Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Radosne święta

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 1851 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Scenariusz zajęć do wykorzystania w klasie trzeciej szkoły podstawowej.
Temat dnia: Radosne święta.

Cele:
Uczeń potrafi:
- mnożyć w zakresie 100
- mnożyć pisemnie
- z uwagą wysłuchać opowiadania nauczyciela
- wykonać karty świąteczne metodą origami płaskie z koła
- zredagować życzenia świąteczne
- przekazać zdobytą wiedzę innym
- zaadresować kopertę

Środki dyd.: opowiadanie „Wielkanocny księżyc”, ilustracje do opowiadania, matematyczne jajo wielkanocne z hasłem (dla każdego dziecka), karty z informacjami o zwyczajach świątecznych, koperty, kółka do origami, wzory kart świątecznych, mandale, jajka z niespodzianką.

PRZEBIEG ZAJĘĆ

1. Odczytanie przez nauczyciela bajki pt. „Wielkanocny księżyc” (zał.1) i ilustrowanie jej obrazkami wykonanymi metodą origami płaskie z koła.
Analiza tekstu bajki.
2. Wielkanocne jajo z hasłem – mnożenie w zakresie 100.
3. Podział dzieci na grupy według kolorów poprzez wylosowanie jajeczka z papieru samoprzylepnego.
4. Puzzle – metoda aktywna. Dzieci w grupach otrzymują informacje o zwyczajach świątecznych (zał. 3):
- Wielki Piątek
- Wielka Sobota
- Wielka Niedziela
- Poniedziałek Wielkanocny
5. Świąteczna karuzela – praca w grupach. Dzieci pracują przy różnych stanowiskach, przechodząc w ustalonej kolejności i czasie od jednego do drugiego.
- Pisanki z przysłowiami – na pociętych kartkach (w kształcie jajka) napisane są przysłowia związane z Wielkanocą. Zadaniem dzieci jest ułożenie jajek ze „skorupek” i zapisanie w zeszytach powstałych przysłów.
- Świąteczne kartki – wykonywane metodą origami płaskie z koła według wzoru lub własnego pomysłu
- Świąteczne życzenia – dzieci redagują życzenia z okazji Świąt Wielkanocnych.
- Redagowanie zdań na temat Świąt Wielkanocnych–akrostych (zał. 2).
6. Prezentowanie prac.
7. Działania matematyczne.
Karty świąteczne zrobione przez was są oryginalne, cenne, dlatego też bardzo drogie – każda kosztuje 276 złoty. Oblicz, ile zapłacisz za 3, 5, 8 takich kart.
8. Niespodzianka – szukanie ukrytych w klasie czekoladowych jajek.




Zał. 1
„ Wielkanocny księżyc”
Ch. Keltlik

Od pierwszego dnia wiosny dni stawały się coraz dłuższe, ale na dworze było jeszcze zimno. Odczuwał to nawet malusieńki zajączek w lesie. Pewnego ranka, gdy obudził się w swoim łóżeczku z mchu, było mu tak zimno, że aż wąsiki mu drżały. Podskoczył do mamy, która właśnie w pobliżu mieszała farbę. „Jest mi tak bardzo zimno” – zawołał – „Kiedy będzie w końcu cieplej?” „Poczekaj jeszcze chwileczkę, aż będzie Wielkanoc” – odpowiedziała mama. „A kiedy będzie Wielkanoc?” – zapytał zajączek, a wielkanocna mama zajęcza odpowiedziała:
„Gdy księżyc w pełni
tak okrągło śmiać się będzie jak słońce,
na ziemi znów Wielkanoc będzie.”
Wielkanocny tata zając siedział przy sośnie i małym piórkiem malował jajka. Mały zajączek kicał wokół taty, wreszcie stanął słupka i pyta: „Dlaczego malujesz te jajka tak kolorowo?” „Na Wielkanoc, aby schować je w trawie dla dzieci” – odparł tata. „A kiedy będzie Wielkanoc?”
„Gdy księżyc w pełni
tak okrągło śmiać się będzie jak słońce,
na ziemi znów Wielkanoc będzie.”
Zajączek już nieraz widział księżyc, gdy wieczorem z rodzicami spacerował po lesie, lecz nigdy do głowy mu nie przyszło, że księżyc może się zmieniać. „Myślałem, że księżyc zawsze jest taki sam.” Wybiegł szybko z gęstwiny, by obserwować księżyc. Wesoło przeskoczył przez mokre, brązowe liście, budząc przy tym jeża z zimowego snu. „Ale mi zimno” – zawołał mały jeż. – „Nie wiesz, kiedy będzie cieplej?” „Gdy przyjdzie Wielkanoc” – odparł zajączek. „A kiedy będzie Wielkanoc?”
„Gdy księżyc w pełni
tak okrągło śmiać się będzie jak słońce,
na ziemi znów Wielkanoc będzie.”
odpowiedział zajączek i pokicał dalej. Wkrótce usłyszał kukułkę, która całą zimę spędziła w ciepłym kraju. Siedziała ona z roztrzepanymi piórkami na gałązce i śpiewała: „Za wcześnie wróciłam do rodzinnego kraju! Nie wiesz, kiedy będzie cieplej?” „Gdy przyjdzie Wielkanoc, to będzie cieplej.” „A kiedy będzie Wielkanoc?”
„Gdy księżyc w pełni
tak okrągło śmiać się będzie jak słońce,
na ziemi znów Wielkanoc będzie.”
krzyknął zajączek i pokicał na skraj lasu. Tu zobaczył, jak duże, okrągłe słońce zachodzi za góry. Pokicał jeszcze dalej na łąkę i szukał księżyca. Wpatrywał się w niebo, wpatrywał, lecz nie zauważył na nim księżyca. Gdy było już bardzo ciemno, dostrzegł na niebie cieniutki srebrny róg. Nagle bezszelestnie przyfrunęła obok zajączka sowa: „Co ty tu robisz? Chciałabym wiedzieć. Czy takie małe zajączki nie powinny już spać?” „Ja chcę zobaczyć, kiedy księżyc będzie okrągły” – odpowiedział zajączek. „Hu, hu” – zaśmiała się sowa. – „Dzisiejszej nocy nie będzie okrągły i jutro też jeszcze nie. A dlaczego chcesz to zobaczyć?” ‘Chcę wiedzieć, kiedy będzie Wielkanoc, bo tata powiedział:
„Gdy księżyc w pełni
tak okrągło śmiać się będzie jak słońce,
na ziemi znów Wielkanoc będzie.”
„O, to potrwa jeszcze kilka dni, zanim zaświeci pełnia księżyca” – powiedziała sowa – „Każdego wieczoru księżyc bierze sobie po troszeczku słonecznego światła i staje się pełniejszy”. Mały zajączek podziękował sowie i powrócił do domu. Następnego wieczoru przybył na to samo miejsce, by dobrze widzieć niebo. Stwierdził, że sowa miała rację. Każdego kolejnego wieczoru księżyc stawał się coraz większy i większy, aż stał się zupełnie okrągły. Zajączek skoczył wesoło kilka razy w górę, po czym pokicał do domu wołając: ‘Dzisiaj księżyc świeci tak okrągło jak słońce! Czy będzie już Wielkanoc?”
„Tak” – odpowiedział zajęczy tata.

Zał. 2

Ś............................................................
W...........................................................
I.............................................................
Ę............................................................
T............................................................
A............................................................

W...........................................................
I.............................................................
E............................................................
L............................................................
K............................................................
A............................................................
N............................................................
O...........................................................
C............................................................
N............................................................
E............................................................


Zał. 3

WIELKI PIĄTEK to najsmutniejszy dzień w roku. Chrystus skonał po długich męczarniach i zatriumfowała śmierć, czyli zło. W kościele milkną dzwony (zastępuje się je terkotkami, kołatkami) i buduje się groby Chrystusa.
Dawna tradycja mówi, że tego dnia nie wolno się czesać, zabijać zwierząt, piec chleba, rąbać drewna, prać bielizny, tkać, szyć. Trzeba natomiast koniecznie lekko uderzyć każde dziecko rózgą, wypowiadając przy tym słowa: Któryś cierpiał za nas rany, Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.

WIELKA SOBOTA to dzień spoczynku Chrystusa w grobie. Oczekiwanie na czas zmartwychwstania.
Święci się w kościele ogień i wodę. Wodą tą święcono później zagrodę, dobytek, od przyniesionego ogarka zaś rozpalano w domu nowy ogień, który niegdyś trwał przez cały rok. Tego też dnia święci się chleb, jaja, masło, kiełbasę, sól i pieprz. W każdym koszyczku musi być też baranek – symbol zmartwychwstałego Chrystusa.
W niektórych regionach Polski tego dnia budowano karuzele i huśtawki. Huśtanie się podczas Świąt, jak niegdyś wierzono, miało ustrzec od bólu głowy lub krzyża w nadchodzącym roku.

WIELKA NIEDZIELA. Kiedy Maria Magdalena o świcie udała się do grobu, ujrzała tylko kamień odsunięty od pieczary. Chrystusa już w nim nie było. Zmartwychwstał.
Rankiem rozlega się donośne bicie dzwonów kościelnych, które ogłaszają światu tę nowinę i wzywają na rezurekcję.
W całej Polsce starano się jak najszybciej wrócić z rezurekcji, wierzono bowiem, że ten, kto pierwszy wróci do domu, pierwszy też ukończy w lecie żniwa. Spożywano obrzędowe śniadanie – pierwszą potrawą było jajko – i składano sobie życzenia. Wierzono, że skorupka od jajka ma nadzwyczajną moc. Chroni przed myszami i szczurami, dlatego warto ją rozkruszyć i rozsypać po kątach pomieszczeń.

W PONIEDZIAŁEK WIELKANOCNY, zwany też „lanym” poniedziałkiem polewano się wodą, a przede wszystkim polewano wodą dziewczęta (śmigus-dyngus).
W tym też dniu po wsiach chodziły grupy młodzieży: składały życzenia gospodarzom jednocześnie ich oblewając lub uderzając zieloną rózgą. By nie zostać oblanym lub uderzonym należało dać „dyngus”, czyli okup.
Na Warmii zamiast zwyczaju polewania wodą, stosowano chłostę gałęziami jałowca lub brzozy.

Wiesława Nurzyńska

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie