Edukacja europejska to stosunkowo nowa oferta szkół, wiążąca się bezpośrednio z przyjęciem Polski do Unii Europejskiej. Ma ona na celu zapoznanie uczniów z ideą integracji europejskiej, przybliżenie geografii, historii i różnorodności tradycji i zwyczajów panujących w wybranych krajach UE. Poniżej przedstawiam scenariusz inscenizacji, który powstał jako jeden z elementów Programu Edukacji Europejskiej. Program ten od trzech lat realizujemy w naszej szkole.
Scenariusz inscenizacji „EUROPO, WITAJ!”
Cele:
- Zapoznanie z ideą integracji europejskiej.
- Wywołanie zaciekawienia geografią, historią i życiem codziennym wybranych państw europejskich.
- Zapoznanie z twórcami baśni i lektur oraz ich bohaterami.
- Zwrócenie uwagi na różnorodność tradycji i zwyczajów panujących w wybranych krajach UE.
- Budzenie wrażliwości estetycznej (muzyka, taniec, kostiumy)
Osoby:
Dziewczynka i Chłopiec, Czerwony Kapturek, Syrenka, Śpiąca Królewna, Kubuś Puchatek, Byczek Fernando, Pinokio, Zeus, Krakowianka, tancerze
Rekwizyty:
Klocki LEGO, sylweta Wieży Eiffla, pluszowy Kubuś Puchatek, serwis do herbaty, pizza, kastaniety, makiety lokomotywy i wagoników z emblematami flag państw europejskich, mini-drukarka
Przebieg inscenizacji:
(fragment „Ody do radości” Ludwika van Beethowena, wjeżdża na scenę lokomotywa z flagą unijną, wchodzą Dziewczynka i Chłopiec)
Dziewczynka:
- W dniu dzisiejszym zapraszamy Was w niezwykłą podróż po Europie. Ruszajmy więc! Rozglądamy się ciekawie wokół. Mijamy domy, ludzi, rzeki, góry. Kierujemy się na zachód, wjeżdżamy do Niemiec. Docieramy do Bawarii – krainy pełnej lasów, gór i zamków, przypominających baśniowy świat. O, nawet baśniowa postać przed nami. Dzień dobry!
Czerwony Kapturek:
- Guten Tag, jestem Czerwony Kapturek. Znają mnie dzieci z całego świata. Moją historię opisali niemieccy pisarze, bracia Grimm. Zaprezentuję Wam krótko moją ojczyznę – Niemcy. Na początku usłyszeliście melodię „Odę do radości”, którą stworzył Ludwig van Bethoven, nasz wielki kompozytor. Dziś jest to hymn Unii Europejskiej. Stolicą naszego kraju jest Berlin. My, Niemcy, jesteśmy dumnym i pracowitym narodem. Nasza rozwój gospodarczy stawia Niemcy na liście najbogatszych państw Europy. No, jeszcze jedno, dzięki naszemu rodakowi J. Gutenbergowi możecie dziś czytać książki, czasopisma, komiksy. To on bowiem wynalazł druk.
Dziewczynka:
- Gratulujemy, chętnie byśmy porozmawiali z Tobą dłużej, ale musimy ruszyć w dalszą drogę. Do widzenia!
Czerwony Kapturek:
- Auf Wiedersehen! Szczęśliwej podróży!
(Czerwony Kapturek wsiada do wagonika z flagą Niemiec, na scenie pojawia się Syrenka)
Chłopiec:
- Zobacz, w oddali widać Bałtyk! Co to za śliczna dziewczynka? Dzień dobry!
Syrenka:
- God dag! Witajcie w Danii. Jestem znaną w całej Europie kopenhaską Syrenką. Pozdrawiam wpływające do portu statki. Wymyślił mnie
J. Ch. Andersen, duński twórca wielu wspaniałych baśni. Nasz kraj, choć niewielki, znają już najmłodsi, bowiem to u nas stworzono klocki LEGO. Z całego świata turyści przybywają do Legolandu – niezwykłej klockowej krainy.
Dziewczynka:
(bierze do ręki klocki LEGO)
- Chętnie byśmy się z Tobą Syrenko pobawili ale na nas już czas. Do widzenia!
Syrenka:
- Farvel!
(Syrenka wsiada do wagonika z flagą Danii, w oddali rozbrzmiewa muzyka, wchodzą tancerki i tańczą kankana)
Chłopiec:
- Spójrz! Cóż to za wieża w oddali! Może dowiemy się czegoś od tej królewny? Dzień dobry!
Śpiąca Królewna:
- Bon jour. Pozdrawiam Wasz wesoły pociąg i witam w Paryżu – stolicy Francji.
Dziewczynka:
- Kim jesteś?
Śpiąca Królewna:
- Jestem Śpiącą Królewną. Stworzył mnie Ch. Perrault, nadworny bajkopisarz króla Ludwika XIV. Ta wieża, o którą pytacie, to wieża Eiffla. Ma około 300 metrów wysokości i powstała w 1889 z okazji Wielkiej Wystawy Światowej. Początkowo nikomu się nie podobała, ale dziś stała się nieodłącznym elementem pejzażu miasta. Nie sposób być w Paryżu i nie wejść na wieżę Eiffla.
Chłopiec:
- Z czego jeszcze znany jest Twój kraj?
Śpiąca Królewna:
- Francja to stolica światowej mody. Jest ojczyzną szampana i 400 gatunków sera. W ogóle kuchnia francuska uważana jest za najlepszą na świecie. Wielu wspaniałych artystów mieszkało, studiowało i pracowało w Paryżu. Tu też znajduje się największe w Europie i najbardziej znane muzeum – Luwr.
Dziewczynka:
- To wszystko co mówisz bardzo nas interesuje. Twój kraj wydaje nam się niezwykle ciekawy, malowniczy i piękny, ale musimy ruszać dalej. Do widzenia!
Śpiąca Królewna:
- An revoir.
(wsiada do wagonika z francuską flagą)
Chłopiec:
- Teraz czeka nas niezwykła, bo podwodna podróż.
Dziewczynka:
- Czy przesiadamy się na łódź podwodną?
Chłopiec:
- Nie, nadal będziemy podróżować naszym pociągiem. Jednak trasa wiedzie nowo wybudowanym tunelem pod kanałem La Manche do położonej na wyspie Wielkiej Brytanii.
Dziewczynka:
- Spójrz! To przecież Kubuś Puchatek, najmilszy ze wszystkich misiów. Dzień dobry, Kubusiu!
(Kubuś Puchatek siedzi przy zastawionym stole)
Kubuś Puchatek:
- Hallo! Witam Was! Moją ojczyzna jest Anglia, bo tu mieszkał i tworzył
A. A. Milne, który mnie wymyślił. O! Jest piąta po południ – five o’clock!
W naszym kraju to czas na „małe co nieco” i oczywiście herbatkę. Zapraszam! (częstuje gości)
Chłopiec:
- Co ciekawego możesz nam opowiedzieć o Wielkiej Brytanii?
Kubuś Puchatek:
- Anglia jest od wielu stuleci monarchią. Królowa brytyjska, Elżbieta II, rezyduje w pałacu Buckingham, w naszej stolicy – Londynie. Jesteśmy znani z punktualności i przywiązania do tradycji, lubimy dobrą muzykę, pasjonujemy się sportem. Kibice na całym świecie znają takie nazwiska jak: Michael Owen oraz David Beckham. Angielski jest powszechnie znanym i używanym językiem na wszystkich kontynentach.
Dziewczynka:
- Dziękujemy Ci Kubusiu za herbatkę i Twoją opowieść, ale musimy się już pożegnać. Do widzenia!
Kubuś Puchatek:
- Good Bye!
(wstają od stołu, żegnają się Kubuś wsiada do wagonika z brytyjską flagą)
Chłopiec:
-Następny długi etap nasze podróży to powrót pod kanałem La Manche na kontynent i dalej ponownie podziwiając piękno Francji docieramy do gór, które nazywają się Pireneje. Zrobiło się bardzo ciepło, zmienił się klimat i roślinność. Jesteśmy na południu Europy, zatrzymamy się w Madrycie.
(rozlega się muzyka, tancerki wykonują taniec flamenco, pojawia się Byczek Fernando)
Byczek Fernando:
- Buenos dias! Witajcie w Hiszpanii. Powitały Was tancerki, które wykonały nasz narodowy taniec – flamenco. Nazywam się Fernando. To ja miałem być główną atrakcją hiszpańskiej corridy, która jest nieodzownym elementem każdego święta w naszym kraju. Hiszpania to także kraj, z którego niegdyś żeglarze wypływali aby odkrywać nowe lądy.
Chłopiec:
- A czym żyje Hiszpania obecnie?
Byczek Fernando:
- Dziś turyści z całego Świata odwiedzają nasz kraj, aby wypocząć i podziwiać niezwykłe krajobrazy i zabytki.
Dziewczynka:
-Jeśli pozwolisz, to odwiedzimy Ciebie i Twoją ojczyznę w czasie najbliższych wakacji, ale teraz musimy się już pożegnać. Do widzenia!
Byczek Fernando:
- Adios!
(Fernando wsiada do wagonika z flagą Hiszpanii, na scenę wchodzi Pinokio)
Chłopiec:
- A cóż to za dziwna postać z takim długim nosem?
Pinokio:
- Buon giorno! Witajcie w słonecznej Italii. Nie poznajecie mnie? To ja, Pinokio. Mój długi nos to wynik tego, że lubię czasem kłamać, ale teraz opowiem Wam całą prawdę o mojej ojczyźnie.
Gdy spojrzycie na mapę Europy, to Włochy przypominają swym kształtem elegancki damski but z długą cholewką. Jesteśmy narodem rozśpiewanym, lubiącym dobrze zjeść, mającym bogatą historię.
W Rzymie – naszej stolicy mieszka Wasz wielki rodak, papież Jan Paweł II. Takie miasta jak Padwa, Bolonia, Asyż czy Wenecja, której mieszkańcy poruszają się wodnymi kanałami w łódkach tzw. gondolach, są chętnie odwiedzane przez turystów z całego świata. Tu, u nas znajduje się jedyny w Europie czynny wulkan – Etna (lepiej tam nie podchodzić!). Nasze narodowe potrawy to pizza i spaghetti dotarły do najodleglejszych nawet zakątków Ziemi.
(Pinokio częstuje gości pizzą)
Dziewczynka:
- Uwielbiam pizzę, ale jeśli pozwolisz zabiorę kawałek w dalszą podróż. Do widzenia!
Pinokio:
-A rivederci!
(Pinokio wsiada do wagonika z flagą Włoch)
Chłopiec:
- Teraz się dopiero zdziwisz, pomyślałem bowiem, że zaproszę Cię do Grecji.
(Rozlega się muzyka, tancerze wykonują taniec Zorba) Dziewczynka:
- Czy to prawda, że to najstarszy kraj na świecie?
Chłopiec:
- Trudno powiedzieć, ale legenda głosi, że na górze Olimp mieszkali od czasów niepamiętnych bogowie i herosi... O, a to kto?
(Na scenę wkracza Zeus)
Zeus:
- Witajcie w Grecji. Nazywam się Zeus, jestem ojcem bogów, panem tej ziemi. to na moją cześć i na cześć licznych greckich bogów wznoszono te wspaniałe budowle, które dziś stanowią nie lada atrakcję dla turystów. Akropol, Teatr Dionizosa, Agora – to tylko kilka z wielu zabytków znajdujących się w Atenach – naszej stolicy. Wiele nazw astronomicznych pochodzi z greckiej mitologii.
Dziewczynka:
- Czy Grecja żyje tylko przeszłością?
Zeus:
- Oczywiście że nie. Młodzi Grecy to tacy sami Europejczycy jak Wy. Zresztą w roku 2002 nasz kraj przewodniczył Unii Europejskiej>
Chłopiec:
-Pięknie tu u Was w Grecji.
(Zeus przy dźwiękach muzyki wsiada do wagonika z flagą grecką)
Dziewczynka:
- To już chyba koniec naszej podróży. Zwiedziliśmy dziś Niemcy, Danię, Francję, Anglię, Hiszpanię, Włochy i Grecję. We wszystkich tych krajach spotkała nas niezwykła gościnność, ale też każdy z nich pokazało nam swoje odmienne tradycje i zwyczaje.
Chłopiec:
- Dziś te kraje tworzą wspólnotę państw europejskich. Celem integracji jest współpraca między krajami członkowskimi, zapewnienie bezpieczeństwa, postępu gospodarczego oraz obrona wolności, praw i interesów obywateli.
Dziewczynka:
- Unia Europejska nadal przyjmuje do swojej wspólnoty kolejne państwa.
(Wjeżdża wagonik z flagą Polski, wchodzi Krakowianka, bierze za ręce Chłopca i Dziewczynkę)
Krakowianka:
- Chcemy do Was dołączyć, czy można?
Postacie baśniowe (chórem)
- Zapraszamy do nas!
(Polski wagonik dołącza do pociągu Europy, pociąg rusza, wszyscy śpiewają piosenkę „Europo, witaj nam”)
Barbara Cywińska, nauczyciel nauczania zintegrowanego SP4 w Luboniu
|
