Bawimy się w teatr - to świetna zabawa,
Bo można tu kogoś innego udawać.
Bawimy się w teatr z zapałem dziecinnym.
To miłe przez chwile być całkiem kimś innym.
Nasze wieloletnie doświadczenie w prowadzeniu kółka teatralnego z dziećmi niepełnosprawnymi pozwala podzielić się wiedzą, w jakim stopniu takie oddziaływania wspomagają rozwój dziecka i dają mu poczucie sukcesu i satysfakcji. Motywacją do powołania zespołu teatralnego było z naszej strony przeciw działaniem nudzie i uatrakcyjnienie zajęć w pracy internatu placówki specjalnej.
Aby zachęcić naszych wychowanków do aktywnego uczestnictwa w pracy kółka poszukiwałyśmy takich metod, które kształciłyby wyobraźnię, wyzwalały twórczą aktywność, uczyłyby myślenia, empatii i asertywności, a w przyszłości ułatwiłyby funkcjonowanie w dorosłym życiu.
Często spotykane u dzieci niepełnosprawnych trudne do wyeliminowania wady wymowy podczas pracy kółka teatralnego poprzez wielokrotne powtarzanie i ćwiczenia językowe usprawniały zaburzone funkcje. Uświadomiły naszym dzieciom, że dobra wymowa jest możliwa, jeśli poprawnie oddychamy. Praca w kole była szansą dala podkreślenia dla wszystkich pozytywnych walorów. Poprzez pochwały, akceptację życzliwe słowo, atmosferę, a także sukcesy odnoszone na szerszym forum dałyśmy dzieciom możliwość uzyskania wiary we własne siły.
W grupie teatralnej pracują dzieci niepełnosprawne - upośledzone umysłowo, nadpobudliwe i zahamowane psychoruchowo i z częściowymi niedowładami. Praca z taką grupą nałożyła na nas obowiązek sformułowania celów działalności teatralnej. Są to:
1. Kształtowanie koordynacji wzrokowo-słuchowo-motorycznej.
2. Kształtowanie wyrażania przeżyć, nastrojów, emocji za pomocą gestów, ruchów i mimiki.
3. Rozwijanie umiejętności kreowania odgrywanych postaci oraz identyfikowanie się z nimi na scenie.
4. Wdrażanie do odkrywania swoich uzdolnień scenicznych, wczuwania się w rolę i akcję.
5. Rozwijanie umiejętności improwizacyjnych i naśladowczych.
6. Tworzenie sytuacji rozwijających zdolność koncentracji, poszerzania pamięci i ćwiczeń oddechowych.
7. Budzenie wyobraźni scenicznej i scenograficznej.
8. Poszukiwanie twórczych działań i rozwiązań dekoratorskich.
Najbardziej akceptowaną przez naszych podopiecznych forma zajęć jest zabawa. Tylko sytuacje, w których nie czują się do niczego zmuszani wyzwalają w nich naturalne, spontaniczne reakcje.
W zakresie posługiwania się językiem teatralnym prowadziłyśmy ćwiczenia dykcji, mówienia, czytania, recytowania. Kompetencje ruchu scenicznego kształtowałyśmy poprzez ruch i gest, wyobraźnię sceniczną poprzez mowę zmysłów to jest wzrok, słuch i węch, uwagę i pamięć poprzez ćwiczenia spostrzegawczości, refleksu i kojarzenia. Przeprowadziłyśmy wiele ćwiczeń oddechowych mających na celu zwiększenie długości wydechu oraz prawidłową prace przepony. Prowadziłyśmy szereg zajęć plastycznych i dekoratorskich.
Nasze wieloletnie doświadczenia zostały uwieńczone sukcesami zarówno w sferze usprawnienia zaburzonych u dzieci funkcji, jak i sukcesów odnoszonych przez grupę podczas prezentowania się publicznie.
Gdybyśmy miały dokonać podsumowania to najbardziej doceniamy to, że udało nam się stworzyć wspaniale zintegrowaną grupę dzieci, które chętnie ze sobą przebywają i mają poczucie sukcesu, pozbawione są kompleksów, czują się ważne i akceptowane.
Zachęcamy wszystkich, którzy pracują z dziećmi niepełnosprawnymi do skorzystania z naszych doświadczeń i rozwijania działalności teatralnej w swoich placówkach, a w przyszłości zapraszamy do zaprezentowania swoich grup aktorskich na "Przeglądzie Zespołów Artystycznych Placówek Specjalnych", który co roku organizujemy w naszym miejskim teatrze .
mgr Urszula Bednarek
mgr Elżbieta Walus
Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy
w Jaworze |
