Każdy człowiek, od najwcześniejszych lat swego życia kieruje się w sposób naturalny ku temu, co służy, jego rozwojowi i w miarę uczestniczenia w życiu różnych zbiorowości, przechodzi od tego naturalnego kryterium do tego, które jest bardziej powszechne, bardziej wzmacniane przez grupę. Może to być kryterium przyjemności, rywalizacji, współdziałania, ale też maksymalizacji zysków, użyteczności, racjonalności.
Ludzie mają głęboką potrzebę współbrzmienia z grupą, bycia w zgodzie z tym co narzuca większość i w ten sposób zyskiwania jej aprobaty i uznania, a także potwierdzenia słuszności dokonywanych wyborów.
Jednocześnie każdy człowiek dąży do zachowania swojej odrębności, indywidualności, niepowtarzalności i tożsamości.
Człowiek deklarując działanie zgodnie ze swoimi wewnętrznymi standardami, wcale nie musi ich realizować i urzeczywistniać w swoim życiu, gdyż nie zawsze dobrze zna siebie - swoje możliwości i ograniczenia, umiejętności, uczucia, swój świat wartości.
Prawidłowością rozwojową jest określanie własnej tożsamości i niepowtarzalności, osiąganie niezależności i dojrzałości.
Dorastanie, to okres poszukiwania odpowiedzi na pytania o charakterze egzystencjonalnym, podważanie prawd dotychczas oczywistych, kwestionowania ogólnie przyjętych norm i zasad, krytykowania wszystkiego i wszystkich.
Dorastanie jako czas poszukiwań i wątpliwości jest również okresem zwiększonej podatności na wpływy różnego rodzaju grup, mediów, a także łatwego ulegania pokusie sięgania po rozmaite używki.
Poszukiwanie tożsamości i niezadowolenie ze stosunków panujących w świecie dorosłych prowadzi często do prób przyjęcia tożsamości negatywnej, do przestępczości i zachowań prowokacyjnych.
Szkolny Klub Czystych Serc jest próbą pomocy młodzieży w trudnej sztuce formowania tożsamości.
(...)
mgr Tatiana Maciałek | 
