającego naukę jest równoczesnym wysiłkiem intelektualnym i ruchowym.”
Dziecko rozpoczynające naukę pisania jest narażone na wiele trudności ruchowych. Dlatego też motoryka ma podstawowe znaczenie w rozwijaniu dyspozycji przygotowujących do nauki pisania. Dzięki prawidłowemu rozwojowi psychomotoryki dziecko opanuje umiejętność odróżniania i określania liter oraz możliwości ich graficznego odtwarzania. Uzyskuje kontrolę oka nad ruchami rąk i prawidłowym określaniem kierunków. Rozumienie kierunku związane jest niepodzielnie z własnym ciałem i przestrzenią w której się poruszamy.
W pracy nad dzieckiem wykorzystujemy dwa kierunki: są to zabawy i ćwiczenia, które kształtują orientację w kierunkach przestrzennych i pamięć ruchową, następnie rozwijanie motoryki oraz koordynacji wzrokowo - słuchowej. Dzięki właściwemu pojmowaniu kierunków opanowuje się umiejętność pisania. Pierwszym doświadczeniem jest odczuwanie kierunku na wprost oraz prawej lewej strony.
M. Kwietniewska stwierdziła, że ”Znaczną pomocą okazują się tu zabawy i ćwiczenia równowagi. Wymagają one szczególnej uwagi dziecka zwróconej na własną postawę i stałego wyważania jednej i drugiej połowy ciała.” Dopiero w ślad za tą orientacją wewnętrzną kinestetyczną następuje kontrola wzrokowa i uczenie się określania wzrokiem kierunków.
I. Dudzińska twierdzi, że: „należy stawiać przed sześciolatkami zadania szczególnie z zakresu rysowania, malowania i układania różnych elementów, które będą wdrażały je do zachowania w działaniu prawidłowego kierunku od strony lewej do prawej.”
Równolegle z zabawami i ćwiczeniami kształtującymi ujmowanie kierunków
w stosunku do własnego ciała i otaczającej przestrzeni trzeba pracować nad sprawnością rąk dzieci. Usprawnianie rąk dziecka ma na celu doprowadzenie do tego, aby potrafiło ono dobierać potrzebne ruchy, dostosowując je do rodzaju zadania manualnego oraz narzędzi i materiału. Najbardziej naturalną formą prowadzącą do osiągnięcia tej sprawności jest zabawa powiązana z manipulacją przedmiotami, zajęcia plastyczno - konstrukcyjne, czynności samoobsługowe, prace ręczne. Formy te mają znaczenie dla wyrobienia zręczności, celowości, oszczędności ruchów, ich precyzji. Usprawnieniu rąk służą zabawy związane z toczeniem, rzucaniem i chwytaniem różnych rozmiarów piłek i innych przyborów.
Umiejętność kierowania siłą działania własnych mięśni i różnicowania momentów aktywności i odpoczynku dużych i małych grup mięśniowych dziecko nabywa przez wielokrotne powtarzanie doświadczeń ruchowych. Do podstawowych cech motoryczności należą zwinność i zręczność. Zwinność polega na skoordynowaniu ruchowym całego aparatu mięśniowego i kostnego: rąk, nóg i korpusu łącznie oraz odpowiadającej mu koordynacji wzroku i słuchu. Wiąże się ona z dużymi obszernymi ruchami całego ciała.




Ważną role w przygotowaniu do pisania odgrywa koordynacja wzrokowo - ruchowa.
M. Dmochowska uważa, że: „ jest to druga ważna cecha motoryczności, która będzie miała znaczenie w przygotowaniu do pisania. Jest to stopień podporządkowania ruchowego oka do ręki, wzroku do czynności rąk.” Sprawności te niezbędne są dziecku w procesie nauki pisania.
Im bardziej będzie sprawne ogólnie, tym łatwiej i szybciej potrafi opanować drobne i zróżnicowane ruchy pisania liter.
Podstawowym zadaniem związanym z przygotowanie do nauki pisania jest doskonalenie percepcji wzrokowej słuchowej dziecka. Proces analizy i syntezy wzrokowej jest rozwijany w czasie codziennych zabaw, prac samoobsługowych. W naśladowaniu graficznym główną rolę odgrywają spostrzeżenia wzrokowe i słuchowe.
W procesie przygotowania dzieci do nauki szkolnej duże znaczenie ma rozumienie i posługiwanie się symbolami. Znaki i symbole reprezentują lub oznaczają realne przedmioty, sytuacje i zdarzenia. Spełniają one funkcje zastępczą i uogólniają wobec konkretnych przedmiotów i sytuacji.



mgr Mirosława Klepaczko

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie