Przesyłam sprawdzony scenariusz zakończenia roku szkolnego w naszej szkole.
Scenariusz zakończenia roku szkolnego
Pożegnanie uczniów klas III gimnazjum
I Część oficjalna
1. Polonez ( uczniowie klas III)
2. Uczniowie klas III powrót ( muzyka)
Witam wszystkich na uroczystości zakończenia roku szkolnego ---------- oraz na pożegnaniu klas trzecich.
Do hymnu –
Po hymnie
Proszę o zabranie głosu panią dyrektor i przybyłych gości – prowadząca
3. Wystąpienie pani dyrektor
4. Wystąpienie zaproszonych gości
5. Teraz czas na wyróżnienia . Proszę panią dyrektor i wychowawców klas I i II o wręczenie świadectw z wyróżnieniem i nagród
( prowadząca)
ŚWIADECTWA Z WYRÓŻNIENIEM - KLASY I i II
6. Nadszedł czas pożegnania uczniów klas III ( prowadząca)
7. Wystąpienie p. dyrektor ( pożegnanie klas III)
8. Uczniowie klas III żegnają n-li
9. Wręczanie kwiatów – uczniowie klas III
II Część artystyczna
Narrator I
Zakończenie roku szkolnego to ważny moment w naszym uczniowskim życiu .
Podsumujmy więć wyniki całorocznej pracy i sporządźmy bilans naszych sukcesów sukcesów porażek.
Narrator II
Czy pamiętacie pierwszy września , kiedy to ze smutkiem w oczach i rozpaczą sercu przekraczaliśmy po raz kolejny mury szkoły?
Z żalem myśleliśmy minionych wakacjach, a następne wydawały się tak odległe.
radośnie
Nic jednak nie trwa wiecznie! Czas na odpoczynek!
Narrator III
Odpoczynek należy się również naszym nauczycielom. Ich praca, trzeba przyznać, jest niezwykle trudna. Niejednokrotnie spędza im sen z powiek, a nasze niezbyt chwalebne uczynki oraz brak chęci do nauki, przyprawia ich o szybsze bicie serca.
Skruszeni prosimy o wyrozumiałość!
Niechaj przynajmniej dzisiaj będzie nam to wybaczone.
Bo jak mawiał Jan Kochanowski „ Rozum przy młodości- nigdy takiej obfitości”
Narratorzy razem
Zapraszamy na część artystyczną
Narrator I
Spokojnie , akcentuje pytanie
Czy wiecie jak trudno zostać uczniem?
Nie wystarczy samo chodzenie do szkoły. O nie !
Potrzebne jest jeszcze parę składników.
Oto dokładny przepis tworzenia.
Wchodzi uczennica w kuchennym fartuszku, na stole leżą różne kuchenne naczynia, słoiki z napisami, uczennica udaje, że robi ciasto.
Pod stołem model, który raz po raz pokazuje tworzona rękę, nogę, głowę itd.
Mówi jak o doświadczeniu naukowym
Uczennica:
Ubrana w fartuszek kuchenny, na stole leżą miski słoiki
Formowanie ucznia rozpoczyna się już w przedszkolu i kontynuowane jest w latach następnych. Początkowo nie trzeba wielu składników. Wystarczy nieco odwagi, doprawionej sporą dawką nieśmiałości, która w trakcie dalszej obróbki wyparowuje. Stopniowo dodajemy hojnie wyobraźni i wrażliwości, poczucia humoru i szczyptę złośliwości. Wlewając wciąż nową wiedzę, zaprawiamy systematycznością, łagodnie mieszając. Nie zapominamy o kaskadzie pomysłowości i sprytu. Doprawiamy to umiejętnością ściągania i zabiegania o lepsze stopnie, dodajemy dobry wzrok i słuch. Ciasto formujemy na kształt baran, osła, gęsi, cielęcia lub papugi. Wypiekamy następnie w temperaturze, jaką osiąga nauczyciel podczas furii przez 45 minut lekcji.
W trakcie pieczenia nie zapominajmy o nakłuwaniu cyrklem lub innym ostrym przyrządem szkolnym w celu wypuszczenia wody sodowej z głowy. Na koniec dekorujemy w miarę artystycznie, posypując odrobiną lizusowstwa i obłudy. Okładamy słodkimi uśmiechami, pozorami pilności i stekiem bezbrzeżnych kłamstw.
Podajemy to rodzinie, aby się cieszyła i społeczeństwu, aby się z tym męczyło!
Model wyłania się z formy śpiewając i przeciągając się
I co ja robię tu uuuuuu!
Chór innych modeli odpowiada;
Co ty tutaj robisz !
Model podchodzi do chóru i jednego ucznia zapytuje:
Model i Recytator I
Kto ty jesteś?- Uczeń młody
Czego pragniesz?- znów swobody
Gdzie się uczysz?- W Piątce sławnej
Czy ja skończysz?- Szanse marne
Czym twa szkoła?_ Trosk ojczyzną
Czym zdobyta?_ Krwią i blizną
Czy ja kochasz? – Ty żartujesz
O czym marzysz? – By mieć tróje.
Narrator I
A w naszej szkole, jak na arce Noego różne są gatunki rodzaju ludzkiego
Starsi Uczniowe Dwaj
Na melodię piosenki z Kabaretu Starszych Panów (bardzo dobrze sprawdza się wersja rapowa tego tekstu)
I znaleźliśmy się w wieku, trudna rada
Że się człowiek przestał dobrze zapowiadać,
Ale za to z drugiej strony cieszy się ,
Że się również przestał zapowiadać źle.
Starsi uczniowie, starsi uczniowie,
Starsi uczniowie dwaj
Wciąż coś na głowie, i nie to zdrowie,
A w sercu ciągle maj
I ta trwoga, i ta trwoga trudna rada,
Że się nie wie, czy się człowiek na coś nada,
Ale z drugiej strony chwili takiej wdzięk,
Gdy rozwieje nauczyciel ten twój lęk
Odchodząc Starsi uczniowie, starsi uczniowie
Starsi uczniowie dwaj.....
Narrator : I
A w naszej szkole, jak na arce Noego różne są gatunki rodzaju ludzkiego
Podchodzi następny uczeń z chóru
Recytator: II
Stoi uczeń przy odpowiedzi
Smutny, spocony, strasznie się biedzi
Fatalnie bredzi!
Stoi i sapie
Dyszy i duka
I podpowiedzi po klasie szuka
Już ledwie sapie, już ledwie zipie,
A nauczyciel pytania sypie
Już mętlik uczeń ma w swojej głowie,
Czy cos tam umie? Nikt się nie dowie
Pełno pułapek w każdym pytaniu
Trzy niewiadome w każdym zadaniu
A w trzeciej ławce siedzi kolega
Wzrok nieszczęśnika już go dobiega
W kolejnych ławkach same barany
Uczeń zupełnie jest załamany
Narrator I
A w naszej szkole, jak na arce Noego różne gatunki rodzaju ludzkiego
Recytator: III
Mówi pewnie, dumnie
Jestem uczeń- lew Północy
Mędrzec i Kawaler sławny
Tak, siak, tędy i owędy
Mądry w szkole, dzielny w klasie
Dusza wiedzy, wróg jedynek
Znają belfry, wychowawcy,
I pan woźny i rodacy
Mojej wiedzy ostrze sławne
I nim władać ramię sprawne
Jednym słowem, krótko mówiąc- kula ziemska zna kto jestem.
Teraz żegnam pięknym gestem.
Odchodzi kłaniając się nisko
Kiedy uczeń odchodzi wychodzi na scenę uczennica
Mówi pewnie
Recytator IV
Ja też zdolna jestem niesłychanie,
Najpiękniejsze mam ubranie,
Moja buzia tryska zdrowiem
Jak coś powiem, to już powiem
Jak odpowiem, to roztropnie
I mam tu najlepsze stopnie podkreśla
Recytator V
„ święty Antoni, święty Antoni
wiedzę zgubiłam pod miedzą
oj co to będzi święty Antoni
Kiedy się belfry dowiedzą”
Narrator I
W naszej społeczności szkolnej możemy spotkać i takie jednostki, których marzenia sięgają wyżej niż marzenia zwykłego ucznia.
Recytator : VI
Ogrom pytań nasuwa mi się uparcie. Są to z pewnością nie tylko moje pytania. Pozostajemy więc wszyscy z wieloma dręczącymi zagadkami, które w końcu każdy musi rozwiązać sam. Wierzymy jednak w pomyślne ich rozwiązanie.
Recytator VII
Każdego dnia wśród szumnych prawd
Najprostsze z pytań
Dyktuje świat:
Dokąd mam iść?
O co się bić?
Dla kogo warto żyć?...
Jak w każdej grze,
Musimy mieć
Czasami szczęście,
By wiodło się.
W pogoni dnia niejeden raz
Poznamy życia smak
Recytator:
Każdy twój wyrok przyjmę twardy
Przed mocą Twoja się ukorzę
Ale zbaw mnie Panie od pogardy
Od nienawiści strzeż mnie Boże
Wszak Tyś jest niezmieżone dobro
Którego nie wyrażą słowa słowa
Więc mnie przed nienawiścią obroń
I od pogardy mnie zachowaj
Co postanowisz niech się zziści
Niechaj się wola twoja stanie
Ale zbaw mnie od nienawiści
Ocal mnie od pogardy Panie
Narrator II
Przekwita wszystko, przekwita i kwita
Narrator III
Wyrasta wszystko, przerasta
I basta
A ja wyrosłam i przerosłam
Doniosłam co niosłam-
Myślicie, że kilka łez jak kamienie
Nie! – moje życie i moje sumienie.
Recytator : VIII
Przyszedł twój czas
Daleka droga, przyjacielu.
Daleka droga....
Rusza nas tak wielu ku swoim celom
Na własnych nogach
Wszystkiego nas nie nauczy
Starszych przestroga
Będziemy błądzić , będziemy kluczyć – daleka droga
Daleka droga cie onieśmiela,
Jak innych wielu
Lecz stanąć w miejscu,
To zostać w tyle
Tak przyjaciele.
Narrator I
Słynny filozof, Heraklit z Efezu powiedział „ panta rhei”, wszystko płynie, przemija, kończy się. Nasz program również dobiega końca.
Do zobaczenia i usłyszenia we wrześniu!
II Pożegnanie przez uczniów klas II
Proszę o wręczenie certyfikatów uczniom klas III
10. Wręczenie certyfikatów
11. Proszę panią dyrektor o wręczenie świadectw z wyróżnieniem uczniom klas trzecich
( prowadząca)
12 Wręczenie nagrody „Prymusa Gimnazjum nr 5”
12. Pragniemy również podziękować rodzicom za współpracę w tworzeniu szkoły ( prowadząca)
13. Otrzymaliście świadectwa i od tej pory jesteście już absolwentami tej szkoły. Stańcie po raz ostatni we wspólnym w kręgu ( prowadząca)
( krąg- wstęga- piosenka)
14. zapalanie świec przy drogowskazach
Pożegnanie ( prowadząca)
Tym akcentem kończymy dzisiejszą uroczystość.
Proszę o opuszczenia sali w pierwszej kolejności uczniów klas I i II ( prowadząca)
Oprac. Katarzyna Wrzesińska
Nauczyciel języka polskiego i bibliotekarz Gimnazjum nr 5 w Lesznie
|
