Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Wartość zajęć pozalekcyjnych w procesie rewalidacji i rehabilitacji

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 1596 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

 Celem pracy wychowawczo-dydaktycznej z dziećmi upośledzonymi umysłowo jest ich wszechstronny rozwój zgodny z możliwościami psychofizycznymi i potrzebami rewalidacyjnymi oraz przystosowanie ich do życia i do pracy w społeczeństwie ludzi pełnosprawnych.

Wychowanie upośledzonych umysłowo jest działalnością złożoną i trudną. Tradycyjne spojrzenie na proces rewalidacji obejmujący wiele elementów - między innymi - nauczanie specjalne, wychowanie estetyczne,fizyczne,społeczne,techniczne,muzyczne,organizację zajęć pozalekcyjnych, rozrywki i wypoczynku, systematycznie i wyraźnie się zmienia. Coraz powszechniejsze jest zrozumienie, że rozwój osób upośledzonych umysłowo musi być wszechstronny. Nie można więc mówić o adaptacji społecznej tych jednostek bez uwzględnienia takiego podstawowego aspektu procesu rewalidacji, jakim jest racjonalne spędzanie czasu wolnego. Szybko zmieniające się warunki życia społecznego, pojawianie się nowych potrzeb powodują, że również w pedagogice specjalnej koniecznością staje się wprowadzanie w życie coraz bogatszych i bardziej złożonych form, metod i środków oddziaływania wychowawczego. W procesie rewalidacji szczególnego znaczenia nabierają zatem te zadania, które uwzględniają także konieczność racjonalnego i pożytecznego organizowania czasu wolnego tej grupy dzieci i młodzieży
Praca rewalidacyjna z dziećmi i młodzieżą upośledzoną umysłowo obejmuje oddziaływanie w szkole, w czasie lekcji, na zajęciach pozalekcyjnych i na zajęciach pozaszkolnych. Ponadto wychowawca musi nieustannie pamiętać o wywieraniu pedagogicznego wpływu na środowisko domowe uczniów.
Zadaniem wychowania pozalekcyjnego rozumianego jako nieodłączna część procesu wychowawczego kierowanego przez szkołę, w pracy z dzieckiem upośledzonym umysłowo jest:
1.Usprawnianie niezaburzonych funkcji psychicznych i fizycznych,
2.Korygowanie nieprawidłowości rozwojowych,
3.Kompensowanie braków w rozwoju.

Do szczegółowych zadań zaliczyć można:
1.Organizowanie udziału uczestników w życiu społecznym środowiska przez różne kontakty mające na celu poznanie tego środowiska oraz branie udziału w pracach społecznie użytecznych,
2.Wyrabianie u uczestników umiejętności współżycia i współpracy w zespole ludzkim,
3.Rozwijanie i kształtowanie uczuć moralnych, intelektualnych i estetycznych uczestników,
4.Wyrabianie u uczniów świadomej dyscypliny,
5.Rozwijanie u uczestników pożądanych cech woli i charakteru,
6.Wdrażanie do przestrzegania zasad kultury życia codziennego.

Czas wolny upośledzonych umysłowo należy rozpatrywać w kilku szczególnych aspektach, które czynią z niego nie tylko zjawisko o charakterze społecznym, lecz także nadają mu w procesie rewalidacji właściwości szczególnego środka wychowawczego.
Zgodnie z tym należy wziąć pod uwagę takie aspekty jak:

1.Wychowawczo-psychologiczny
2.Opiekuńczy
3.Higieniczno-zdrowotny
4.Rewalidacyjny.



ASPEKT WYCHOWAWCZO-PSYCHOLOGICZNY

Pozycja upośledzonych umysłowo w środowisku społecznym znacznie odbiega od sytuacji i pozycji życiowej większości członków danego środowiska. Dzięki udziałowi w zajęciach pozalekcyjnych młodzież dotychczas izolowana znajduje dodatkowe zadowolenie wynikające z roli, jaką odgrywa w zespole, z zaspokojenia potrzeby współdziałania z rówieśnikami. Wspólny wypoczynek, wspólna zabawa, wycieczka - to elementy atrakcyjnej szkoły współżycia i współdziałania, które składają się na istotę zajęć pozalekcyjnych i jego odczuwaną, upragnioną dla osób upośledzonych umysłowo wartość.
Możliwość udziału w zorganizowanych zajęciach pozalekcyjnych znacznie aktywniej pobudza, wyzwala i wzbogaca osobowość dzieci i młodzieży, a przy tym pokazuje ich postawy, marzenia, ideały i poglądy. Zajęcia pozalekcyjne dają wiele okazji do tego by dzieci spontanicznie ujawniły swoje zainteresowania, rozbudzały i kształtowały je. To ożywienie psychiczne połączone jest bardzo często z dużym zaangażowaniem emocjonalnym, gdyż nie jest im obojętne to co robią, są rzeczywiście zaciekawieni, wykonują swoje zajęcia z własnej woli, a nie wyłącznie z obowiązku.


ASPEKT OPIEKUŃCZY

W programie organizacji opieki w czasie zajęć pozalekcyjnych zmierza się do zapewnienia upośledzonym umysłowo opieki o charakterze rodzinnym, a także pomocy w rozwiązywaniu różnych problemów pedagogicznych w środowisku.


ASPEKT HIGIENICZNO- ZDROWOTNY

Zajęcia pozalekcyjne mają również znaczenie higieniczno- zdrowotne. Sposób spędzania czasu wolnego wyraźnie wpływa na odprężenie psychofizyczne organizmu, uwolnionego od nadmiaru wysiłku intelektualnego i niekiedy bardzo niekorzystnej sytuacji higieniczno-zdrowotnej placówek i domów rodzinnych.


ASPEKT REWALIDACYJNY

Dla upośledzonych umysłowo zajęcia pozalekcyjne mają istotne znaczenie rewalidacyjne. Prawidłowa organizacja może stanowić istotne niewyczerpane źródło możliwości wychodzenia naprzeciw specyficznym potrzebom rozwojowym osób upośledzonych umysłowo. Zajęcia pozalekcyjne mogą pomóc szkole specjalnej dostosować proces dydaktyczny do specyficznych właściwości, procesu uczenia się, pod warunkiem, że zostaną we właściwy sposób zaplanowane i zrealizowane.

By sprostać tym wymaganiom trzeba:
1.Ustalić, które treści realizowane na lekcjach poszczególnych przedmiotów nauczania mogą być utrwalone i poszerzone na zajęciach pozalekcyjnych,
2.Ustalić metody pracy, przy pomocy których będą te treści utrwalone lub poszerzone,
3.Zaplanować i opracować sytuacje, w których zdobyte na lekcjach wiadomości szkolne mogą być zastosowane w konkretnym działaniu.

Wychowanie poza godzinami lekcyjnymi musi uwzględniać całokształt problemów rewalidacji dzieci upośledzonych umysłowo, mieć charakter ukierunkowany i zespolonej ze sobą działalności terapeutycznej, dydaktycznej i wychowawczej.
Zajęcia pozalekcyjne pomagają szkole w zakresie wychowania umysłowego, moralno-społecznego, politechnicznego, estetycznego i fizycznego. Na zajęciach pozalekcyjnych obok poszerzania wiedzy uzyskanej na lekcji nowymi treściami, występuje zdobywanie nowych doświadczeń, umiejętności i sprawności oraz kulturalnych nawyków dobrej rozrywki i zabawy.
Praca pozalekcyjna stwarza wiele okazji do dokładnego poznania i właściwego rozumienia otaczającego świata. Sytuacje przynoszące nowe doświadczenia, jak gra terenowa, praca w zastępie harcerskim zespole kukiełkarzy, podczas zajęć praktycznych sprzyjają wytwarzaniu aktywnej postawy dziecka. Stawiane zadania w naturalny sposób pobudzają je do mówienia, analizowania sytuacji, wyciągania wniosków. Uprzednie bezpośrednie i dokładne poznanie zjawisk, których nazwy dziecko sobie przyswaja zapewni właściwą treść poszczególnym pojęciom i umożliwi posługiwanie się nimi we właściwym znaczeniu.
Poprzez zajęcia pozalekcyjne dążmy do jak najpełniejszej adaptacji społecznej wychowanków. Przez zbliżenie młodzieży do środowiska pogłębiamy więź uczuciową z najbliższym otoczeniem, z regionem.
Planowo organizowane życie dziecka upośledzonego wytwarza w nim pożądany stereotyp, który zadecyduje o postępowaniu również w przyszłym jego życiu dorosłym, w którym znajdzie miejsce dla siebie i będzie prawidłowo postępować nie tylko w pracy, ale i w czasie wolnym.

Rozważania powyższe skłaniają do stwierdzenia, że zajęcia pozalekcyjne mogą być dobrym narzędziem w kształtowaniu wiedzy i umiejętności. Mają potencjalne możliwości wpływania na postawy przez umiejętne dobranie form i metod. Działalność w trakcie zajęć pozalekcyjnych może stać się sytuacją odniesienia, a kontakty w nich zawarte normami i wzorami postępowania.
Działalność rewalidacyjna w zorganizowanych zajęciach pozalekcyjnych cechuje szczególny dynamizm, różnorodność i atrakcyjność. Właśnie do takiego modelu organizacji zajęć pozalekcyjnych należy dążyć, bowiem zapewnienie każdemu podopiecznemu warunków dla możliwie optymalnego rozwoju, przygotowanie go do samodzielnego organizowania sobie czasu wolnego, wypoczynku wymaga od pedagogów, rodziców i środowiska stale nowych i skutecznych działań.
Potrzebne jest tworzenie coraz lepszych placówek, ulepszanie warunków realizacji programu zajęć rewalidacyjnych oraz uruchamianie wciąż nowych czynników sprzyjających powszechności i masowości udziału dzieci i młodzieży niepełnosprawnej w tego typu zorganizowanej działalności wychowawczo-opiekuńczej.

LITERATURA

1. BOŻYSZKOWSKA H.-„Rola i znaczenie zajęć pozalekcyjnych w rewalidacji dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim” NOWA SZKOŁA 1975/5
2. BURNO NOWAKOWA H.,POLKOWSKA I.,-„Zajęcia pozalekcyjne z dziećmi upośledzonymi umysłowo”, WSiP, Warszawa 1976.
3. CZAJKOWSKI K.-„Pozaszkolna praca opiekuńczo wychowawcza” WYD.ZWIĄZKOWE CRZZ, Warszawa 1970.
4. PLOCH L.-„Jak organizować czas wolny dzieci i młodzieży” WSiP, Warszawa 1992.


Joanna Dutkiewicz-pedagog szkolny ZSO nr 6- Gliwice

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie