Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom rodziców i nauczycieli uczniów klas I przygotowałam prelekcję na temat problemów na jakie mogą napotykać uczniowie klas I i ich rodzice. Starałam się także udzielić rodzicom praktycznych rad na temat odrabiania zadań domowych, nauki czytania czy też przygotowania do samodzielności. Spotkanie z tymi rodzicami odbyło się 14.12.2005r. Następnie rozbudowałam swoje wystąpienie o zagrożenia wynikające z gier komputerowych i przedstawiłam rodzicom klas II i III na spotkaniu w dniu 15.03.2006 roku.
PRELEKCJA DLA RODZICÓW UCZNIÓW KLAS I
14.12.2005r.
TEMAT: Problemy ucznia klasy I i sposoby ich przezwyciężania.
Celem naszego dzisiejszego spotkania jest przekazanie państwu informacji na temat problemów na jakie mogą napotykać uczniowie w klasie I i sposobów jak sobie z nimi poradzić. Nie mam zamiaru państwa pouczać, jak macie postępować ze swoimi dziećmi a jedynie uwypuklić pewne sytuacje z którymi wszyscy mamy do czynienia.
Państwa dzieci rozpoczęły naukę w klasie I. Nadal pamiętają przedszkole, w którym nauka odbywała się głównie przez zabawę i nie była traktowana jak obowiązek. Przede wszystkim nie była oceniana. Przychodząc do szkoły dzieci zakończyły czas beztroskiego dzieciństwa, a zaczął się dla nich czas obowiązków. To przestawienie dla młodego człowieka jest bardzo trudne, a pierwsze miesiące w szkole są bardzo ważne i rzutują na dalszy los dziecka. Czasami wystarczy błahe niepowodzenie aby wytworzyła się a następnie utrwaliła niechęć do szkoły.
Dziecko, żeby dobrze czuć się w szkole, potrzebuje osiągania mniejszych lub większych sukcesów. To czy dziecko je odniesie zależy od nas wszystkich, nas - nauczycieli i Was – rodziców. Od samego początku powinniśmy motywować nasze pociechy do pracy. Jednym ze sposobów są stopnie w szkole. Aby jednak osiągnęły pożądany efekt musi za nimi podążać odpowiednia reakcja rodziców: pochwała za każdą ocenę dobrą, w uzyskanie której dziecko włożyło dużo pracy i znalezienie przyczyn oceny złej.
Dziecko pracuje w szkole i w domu odrabiając zadane prace. W pierwszych latach nauki nie ma wykształconego nawyku samodzielnego uczenia się, ani w szkole, ani w domu. Musimy je stopniowo do tego przygotować. Dzieci powinny odrabiać zadania domowe w obecności dorosłych. Możecie państwo poprawić błędy w zadaniu, pochwalić lub zganić i zachęcić do dalszej nauki. Małe dzieci często zapominają co było na lekcji. Wspólna praca jest okazją do podjęcia rozmowy na temat szkoły. Dzieci muszą się uczyć same pokonywać trudności, dlatego ważne jest aby same odrabiały zadania – niech nie robi tego rodzic ani starsze rodzeństwo.
Podobnie jest z nauką czytania. Rodzic na bieżąco powinien kontrolować tekst, który dziecko czyta. Nie można tego robić z drugiego pomieszczenia.
Zadbajmy także o odpowiednie warunki do nauki – własne biurko, oświetlenie, spokój. Ważny jest także czas – niekorzystne jest odrabianie lekcji bezpośrednio po powrocie ze szkoły i zjedzeniu posiłku. Nasz układ nerwowy skoncentrowany jest wtedy na trawieniu. Zachęcam także do sprawdzania zeszytów dzieci i komentowania sposobu ich prowadzenia. Opinia rodzica jest dla dziecka bardzo ważna i może mieć wpływ na sposób prowadzenia zeszytu.
W klasie pierwszej napotykamy już na pierwsze problemy z zachowaniem. Najczęściej są to bójki, zaczepki, wyzwiska, wymuszenia. Kiedy myślimy o przyczynach tych sytuacji odpowiedź nasuwa się sama – starsi koledzy, telewizja, teraz także internet i gry komputerowe. Niekiedy rodzicom trudno jest uwierzyć, że dziecko źle zachowuje się w szkole, ponieważ w domu jest grzeczne.
Proszę państwa weźmy pod uwagę, że w szkole bardzo silnie działa na dziecko grupa rówieśnicza. A każdy - nawet pierwszoklasista - chce w takiej grupie zaistnieć a nie być odsuniętym poza jej nawias.
Tylko dobra współpraca pomiędzy rodzicem i nauczycielem, stawanie po tej samej stronie, może przynieść pozytywne efekty. Nie starajcie się państwo być dla waszych dzieci kumplami, one potrzebują rodziców – kochających, wymagających i określających granice. Rozmawiajcie z nimi państwo i nie dopuśćcie do sytuacji, kiedy Wasze dziecko będzie potrafiło rozmawiać przez internet z całym światem ale nie będzie umiało tego zrobić mając przed sobą żywego człowieka.
Literatura:
1. Szkolne spotkania z rodzicami.
Agnieszka Szot
pedagog szkolny |
