PRZEDSTAWIENIE pt.: „CZERWONY KAPTUREK”
Na podstawie bajki Charles’a Perraulta.
Występują:
-
Czerwony Kapturek
-
Wilk
-
Babcia
-
Myśliwy
-
Narrator
Narrator:
Dawno, dawno temu ... na skraju lasu stała chatka, w której mieszkała mała dziewczynka, zwana przez wszystkich Czerwonym Kapturkiem.
Słychać śpiewna (mel. „Poszła Karolinka”):
Czerwony Kapturek, dobra dziewczynka (bis)
Niosła co dzień obiad dla swej babuni, bo ją kochała.
Narrator:
Dziewczynka jak co dzień wybrała się do babci i jak co dzień mama ostrzegła ją, by nie zbaczała z drogi. Dziewczynka szła ścieżką przez las, ale wkrótce zapomniała o matczynych przestrogach. Zachwycił ją las swym bogactwem.
Czerwony Kapturek:
Śpiewa (na mel. „Ćwierkają wróbelki”)
Latają motylki, dzwonią leśne dzwonki,
Bardzo mi wesoło, gdy słyszę skowronki(bis).
Narrator:
A tymczasem zza drzew śledziła ją para złych oczu...
Wilk:
Śpiewa( na mel. „Ta Dorotka”)Jestem wilk król tego lasu, tego lasu,
Na rozrywki nie mam czasu, nie mam czasu,
Jestem głodny już od rana, już od rana,
Szukam czegoś do schrupania, do schrupania.
Narrator:
A Czerwony Kapturek biegała po lesie tu i tam. Zbierała poziomki i leśne kwiatki, obserwowała motyle i słuchała ptasiego śpiewu.
Wtem ... jakiś dziwny szmer sprawił, że serce dziewczynki zabiło mocniej. Postanowiła wrócić na ścieżkę. Ale kiedy na nią dotarła ... serce jej struchlało na dźwięk chrapliwego głosu.
Wilk:
Śpiewa (na mel. „Ta Dorotka”).
Dokąd idziesz mój Kapturku, mój Kapturku?
Czerwony Kapturek:
ŚpiewaDo babuni mój wilczurku, mój wilczurku,
Ale chyba zabłądziłam, zabłądziłam,
Bo mamusi nie wierzyłam, nie wierzyłam.
Wilk:
Pośpiesz się dziewczynko miła, by się babcia nie martwiła.
Narrator:
Wilk pożegnał się z Kapturkiem, a w głowie miał już gotowy plan. Jak najszybciej pobiegł do domku babci i puka.
Słychać pukanie do drzwi.
Babcia:
Kto tam stuka?
Czego u drzwi moich szuka?
Wilk:
Zmienionym głosemTo ja Kapturek Czerwony,
Wędrówką przez las zmęczony.
Babcia:
Klamkę naciśnij wnusiu miła,
Bym Cię czym prędzej zobaczyła.
Narrator:
Biedna babcia! Wilk jednym susem znalazł się przy niej połknął staruszkę. Chwilę potem Czerwony Kapturek zapukał do drzwi.
Czerwony Kapturek:
Śpiewa (na mel. ”Hej! Ho! Do pracy by się szło”)Hej! Ha! Hej! Ha! Czerwony Kapturek to ja!
Hej! Ha! Hej! Ha! Otwieraj babuniu ma.
Narrator:
Dziewczynka weszła do domku i popatrzyła ze zdziwieniem na wilka ubranego w czepek i szal babci.
Czerwony Kapturek:
Babciu, babciu dlaczego masz takie duże oczy?
Wilk:
Żeby Cię dobrze widzieć.
Czerwony Kapturek:
Babciu, babciu dlaczego masz takie duże uszy?
Wilk:
Żeby Cię lepiej słyszeć.
Czerwony Kapturek:
Babciu, babciu dlaczego masz takie duże zęby?
Wilk:
Żeby Cię zjeść! Hap!
Narrator:
Ojej!!! Cóż się stało? Dziewczę do brzucha wilka się dostało. Wilk okrutnie przejedzony, zasnął w łóżku babci snem zmorzony.
Słychać chrapanie wilka.
Narrator:
Na szczęście niedaleko przechodził myśliwy. Zatrzymał się koło domku babcii zaczął nasłuchiwać.
Myśliwy:
Z chatki babci dziwny dźwięk dochodzi,
Odwiedzić chorą staruszkę nie zaszkodzi.
Narrator:
Zajrzał więc myśliwy przez okno i zobaczył ... wielkiego wilka
chrapiącego sobie w najlepsze w łóżku babci. Bezszelestnie nabił strzelbę i ...
Myśliwy:
Śpiewa (na mel. „Żabki”)
Ach ty wilku okrutniku coś ty zrobił, coś ty zrobił?Babcie zżarł, Kapturka zwabił wstrętny wilku ty!!!
Zaraz z tobą się rozprawię, się rozprawię, się rozprawie,
Z twego brzucha ich wybawię wstrętny wilku ty!
Myśliwy rozcina brzuch wilkowi, wyskakują z niego babcia i Czerwony Kapturek.
Wszyscy:
Śpiewają (na mel. „Zielona ściana tataraku”)
Bajka szczęśliwie już się kończy,
Cieszą się wszyscy w całym lesie,
Cała rodzina znów się łączy
I wspólną piosnkę echo niesie.
A wilk rozbójnik ma nauczkę,
Że niewłaściwie postępuje,
Dlatego z dala w samotności
Po wielkim lesie wciąż się snuje.
La, la, la, ....
Edyta Bąkowicz
