Przedstawiam scenariusz obchodów dnia matki w oddziale przedszkolnym w celu celu podzielenia się z Państwem swoimi doświadczeniami.
Opracowanie: mgr Barbara Nowakowska
Szkoła Podstawowa nr 1
im. Marszałka Józefa Piłsudskiego
w Izbicy Kujawskiej
DZIEŃ MATKI - SCENARIUSZ UROCZYSTOŚCI
GRUPA DZIECI 6- LETNICH
CELE OPERACYJNE:
- Dziecko rozumie potrzebę uczczenia Dnia Matki.
- Dziecko czynnie uczestniczy w przygotowaniach do uroczystości.
- Potrafi jak najładniej zaprezentować się podczas występów.
- Wie, w jaki sposób wręczyć mamie upominek.
- Odczuwa radość z możliwości uczestniczenia w występach dla Mamy.
DEKORACJE: W głębi sali wnętrze chaty wiejskiej, ustawiony stolik, krzesło, namalowany
piec kaflowy, otwarte okno, z przodu ustawiony płotek, gliniane garnki wiszą
na płocie, przy płotku stoi ławeczka. Na ścianie chaty obraz z bukietem
kwiatów . Na tablicach rozwieszone portrety- cienie dzieci oraz portrety mam
wykonane prze dzieci. Nad wejściem napis ,,Witamy nasze kochane Mamusie”.
PRZEBIEG:
- Piosenka pt,, Dzień mamy” ( muz. R. Friedrich, sł. E. Jabłońska)
Ten jeden dzień dla naszych mam
to jakby ciut za mało,
dla naszych mam to cały świat
darować by się chciało. ( bis)
- Inscenizacja pt,, Dzień Matki”
Dziecko 1: Drogie i szanowne mamy
Dzisiaj dla was, na tej scenie,
Kilka scenek odegramy!
Dzieci razem: Zaczynamy przedstawienie!
Dziecko 2: Kiedy jest ci smutno nieraz
I gdy nic cię już nie śmieszy,
Kiedy ci się na płacz zbiera,
Kto przytuli cię, pocieszy?
Dziecko 3: Kto pogładzi cię po głowie,
Kto lizakiem poczęstuje?
Dziecko 4: Kto ci dobre słowo powie,
Chuchnie, dmuchnie, wycałuje?
Dzieci razem: Oczywiście wciąż ta sama,
Ukochana nasza MAMA!
Dziecko 1: Patrzcie teraz co się stanie,
Kiedy mamy się nie słucha:
Łukasz właśnie je śniadanie…
Nie chce mleka, to ci Łukasz!
Łukasz: Oj, oj, mamo, brzuch mnie boli,
Jakbym najadł się fasoli,
Jakbym połknął beczkę śledzi,
Coś takiego we mnie siedzi!
Mama: Co Łukaszku opowiadasz,
Przecież kłamać jest nieładnie!
Wypij mleko, bułkę zjadaj,
To ból zaraz też przepadnie!
Łukasz: Ale mamo, prawdę mówię,
Pić nie mogę tego mleka,
Chociaż mleko bardzo lubię,
bo jest zdrowe dla człowieka!
Dziecko 1 I nie pije mleka wcale,
coraz inne ma wymówki,
a to głowa, a to palec,
to go właśnie gryzą mrówki...
Dziecko 2 Mama prosi i namawia,
ale on się nie poprawia!
Dziecko 3 Czy tak wolno robić, dzieci,
jak to robi mały Łukasz?
Dzieci razem: Nie, nie wolno za nic w świecie,
trzeba zawsze mamy słuchać!!!
Dziecko 1: Spójrzmy teraz na Kazika,
który nigdy nie chce sprzątać.
Dziecko 2: Kiedy widzi miotłę, zmyka,
w kurzu kryjąc się po kątach!
Mama: Chodź tu, Kaziu, moje złotko,
Pomóż sprzątać mi mieszkanie,
wszystkie kurze wymieć zmiotką.
Dziecko 3: Ale Kaziu zaraz kłamie:
Kaziu: Z chęcią mamciu ci pomogę,
lecz w tej chwili, to nie mogę.
Tak zmęczyłem się obiadem,
że sam nie wiem, czy dam radą?!
Mama: To odpocznij synku drogi,
Jak odpoczniesz, zmieć podłogi!
Dziecko 4: Jednak Kaziu nie ma chęci
znowu jak najęty kręci:
Kaziu: Jutro, albo kiedyś indziej,
pozamiatam, obiecuję,
może mi ochota przyjdzie,
to i kota wyszczotkuję!
Dziecko 1: Pomóc mamie przecież trzeba,
a ten Kaziu to leń rzadki,
tylko na tapczanie ziewa,
zamiast zmywać, podlać kwiatki!
Dzieci razem: Takich leni w tym przedszkolu,
to na szczęście nie ma wcale,
nie unika nikt mozołu,
każde z nas ma wiele zalet.
I nie tylko na Dzień Matki,
chętnie mamom pomagamy!
Nie za lalki, czekoladki,
ale za to je kochamy,
że jedyne są na świecie,
bardzo dobrze o tym wiemy,
i tak dbają o nas przecież,
że im z serca DZIĘKUJEMY !!!
3 . Piosenka ,, Mama w kuchni”. ( muz. E. Witkowska, sł. S. Karaszewski)
4 . Inscenizacja: NA DZIEŃ MATKI !
CHŁOPIEC I :
Gdybym był pilotem,
latał samolotem,
przywiózłbym Ci prezent
złotą gwiazdkę z nieba.
CHŁŁOPIEC II:
Gdybym był pisarzem
z głową pełną marzeń,
pisałbym ci wiersze
ze wszystkich najpiękniejsze.
DZIEWCZYNKA I:
Gdybym była krawcową,
uszyłabym Ci sukienkę nową.
Taką błękitną o jakiej marzysz,
żeby pasowała do twojej twarzy.
DZIEWCZYNKA II:
Gdybym była fryzjerką,
uczesałabym Cię w fryzurkę piękną.
Na całej głowie fale i loki,
albo z warkocza upięła koczek.
CHŁOPIEC III:
Gdybym był kucharzem,
chciałbym Cię wyręczyć,
abyś ciągle w kuchni,
nie musiała się męczyć.
DZIEWCZYNKA III:
Jak bym była malarką,
namalowałabym Cię farbami,
złotem kolorów twą twarz kochaną,
abyś została na zawsze z nami.
RAZEM DZIEWCZYNKI:
Gdybyśmy miały wszystkie zawody,
nie potrafiłybyśmy podnieść twej urody,
boś najpiękniejsza na świecie całym,
kochamy ciebie sercem oddanym.
RAZEM CHŁOPCY:
My ciebie również najdroższa mamo
kochamy mocno zawsze tak samo.
I nic nie zdoła zmienić tej miłości
co w sercach żyje i radością gości.
6. Piosenka pt,, Śmieszny portret”.
7. Inscenizacja utworu J. Porazińskiej ,, Agata nogą zamiata”.
Agata nogą zamiata" - J.Porazińska
ODSŁONA I
AGATKA: '
(wyglądając przez okno woła)
- Justysia! Justysia! (odwraca się i idzie w kierunku rampy)
- A to z niej śpioszek nielada. Jeszcze nie wstała . ( znów podchodzi do okna)
- Justysia ! Eee (po chwili przerwy, zaczyna śpiewać)
Ta Dorotka, ta maluśka, ta maluśka
tańcowała dokoluśka, dokoluśka.
Tańcowała ranną rosą, ranną rosą,
tupała piętką bosą, piętką bosą.
( odwraca się, wybiega na środek izby i śpiewając tańczy , włączony
jest utwór z taśmy pt ,, Ta Dorotka”. )
Ta Dorotka, ta maluśka, ta maluśka
tańcowała dokoluśka, dokoluśka.
Tańcowała i w południe, i w południe,
gdy słoneczko grzało cudnie .
GŁOS MATKI:
- Agatka! Agatka! (biegnie do okna. Kotek odwraca się w kierunku okna)
AGATKA:
- Co matusiu? Tutaj jestem!
GŁOS MATKI:
- Słuchaj, córuchno, idę w pole ziemniaków na obianakopać.
ZIEMNIACZEK:
(zainteresowany wtrąca)
- Przyjdą moi przyjaciele.
GŁOS MATKI:
- Weź, Agatko, miotłę i zamieć izbę, żeby było
czysto.
AGATKA:
- Dobrze, matusiu.
- Pamiętaj !
AGATKA:
- Dobrze, już dobrze! Pa, matusiu!
( odwraca się od okna i rozgląda po izbie
-Ja tu będę zamiatała, a tymczasem Justysia mi ucieknie...
Zresztą, co tu jest do zamiatania. Szmyrgnę nogą patyczek pod piec
( wykonuje ruch nogą w kierunku pieca),
obierzynki do kąta ( znowu ruch nogą w przeciwnym kierunku),
a ziemniaczek (kopie ziemniaczek w stronę kotka. Ten przestraszony – ucieka
w przeciwległy kąt. Agatka biegnie do okna i wygląda).
ZIEMNIACZEK: ,-
(obrażony)
- Jakiem ziemniak, nie słyszałem, żeby ktoś ziemniaki kopal nogą! Czy tak się
godzi? Jestem obrażony.
KOTEK:
- Miau, miau, kot by się śmiał z takiego sprzątania .
ZIEMNIACZEK:
(toczy się powoli w kierunku Kotka)
- Piękne sprzątanie! Nogą! He, he, hel .
AGATKA:
( wyglądając przez okno)
- Justgsia! Justysia! Poczekaj ! Posprzątam izbę i idę pobawić się z tobą,
KOTEK:
- Ja też mam ochotę pobawić się na słonku.
( Agatka i kotek wybiegają z izby)
MIOTŁA:
( zrywa się spod pieca i wybiega na środek izby , rzuca się w prawoi w lewo. Złości się.)
- Na tom jest miotła, abym co dzień izbę zamiotła!
Na tom mam nóżek trzysta abym zamiotła do czysta!
Na to ja tu stoję w kątku abym pilnował porządku.
Jeśli Agata za mnie zamiata,
to niechaj będzie ze mnie Agata.
ZIEMNIACZEK:
(toczy się w kierunku Miotły)
- Mnie zamiatać? Czy ja to śmieć? Czy ja to brud?
MIOTŁA:
( skacze ze złości, aż się Ziemniaczek cofa )
- Nie posłuchała mamy, ani mnie nie tknęła.
Tylko nogą szmyrg. Agata za mnie zamiata,
to niechaj będzie ze mnie Agata.
POGRZEBACZ:
(wychodzi z pod pieca)
- Jakiem Pogrzebacz, nie rozumiem Miotły.
Czemu się tak gniewasz Miotło?
Niech sobie Agata noga zamiata.
Wcale bym się nie pogniewał,
gdyby za mnie piętą w piecu grzebała.
( Miotła biega po izbie i w kółko cicho powtarza: "Jeśli Agata noga zamiata..itd.)
MIOTŁA:
( do Pogrzebacza)
- Ja tego nie lubię! Ja jestem do zamiatania, nie nogą.
Co do mnie należy, to ja robię zawsze sama.
Ja znam swój obowiązek. Ja jestem do zamiatania i basta.
(gniewnie biega po izbie)
- Jeśli Agata, za mnie zamiata,
to niechaj będzie ze mnie Agata!
ZIEMNIACZEK:
( staje jej na drodze)
-Ty, Agata! To mi parada!
MIOTŁA:
-Jeśli Agata...
( przerywa i szur szur, w prawo, w lewo, wybiega z izby zaganiając Ziemniaczka)
POGRZEBACZ:
( kuśtyk, kuśtyk - podbiega do okna, ale nie może przez nie wyglądać)
- Tak chciałbym zobaczyć, co Miotła, zrobi. Za mały jestem. Ni c nie zobaczę.
(w oknie ukazuje się głowa Koguta)
KOGUT:
(pieje)
- Agataaaa...! .
Nogą zamiataaaa
ODSŁONA II
KOT:
- Miau, miau. kot by się śmiał Agato nogą zamiat
ZIEMNIACZEK:
(płaczliwym głosem)
- Ja już nic nie mówię... Wstydzę się za Agatę, co mnie kopie.
(na scenę wpada Miotła. Ubrana jest w suknię Agaty, na głowie
KOGUT:
Kukurykuuu!
MIOTŁA:
- Agata nogą zamiataaal
KOGUT:
- Kukurykuuu!
MIOTŁA;
- Agata nogą zamiataaa!
KOT:
(zeskakuje z płotu i ucieka)
GŁOS AGATKI:
( słuchać z daleka, coraz bliżej)
- Co tam się dzieje? Pali się czy co? Taki dym. Nie, to kurz, cały obłok kurzu.
(wbiega na scenę)
- Co tu się dzieje?
( przerywa)
- O jej! Toż to Miotła!
(podbiega do Miotły)
- Oddaj moje koraliki, chusteczkę i sukienkę!
MIOTŁA;
- Nieee! Ty jesteś Miotła, a ja Agata!
( Agata goni Miotłę po scenie, po czym wybiegają za kulisy)
KOGUT:
- Kukurykuuu ! Kukurykuuu !
ZIEMNIACZEK:
- Co tam widzisz, koguciku?
KOGUT:
(wyciąga głowę w kierunku, w którym pobiegły Agata i Miotła)
- Co ta miotła wyprawia?
Leci, leci bez pamięci,
to podskoczy to zakręci..
Przez te krzaki hop-jiki-jki
rozerwała koraliki
(przeskakuje na inne miejsce płotu)
Przez tę rzeczkę, hop-sa-sa-sa zamoczyła się do pasaJ Przez to błotko, hała-drała do kolan się upaćkała.
ZIEMNIACZEK:
- A Agatka za nią, za nią!
KOGUT:
- Skąd wiesz ?
ZIEMNIACZEK:
- No, z głowy.
KOGUT:
( zeskakuje z płotu i usiłuje dziobnąć ziemniaczka).
ZIEMNIACZEK:
- Nie! Nie! Przecież i ja mogę coś widzieć!
KOGUT:
( odwraca się i dumnie pieje).
- Agata nogą zamiataaaaaaa!
KOT:
- Nie wydzieraj się kogucie!
KOGUT!
- Bo co? Bo co?
KOTEK:
- Zawstydzisz Agatkę przed całą wsią.
KOGUT:
- Wielka mi parada! Kiedy mamy nie słuchała, śmieci nogą zamiatała.
KOTEK:
- Ale się poprawi.
KOGUT:
- Hola! Hola! Zobaczymy .
ZIEMNIACZEK:
- Czemuś to Agatka taka smutna?
AGATKA:
( pociąga nosem, tłumiąc płacz) ,
-Miotła się zemściła, że nią nie pozamiatałam izby i teraz tyle pracy.
(rozgląda się i opiera o płot)
- Och, jak się nabiegałam, aby schwytać Miotłę.
A teraz muszę napalić w piecu,
nastawić wodę, uprać sukienkę i chusteczkę,
wysuszyć je, ponaprawiać
sukienkę i chusteczkę, podarte. Muszę nawlec koraliki.
ZIEMNIACZEK:
- Ojej! Nie wyliczaj już Agatko, innych prac, bo mi pęknie głowa.
AGATKA:
( zrywa się i zamierza odejść. Po kilku krokach zatrzymuje się i zaczyna szlochać)
- A gdzie moje koraliki? Gdzieś się w krzakach pogubiły.
GŁOS KOGUTA:
-Agata nogą zamiata !
AGATKA:
-Nigdy już nogą nie będę zamiatała.
Zawsze wezmę Miotłę.
(głośno płacząc, wychodzi).
ZIEMNIACZEK:
(toczy się do samej dolnej rampy scenicznej)
-Poprawi się Agatka, poprawi.
8. Taniec ,, Miotlarz”.
9. Wiersz ,, Kwiaty dla wróżki”
„(...) Kwiaty dla wróżki,
kwiaty dla wróżki,
gdzie są dla wróżki kwiaty?
Kwiaty dla wróżki,
kwiaty dla wróżki
od dzieci i od taty.
Róże czerwone,
róże czerwone,
czerwone piękne róże
dla naszej mamy,
domowej wróżki
najlepszej z wszystkich wróżek!"
10. Taniec ,, Poleczka Kwiatowa”. ( muz. F. Rybicki sł. H. Januszewska)
11. Wiersz ,, W małym bukiecie”
W małym bukiecie
majowe kwiatki
zakwitły wczoraj
na Święto Matki.
Majowe kwiatki
wstążką związane.
Niech sto lat żyją
Mamy kochane!"
12. Pleybeck piosenki pt,, Ta piosenka jest dla mamy” ( muz.E. Malejonek
sł. E. Nagarnowicz)
( Chłopcy są ubrani w czapki z daszkiem z tyłu i okulary każdy ma zabawkową gitarę.
Dziewczęta stoją tyłu za chłopcami, każda trzyma w obu rękach bibułkowe pompony.
Chłopcy naśladują muzyków rockowych, dziewczynki podskakują z pomponami w rytm
piosenki . Na koniec chłopcy klękają z gitarami).
13 . Wspólne odśpiewanie mamą tradycyjnego ,,Sto lat” .
Wręczenie przez dzieci wykonanych wcześniej upominków i laurek
Życzenia i całusy dla mam.
14. Konkurs dla Mam.
Nauczycielka wraz z dziećmi przygotowała portrety cienie, które zostały rozwieszone
w Sali. Zadaniem mam jest odgadnięcie na, którym portrecie jest jej dziecko.
Mamy otrzymują ołówki i mają napisać imię dziecka.
Która mama odgadnie właściwie otrzymuje portret na pamiątkę.
Która nie rozpoznała swojego dziecka musi dać wykupne.
( złotą monetę która jest wrzucana do puszki na akcję ,, Gorączka Złota” organizowaną
przez zarząd PCK).
15. Konkurs ,, Zatańcz tak jak, Ja”
Chętne mamy otrzymują od dzieci ( pompony mamy dziewczynek, gitary mamy chłopców) Zadaniem mam jest ,,zaśpiewanie” piosenki ,, Ta piosenka jest dla mamy”. Dzieci przypominają mamusią, że też maja swoje mamy i mogą dla nich zaśpiewać taką piosenkę .
16. Degustacja wcześniej przygotowanych słodyczy.
Wspólna zabawa z mamusiami przy muzyce.
LITEATURA:
J. Porazińska: Agata nogą zamiata
W. Chotomski: Kwiaty dla wróżki
J. Mackiewicz: Majowy bukiet
M. Majchrzak: Wiersze dla przedszkoli
Płytoteka dla przedszkoli
Płyta wydana przez Gazetę Wyborczą: Kocham moją mamę
Płyta cz II wydana do podręcznika ,, Wesoła szkoła sześciolatka”
Scenariusz opracowała: mgr Barbara Nowakowska - nauczyciel oddziału przedszkolnego |
