Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Integracja w szkołach powszechnych

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 1946 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

 
Integracja polegająca na współżyciu ze sobą osób niepełnosprawnych i zdrowych ostatnimi czasy stanowi temat bardzo interesujący i kontrowersyjny zarazem. Zagadnienie to występuje tak w życiu dorosłych jak i wśród dzieci. Dostrzega się, że integracja przynosi korzyści nie tylko dzieciom niepełnosprawnym, ale także im zdrowym rówieśnikom, przyczyniając się do ich rozwoju społeczno-moralnego, do poczucia bycia potrzebnym i pomocnym komuś.
Dzieci zdrowe mogą zdobyć wiedzę o osobach niepełnosprawnych przez bezpośrednie kontakty z nimi, co może spowodować zmianę nastawienia do osób z upośledzeniem w całym społeczeństwie. Weszliśmy bowiem w okres, który umownie nazwać można „walką z trzema schodami” – czyli otwieraniem się instytucji dotąd zamkniętych na kontakt z osobami, które napotykają różne przeszkody w swobodnych kontaktach. Są to głównie instytucje związane z nauczaniem, leczeniem, kulturą, sportem ale także zakłady pracy.
Obecnie ideę integracji rozpowszechnia się w przedszkolach i szkołach powszechnych a szczególnie w placówkach integracyjnych, w których uczą się jednocześnie dzieci zdrowe z dziećmi ze specyficznymi trudnościami w nauce np. (upośledzeniem umysłowym, z wadami słuchu, wzroku, ruchu itp.).
Opinie na temat tych klas nawet wśród pedagogów są podzielone.
Nie chodzi tu jednak o cel, bo co do niego nikt nie ma wątpliwości, ale o sposoby i metody pracy w takich klasach. Aby integracja przebiegała w szkole w sposób naturalny należałoby wcześniej przygotować pewien program, a nawet konkretne przedsięwzięcia, które zakładałyby rozwiązania ewentualnych problemów. Nauczyciele tych klas muszą opracować dla każdego ucznia, o specyficznych potrzebach indywidualnych, plan dydaktyczny. Bardzo ważny jest dobór podręczników. Uważam iż powoływanie klas integracyjnych nie powinno mieć racji bytu bez wcześniej przygotowanego zaplecza lokalowego i środków techno-dydaktycznych.
Bez odpowiedniego wsparcia finansowego i szczególnej opieki organów prowadzących palcówki oświatowe idea integracji będzie niewłaściwa ze szkodą dla niepełnosprawnych.
Brak odpowiednich środków utrudnia pracę i sprawia, że efekty jej nie pokrywają się w pełni z oczekiwanymi.
Ważnym zadaniem jest pedagogizacja rodziców. Klasa integracyjna może kojarzyć się jako zespół dzieci słabych, chorych, z którymi muszą pracować dwie nauczycielki. Rodzice mogą obawiać się że program w tej klasie będzie zaniżony a ich dzieci nie będą mogły zdobyć odpowiedniego poziomu wiedzy. Konieczne są zebrania z rodzicami, powoływanie się na badania, cytowanie autorytetów pedagogicznych (prof. A. Hulek, J. Bogudzka), przedstawianie dorobku innych szkół integracyjnych i szerokie informowanie społeczeństwa.
Ważnym przedsięwzięciem jest dobór dzieci zdrowych do klasy integracyjnej. Potrzebna jest konsultacja z nauczycielami z przedszkola. Przy doborze dzieci należy zwracać uwagę przede wszystkim na osobowość, usposobienie i dojrzałość społeczną dzieci. Również nauczyciele muszą zadać sobie pytanie : „Czy potrafię pracować z dzieckiem niepełnosprawnym?”.
Wielu nauczycieli musi podjąć trud zdobywania dodatkowych kwalifikacji i budowania specyficznego warsztatu pracy. Ważną sprawą jest współpraca nauczycieli w takiej klasie. Dlatego bardzo ważny jest ich dobór. Wybór dwóch „osobowości nauczycielskich” może powodować skryte napięcia i konflikty, które nie będą ułatwiały codziennej pracy, ale może też dać „parę”, która współpracując i uzupełniając się wzajemnie osiągnie pedagogiczny sukces.
Uczniowie zwłaszcza niepełnosprawni trudno akceptują zmiany nauczycieli. Dlatego w klasie integracyjnej jeśli to możliwe nie powinno zmieniać się nauczycieli, a zwłaszcza nauczyciela wspomagającego po klasie trzeciej.
W szkole, w której pracuję są dwie klasy integracyjne. Idea integracji na naszym terenie jest zatem obecna od niedawna. Praca w klasie integracyjnej dostarcza mi wielu doświadczeń zawodowych i prywatnych, wielu rzeczy uczy.
Integracja jest nowym systemem pedagogicznym, wymagającym organizacji warunków nauczania, zmian w metodyce prowadzenia zajęć. Jest to inna pedagogika o nowych celach kształcenia i wychowania. Wielokrotnie korzystam ze swojego doświadczenia zawodowego ale staram się też wychodzić naprzeciw nowym sytuacjom, które w pracy z dziećmi wymagającymi bardziej indywidualnego podejścia zauważam.
Pomoc niepełnosprawnym i ich asymilacja jest możliwa, i mam nadzieję, że jako społeczeństwo potrafimy pomóc tym, którzy tej pomocy potrzebują i oczekują jej. Szkoła powszechna powinna być jednym z etapów pozytywnego podejścia do idei integracji.



mgr Beata Twardochleb
nauczyciel nauczania zintegrowanego
wychowawca klasy integracyjnej

















Misiorna E. i Ziętkiewicz E. - „Zintegrowana edukacja w klasach I-III”, Wojewódzki Ośrodek Metodyczny, Poznań, 1999 r.
Kołodziejczyk A. – „Spójrz inaczej”, ATE Skarżysko-Kamienna 1999 r.
Joslin K. – „Wychowanie dziecka”, ATEX, Gdańsk 2003 r.  
Integracja polegająca na współżyciu ze sobą osób niepełnosprawnych i zdrowych ostatnimi czasy stanowi temat bardzo interesujący i kontrowersyjny zarazem. Zagadnienie to występuje tak w życiu dorosłych jak i wśród dzieci. Dostrzega się, że integracja przynosi korzyści nie tylko dzieciom niepełnosprawnym, ale także im zdrowym rówieśnikom, przyczyniając się do ich rozwoju społeczno-moralnego, do poczucia bycia potrzebnym i pomocnym komuś.
Dzieci zdrowe mogą zdobyć wiedzę o osobach niepełnosprawnych przez bezpośrednie kontakty z nimi, co może spowodować zmianę nastawienia do osób z upośledzeniem w całym społeczeństwie. Weszliśmy bowiem w okres, który umownie nazwać można „walką z trzema schodami” – czyli otwieraniem się instytucji dotąd zamkniętych na kontakt z osobami, które napotykają różne przeszkody w swobodnych kontaktach. Są to głównie instytucje związane z nauczaniem, leczeniem, kulturą, sportem ale także zakłady pracy.
Obecnie ideę integracji rozpowszechnia się w przedszkolach i szkołach powszechnych a szczególnie w placówkach integracyjnych, w których uczą się jednocześnie dzieci zdrowe z dziećmi ze specyficznymi trudnościami w nauce np. (upośledzeniem umysłowym, z wadami słuchu, wzroku, ruchu itp.).
Opinie na temat tych klas nawet wśród pedagogów są podzielone.
Nie chodzi tu jednak o cel, bo co do niego nikt nie ma wątpliwości, ale o sposoby i metody pracy w takich klasach. Aby integracja przebiegała w szkole w sposób naturalny należałoby wcześniej przygotować pewien program, a nawet konkretne przedsięwzięcia, które zakładałyby rozwiązania ewentualnych problemów. Nauczyciele tych klas muszą opracować dla każdego ucznia, o specyficznych potrzebach indywidualnych, plan dydaktyczny. Bardzo ważny jest dobór podręczników. Uważam iż powoływanie klas integracyjnych nie powinno mieć racji bytu bez wcześniej przygotowanego zaplecza lokalowego i środków techno-dydaktycznych.
Bez odpowiedniego wsparcia finansowego i szczególnej opieki organów prowadzących palcówki oświatowe idea integracji będzie niewłaściwa ze szkodą dla niepełnosprawnych.
Brak odpowiednich środków utrudnia pracę i sprawia, że efekty jej nie pokrywają się w pełni z oczekiwanymi.
Ważnym zadaniem jest pedagogizacja rodziców. Klasa integracyjna może kojarzyć się jako zespół dzieci słabych, chorych, z którymi muszą pracować dwie nauczycielki. Rodzice mogą obawiać się że program w tej klasie będzie zaniżony a ich dzieci nie będą mogły zdobyć odpowiedniego poziomu wiedzy. Konieczne są zebrania z rodzicami, powoływanie się na badania, cytowanie autorytetów pedagogicznych (prof. A. Hulek, J. Bogudzka), przedstawianie dorobku innych szkół integracyjnych i szerokie informowanie społeczeństwa.
Ważnym przedsięwzięciem jest dobór dzieci zdrowych do klasy integracyjnej. Potrzebna jest konsultacja z nauczycielami z przedszkola. Przy doborze dzieci należy zwracać uwagę przede wszystkim na osobowość, usposobienie i dojrzałość społeczną dzieci. Również nauczyciele muszą zadać sobie pytanie : „Czy potrafię pracować z dzieckiem niepełnosprawnym?”.
Wielu nauczycieli musi podjąć trud zdobywania dodatkowych kwalifikacji i budowania specyficznego warsztatu pracy. Ważną sprawą jest współpraca nauczycieli w takiej klasie. Dlatego bardzo ważny jest ich dobór. Wybór dwóch „osobowości nauczycielskich” może powodować skryte napięcia i konflikty, które nie będą ułatwiały codziennej pracy, ale może też dać „parę”, która współpracując i uzupełniając się wzajemnie osiągnie pedagogiczny sukces.
Uczniowie zwłaszcza niepełnosprawni trudno akceptują zmiany nauczycieli. Dlatego w klasie integracyjnej jeśli to możliwe nie powinno zmieniać się nauczycieli, a zwłaszcza nauczyciela wspomagającego po klasie trzeciej.
W szkole, w której pracuję są dwie klasy integracyjne. Idea integracji na naszym terenie jest zatem obecna od niedawna. Praca w klasie integracyjnej dostarcza mi wielu doświadczeń zawodowych i prywatnych, wielu rzeczy uczy.
Integracja jest nowym systemem pedagogicznym, wymagającym organizacji warunków nauczania, zmian w metodyce prowadzenia zajęć. Jest to inna pedagogika o nowych celach kształcenia i wychowania. Wielokrotnie korzystam ze swojego doświadczenia zawodowego ale staram się też wychodzić naprzeciw nowym sytuacjom, które w pracy z dziećmi wymagającymi bardziej indywidualnego podejścia zauważam.
Pomoc niepełnosprawnym i ich asymilacja jest możliwa, i mam nadzieję, że jako społeczeństwo potrafimy pomóc tym, którzy tej pomocy potrzebują i oczekują jej. Szkoła powszechna powinna być jednym z etapów pozytywnego podejścia do idei integracji.



mgr Beata Twardochleb
nauczyciel nauczania zintegrowanego
wychowawca klasy integracyjnej

















Misiorna E. i Ziętkiewicz E. - „Zintegrowana edukacja w klasach I-III”, Wojewódzki Ośrodek Metodyczny, Poznań, 1999 r.
Kołodziejczyk A. – „Spójrz inaczej”, ATE Skarżysko-Kamienna 1999 r.
Joslin K. – „Wychowanie dziecka”, ATEX, Gdańsk 2003 r.

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie