Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Przyczyny niepowodzeń szkolnych : dysleksje

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 1460 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

 Początek nauki dla wszystkich dzieci stanowi bardzo ważny okres w ich życiu. Zmieniają się warunki zewnętrzne środowiska dziecka, a także zmianie ulega cała psychika. Uznano, że 7 lat to wiek, na który przypada obowiązek szkolny; wiąże się to z rozwojem psychicznym dziecka. Istotnym zmianom ulegają procesy psychiczne i poznawcze. Od wieku szkolnego dziecko uczy się koncentrować, skupiać nie tylko na tym, co je interesuje, ale i na tym, co nie jest dla niego w danej chwili ciekawe. Początkowo uwaga jest nietrwała, wobec tego dłuższe czytanie męczy, powoduje znużenie.
      Ważnym elementem jest przygotowanie dziecka do pójścia do szkoły. Na to, czy dziecko będzie miało motywację i chęć do nauki, wpływają warunki środowiskowe. Niekorzystne czynniki środowiskowe, zła atmosfera w domu, błędy wychowawcze powodują zaburzenia w życiu uczuciowym dziecka- a to wpływa na trudności w przystosowaniu się do warunków szkolnych i osłabienia chęci do nauki.
      Istotną sprawą mającą wpływ na niepowodzenia w nauce jest poziom intelektualny dziecka. dziecku ze słabym rozwojem lub opóźnionym trudniej będzie uczyć się liter, a co za tym idzie czytania i pisania. I tu często rodzice popełniają błąd. Chcą zaspokoić własne ambicje, nie liczą się z możliwościami swojego dziecka, krytykują, porównują z innymi, stawiają zbyt wygórowane zadania.
      Takie nieprzystosowanie społeczne może powodować trudności w nauce. Jest to brak motywacji do nauki i zaburzenia rozwoju emocjonalno- społecznego. Istnieje jednak grupa dzieci o dużych możliwościach intelektualnych, jednakże niechętnie chodzących do szkoły, unikających wysiłku umysłowego. Są one negatywnie nastawione do obowiązku szkolnego, zadania podejmują niechętnie, wykonują je niedbale- tu właśnie występuje brak motywacji. O motywacji prawidłowej można mówić wtedy, kiedy zachowanie i całe działanie jest nastawione na uzyskanie pozytywnych wyników w nauce. Do najważniejszych motywów można zaliczyć zainteresowanie nauką, gdzie dziecko wykorzystuje chęć poznawania. Także ambicje dziecka i sympatia do nauczyciela stanowią istotne motywy. i tu ważna jest rola rodziców; oni powinni wyrobić w dziecku chęć i potrzebę odnoszenia sukcesów, ambicję, a także jak najdłużej podtrzymywać autorytet nauczyciela.W klasach I i II dzieci pociąga sam proces uczenia się, zdobywania nowych umiejętności. Dlatego tak ważne jest, aby podtrzymywać to zainteresowanie uczeniem się i rozbudowywać chęć do uczenia się.
      Częstą przyczyną problemów w nauce są zaburzenia procesów nerwowych, których najczęstszą formą jest nadpobudliwość psychoruchowa. Nadpobudliwość istnieje w sferze ruchowej, poznawczej i emocjonalnej. W sferze ruchowej występuje ruchomy niepokój, co utrudnia dziecku pracę na lekcjach i często prowadzi do konfliktu z nauczycielem i kolegami. Nadpobudliwość w sferze poznawczej przejawia się w zaburzeniach uwagi, pochopności, nieprzemyślanym działaniu. Dzieci takie udzielają szybkich, często złych odpowiedzi, czasami niezwiązanych z tematem. Taki uczeń sprawia wrażenie mniej inteligentnego, bezkrytycznego. Natomiast hiperestezja w sferze emocjonalnej przejawia się w silnych reakcjach emocjonalnych i słabej nad nimi kontroli. takie dzieci bez widocznych lub błahych powodów płaczą, kłócą się, złoszczą się, czasami są agresywne. Popadają w liczne konflikty.
      Przeciwieństwem dziecka nadpobudliwego psychoruchowo jest dziecko zahamowane, czyli takie o mniejszej aktywności. Dzieci te wolniej kojarzą fakty, na polecenie reagują z opóźnieniem, są niezgrabne, mało energiczne. W sferze emocjonalnej ujawniają reakcje osłabione, trudno je czymś zainteresować, są bierne.
      Powodzenie w nauce zależy też od rozwoju fizycznego i ogólnego stanu zdrowia dziecka. Długotrwałe lub częste choroby powodują absencję. Uszkodzenie słuch czy wzroku także utrudniają korzystanie z lekcji.
      Na powodzenie dziecka w szkole wpływa wiele czynników wzajemnie ze sobą powiązanych. Są to czynniki społeczno- ekonomiczne, atmosfera panująca w domu, poziom umysłowy, kulturalny, walory psychiczne i fizyczne, a także metody dydaktyczno- wychowawcze w szkole. Jednak wśród dzieci spotyka się i takie, u który nie stwierdzono braków mogących wpływać na niepowodzenia w szkole, a problemy te u nich występują. U nich dotyczą one wyłącznie nauki czytania i pisania.
      Każde dziecko napotyka trudności w opanowaniu pewnych umiejętności. Jeżeli ich nie pokona, niepowodzenia się kumulują. pojawiają się negatywne opinie o dziecku, złe oceny. Zaczynają się kłopoty w szkole. Ważne jest, aby uchwycić trudności w procesie uczenia się jeszcze przed wystąpieniem niepowodzeń.
      W klasach I-III podstawowym założeniem programowym jest nauka czytania i pisania. brak postępów wyraża się w nieopanowaniu tych umiejętności. Ponieważ decydują one o postępach w dalszych klasach, wszelkie opóźnienia powinny być natychmiast wyrównywane.
      Można sobie zadać pytanie: jakie są przyczyny trudności w nauce czytania i pisania? Można ich szukać w niedoskonałościach metod dydaktycznych, w czynnikach natury emocjonalnej, w braku odpowiedniej motywacji i zaangażowania, w dysleksji.
      Ważnym aspektem, mającym na celu pomoc dziecku pokonać problemy z nauką czytania i pisania, jest współpraca nauczyciel- rodzic. Niewątpliwie rodzicom trudno jest dostrzec pierwsze objawy świadczące o zaburzeniach, ciężko jest odróżnić trudności wynikające z zaburzeń dyslektycznych od tych mających inne podłoże. Dlatego ważne są rozmowy z nauczycielem, który widzi i ocenia jak dziecko pracuje. Mogą to być pierwsze i bardzo ważne sygnały trudności jakie przejawiają się u dzieci. Ważne jest więc, aby zdążyć dziecku pomóc i nie pozwolić nawarstwiać się niepowodzeniom.

Opracowała:
Olga Palica
SP 17 w Legnicy

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie