Przedstawiam Państwu scenariusz przedstawienia ortograficznego, który przygotowała klasa III dla uczniów klas I-VI. W pracy poszukuję "sposobów na ortografię", aby łatwiej było poznać zasady ortograficzne i wyjaśnić pisownię wyrazów. Stąd mój pomysł na przedstawienie.
SCENARIUSZ PRZEDSTAWIENIA ORTOGRAFICZNEGO DLA KLAS I-VI
0pracowała i przygotowała: Bożena Lewandowska
nauczycielka Szkoły Podstawowej w Kwiecewie
CELE: - zna poznane zasady ortograficzne
- potrafi wyjaśnić pisownię poznanych wyrazów
- chętnie występuje publicznie
- umie współdziałać w zespole
MIEJSCE: sala gimnastyczna.
Narrator:
Moi drodzy, moi mili,
czy wiecie, co nasza ortografia głosi?
Każdy z was ma się już nie mylić!
Posłuchajcie- klasa trzecia o to prosi.
Czy znacie te zagadki? W jakich wyrazach
piszemy ó i u ?
(Wybrani uczniowie po wypowiedzeniu zagadki pokazują odpowiednią ilustrację z wyraźnym podpisem.)
Uczeń I :
Ma gruby brzuszek i ogonek mały.
Będzie z niego pewnie barszczyk doskonały.
(burak)
Uczeń II:
Pszczółki do mnie zaglądają,
gdyż swój domek tutaj mają.
(ul)
Uczeń III:
Bywa pąsowa, biała, różowa,
a mówią o niej „kwiatów królowa”.
(róża)
Uczeń IV:
Ulepiła nad oknem swego gniazdka połowę,
a już wola, wesoło, że mieszkanie gotowe.
(jaskółka)
Uczeń V:
Rude to zwierzątko w dziupli ma mieszkanie.
Orzeszki zajada na obiad i na śniadanie.
(wiewiórka)
Uczeń VI:
Sroga zima, sroga, śniegiem drogi ściele.
Kto ćwierka za oknem?
Szary nasz…….
(wróbelek)
Uczeń VII:
Choć ma pancerz, wcale nie wojuje.
Choć ma cztery nogi, wolno spaceruje.
(żółw)
(Uczniowie pokazują ilustracje lub przyczepiają je na tablicy tak, aby dzieci z widowni cały czas je widziały.) Narrator:
A może lepiej zapamiętać, jak napisać:
jaskółka, żółw, róża, gdy usłyszycie i skojarzycie, że:
Uczeń I :
Przez ó piszcie jaskółka wszak w locie kręci
kółka.
Uczeń II:
Żółw? No, jasne jak słońce.
To o z kreską chodzące.
Uczeń III:
Róża? Przypatrz się różom.
Płatków jak o ma dużo.
Narrator:
Bardzo dobrze, mądrzy uczniowie, ale czy
inne wyrazy można tak ciekawie skojarzyć?
Uczeń IV:
Tak, posłuchajcie i popatrzcie jeszcze.
Uczeń V:
: Mózg- pisząc, myśli o głowie.
Jej kształt wszystko ci powie.
Uczeń VI:
Ogórek- spójrz, gdy rwiesz go, to
spłaszczone o z kreską.
Uczeń VII:
Rózgę wstaw w wodę wiosną,
o, o, o -bazie rosną.
Uczeń VIII:
A, góra! Widzę w górze
kiełkujące o duże.
Uczeń IX:
Zwój płótna z boków zobaczysz,
jak o ma końce oba.
Uczeń X:
Końce powrósła połącz.
Spójrz: wyszło piękne koło.
Narrator:
Popatrzcie teraz na Tosię. Co ona robi? (Tosia ruchem rąk i całego ciała pokazuje, że coś maluje, rysuje itd.)
Narrator:
Kiedy Tosia coś rachuje, przepisuje czy
maluje, mądry Plastuś obserwuje i wciąż
coś jej podszeptuje.
Plastuś:
Droga Tosiu, pisz bezbłędnie! I pamiętaj
o tym, że gdy mamy-uje, ono nigdy się
nie kreskuje. (Plastuś wiesza na tablicy wszystkie wyrazy z końcówką-uje)
Narrator:
Nasza Tosia ma także wiele problemów.
Nie wie, jak napisać: drzewo, krzak, wrzos.
Rz czy ż? A wy wiecie?
(Narrator pokazuje ilustracje: drzewa, krzaku, wrzosu.)
Tosia:
Wiem! Wiem! Są spółgłoski-b, ch, d, k, p, g, j, w, t,
które wiedzą o tym, że po nich pisze się rz. (Tosia pokazuje te spółgłoski, później wiesza pod ilustracjami: drzewa, krzaku, wrzosu poprawne podpisy z zaznaczonym rz i daną spółgłoską.)
Plastuś:
Temu, kto ma utrapienie,
z tą pisownią ż- rz, proponuję dla
ćwiczenia wierszyk, gdzie jest samo ż:
Żółte żabki żałośliwie żalą się żółwiowi,
że żółtodzioby żuraw z Żywca zamiast żyta, żaby żre.
(Uczeń wiesza na tablicy wiersz napisany wielkimi literami.)
Wróżka:
Jestem wróżką ze Srebrnych Wzgórz.
Kiedy pisać samo h, zapamiętać trzeba już.
Kłopotliwe samo h dość szczególną własność ma.
Lubi hałaśliwe słowa: huk, harmider, hałasować,
heca, hej, hop, hura, hola, horda, hejnał, hulać,
hasać, halo, hop, wataha. W tych wyrazach się
nie wahaj. (Wróżka pokazuje napisy wymienionych wyrazów z h.)
Narrator:
Wszyscy nas uczyli, jak się pisze niektóre słowa z rz, ó
czy h. Ale to nie wszystko, moi mili.
Ortografia to nie rzecz, która leży w kącie gdzieś.
Trzeba ćwiczyć i pamiętać. Jej reguły wszystkie
znać! Wtedy każdy mądry będzie!
Piosenka:
Nieraz już przebyłam drogę Zanim obywatel Chopin
od grudnia do stycznia zasiadł do pianina, to mu
A nadziwić się nie mogę piękniej niż w Europie
jaka moja mowa śliczna. polskie chrząszcze
brzmiały w trzcinach.
Czasem uczą się polskiego Chociaż tańczy ładne tańce
Anglicy i Szwedzi, ale nic nasza młodzież cała.
nie pojmują z tego-co w tej w średniowiecznym gospodarstwie
mowie siedzi. dzięcielina pała.
Ref. Ucz, ucz, ucz, ucz się
polskiego na łatwe i na
trudne dni.
Cóż, cóż, cóż, cóż w tym jest
złego, co złego to nie my,
co złego to nie my.
Literatura:
W. Gawdzik: „Ortografia i gramatyka na wesoło”,
J. Malendowicz: „Nauczanie ortografii w klasach I-IV. |