Program autorski dotyczący terapii logopedycznej przeznaczony dla ucznia klasy drugiej szkoły podstawowej.
Dziecko siedmioletnie powinno wymawiać wszystkie głoski prawidłowo. Często jednak okres ten przedłuża się i rozwój mowy bywa nieco opóźniony. Przyczyn wad wymowy jest wiele. Zaliczyć można do nich między innymi niską sprawność narządów mowy, zaburzenia słuchu fonematycznego i aparatu oddechowego oraz naśladownictwo wadliwej wymowy rodzeństwa lub kogoś z rodziców. Często dzieci posiadające wadę wymowy zaczynają izolować się od rówieśników. Wzrasta u nich niechęć do mówienia. Wady wymowy utrudniają naukę szkolną, powodują niekiedy zaburzenia w pisaniu. Bez odpowiedniej pomocy ze strony logopedy dziecko "nie wyrośnie z wady wymowy", jak przypuszczają niektórzy rodzice. Ważne jest również nie tylko wypracowanie poprawnej wymowy danej głoski, ale również jej utrwalenie i samokontrola dziecka w trakcie i po zakończeniu terapii logopedycznej.
Najważniejsze są ćwiczenia narządów mowy mających na celu wypracowanie precyzyjnych ruchów języka, warg oraz podniebienia miękkiego. Aby prawidłowo wymawiać głoski dziecko musi też posiadać odpowiednią ruchomość języka i warg oraz położenia narządów mowy. Ćwiczenia narządów mowy wpływają na doskonalenie wyrazistości mowy oraz poprawiają dykcję.
Ćwiczenia oddechowe usprawniają aparat oddechowy, zwiększając pojemność płuc i wydłużając fazę wydechową, dzięki czemu dziecko wypowiada ciągi wyrazowe bez przerywania i wykonywania dodatkowych wdechów powietrza.
Zaburzony słuch fonematyczny to trudności w zakresie różnic głosek izolowanych, sylab, bądź wyrazów bliskobrzmiących. Mogą to być też trudności w zakresie analizy (głoskowej, sylabowej, wyrazowej, zdaniowej), bądź też w zakresie syntezy i różnicowania słuchowego głosek. Bywa tak często w przypadku seplenienia. Ćwiczenia słuchu fonematycznego odgrywają istotną rolę w terapii logopedycznej. Pozwalają wyczulić słuch dziecka na wadliwą wymowę i dostrzec różnicę miedzy wymową prawidłową danej głoski i wymową wadliwą.
Po uzyskaniu głoski izolowanej utrwalamy ją u dziecka w sylabach, wyrazach, zdaniach, wierszykach, opowiadaniu treści obrazków, historyjek obrazkowych itp. Ćwiczenia te mają również na celu poszerzenie słownictwa i wyuczenia właściwego stosowania poszczególnych części mowy.
Ćwiczenia muzyczno - ruchowe kształcą między innymi poczucie rytmu i ruchu całego ciała (makroruchy), które wpływają pośrednio na usprawnienie narządów mownych (mikroruchy), gdyż ułatwiają ich ćwiczenie.
Korekcję wadliwej wymowy dobrze jest prowadzić w formie zabawowej, która jest dostosowana do aktualnego rozwoju psychofizycznego dziecka.
Opracowany program terapii logopedycznej pozwoli uczniowi udoskonalić prawidłową wymowę głosek s, c, z, dz.
(...)
mgr Arleta Kubacka-Gill | 
