Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Wychowawcza rola kar i nagród

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 3141 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

 Dziecko musi nauczyć się zachowań społecznych, żeby mogło być akceptowane przez otoczenie szersze niż dom i rodzina.
Aby dziecko nauczyło się przestrzegania obowiązujących reguł i norm zachowania trzeba go tego nauczyć – wychować.
Celem właśnie pojmowanego wychowania jest wbudowanie w świadomość dziecka tego, co nazywamy sumieniem. To samodyscyplina, dzięki której w przyszłości będzie postępował i zachowywał się właściwie, mimo że nikt nie będzie mu podpowiadał, co robić, ani wytykał mu błędów. Wyuczone w ten sposób rzeczy będą miały wartość dopiero wtedy, kiedy wpłyną na ukształtowanie się jego osobowości. Dojście do samodyscypliny wymaga czasu.
Więc co to jest wychowanie?
Wychowanie – to długotrwały proces polegający na wywołaniu zmian, który doprowadzi nas do oczekiwanego, pożądanego efektu, czyli do ukształtowania określonego ideału wychowawczego.
Behawioryści uważali, że można sterować zachowaniem człowieka za pomocą wzmocnień pozytywnych i negatywnych, czyli nagród i kar.
Nagrody i kary są konsekwencją zachowań. O tym, co jest dla jednostki kara a co nagrodą decydują indywidualne cechy. Bez dokładnego poznania dziecka nie wiemy, co może być wzmocnieniem pozytywnym, a co negatywnym, a wiec nie można oczekiwać na sukcesy wychowawcze.
KARA I NAGRODA DECYDUJE CZEGO
CZŁOWIEK UNIKA A DO CZEGO DĄŻY
Zdaniem wielu wybitnych naukowców funkcja nagrody jest bardziej znacząca niż kara. Nagrody istotniej aniżeli kary wpływają na kształtowanie aktywnej postawy dziecka, wyzwalają jego aktywność i prawidłowy stosunek do obowiązków. Kary natomiast podkreślają przymusowy ich charakter.
Nagroda ma orientować dziecko w oczekiwaniach i wymaganiach rodziców
i wychowawców. Ma utwierdzać je w przekonaniu, iż postępuje właściwie, zachęcać do dalszego takiego postępowania. Dużym błędem przy nagradzaniu jest opóźnianie wzmocnień – odroczenie nagrody. Wzmocnienie powinno być bezpośrednio po wysiłku.

Aby skutecznie nagradzać należy odpowiedzieć sobie na pytanie:
· jakie wzmocnienia są pozytywne?
· jakie metody dają lepsze wyniki?
· jakie metody mogą zachęcać do nowych relacji?
Nagroda ma na celu:
· eliminować zachowania agresywne;
· uzyskiwać społeczne zachowania;
· kształtować nawyki wydajnej, sumiennej pracy;
· zmuszać do wysiłku w działalności naukowej, kulturowej.

Nagrody bardziej niż kary wpływają na kształtowanie asertywnej postawy, wyzwalają aktywność i prawidłowy stosunek do obowiązków.
Jednak zbytnie podkreślanie nagrody w życiu jednostki może hamować jej spontaniczną samodzielność – twórcze myślenie.
Stosowanie nagród wymaga wiele taktu także ze strony rodziców, jak i nauczycieli, przemyślanego działania, oczywistych dla wszystkich kryteriów.
Koncepcja sankcji karnej pasuje raczej do wychowania przez wdrażanie dyscypliny niż przez „uczenie jak się zachować”.
Kara jest sterowaniem negatywnym. Polega ona na stosowaniu wzmocnień ujemnych. Jest ona skutkiem niepożądanego działania, który celowo został wprowadzony przez ludzi po to, aby wyeliminować zachowania niepożądane. Kary stanowią często główne narzędzie zmiany zachowania. System karania jest szeroko rozpowszechniony. Uważa się, że kara zewnętrzna stanowi najskuteczniejszy środek wychowawczy. Wychowawcy stosując kary, jedna po drugiej coraz niecierpliwiej oczekują na natychmiastową poprawę zachowania. Behawioryści podważyli mit o znaczeniu kary i rzucili nowe światło na rolę sterowania negatywnego w życiu społecznym.
Lepsze rezultaty osiąga się za pomocą nagrody niż kary.
Przy negatywnym stosunku dziecka do osoby karzącej i braku akceptacji norm w imię których jest karane – skuteczność kary jest właściwie żadna.
Kara z reguły nie eliminuje zachowań aspołecznych, tylko je tłumi i zahamowuje na pewien okres. Nie wystarczy KARAĆ, trzeba wskazać nowe drogi osiagnięcia wzmocnień pozytywnych.
Pamiętać należy, że to nie kara wyeliminuje z życia lenistwo, agresję, zbrodnię. Można tego uniknąć poprzez prawidłowe kształtowanie środowiska, likwidację zagrożeń, rozwój kultury, zmian w psychice, osobowości.
Mimo, że kary są mało skuteczne nie można ich jednak wyeliminować z życia społecznego. Należy jednak pamiętać aby wzmocnienia pozytywne stały się podstawowym środkiem sterowania dzieckiem.
Skoro nie można stworzyć świata bez kary to należy stworzyć świat gdzie będzie dominowała nagroda!

autor artykułu:
mgr Jarosław Krysiński

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie