W swojej klasie, w latach 2003-2005, realizowałam program edukacji zdrowotnej. Z doświadczenia wiem, ze bardzo ciekawą formą zdobywania nowych wiadomości przez uczniów klas młodszych jest inscenizacja. Napisałam więc kilka przedstawień, które dotyczyły zachowań prozdrowotnych. Jedną z nich jest teatrzyk kukiełkowy "Witaminkowe Królestwo".
Przedstawienie "Witaminkowe Królestwo" pokazaliśmy na rozpoczęcie szkolnej akcji "Wyprawa do krainy zdrowego zywienia". Obejrzeli je wszyscy uczniowie Szkoły Podstawowej w Zabowie oraz zaproszeni goście.
WITAMINKOWE KRÓLESTWO Teatrzyk kukiełkowy
Występują:
Król D – wit, Królowa A – wita, Królewna B1, Królewna B2, Królewna B6, Królewna B 12, Strażnicy C – witaminy, Wirusy, narratorzy.
Wcale nie tak daleko,
nie za siódmą górą, nie za siódmą rzeką,
lecz w organizmie naszym jest witamin królestwo.
Król De - wit, bardzo mądry,
w tym królestwie sprawuje rządy.
Królowa A - wita, żona jego,
wspiera mocno męża swego.
A córki, z grupy Be - witaminki,
to mądre i piękne dziewczynki.
Nad bezpieczeństwem czuwają rodziny
strażnicy odporności Ce - witaminy.
W tej rodzinie wszyscy bardzo się kochają
i w każdej sytuacji zawsze się wspierają.
Królestwo kwitnie, kiedy są w komplecie,
bo w jedności siła! To jest prawda przecież!
Gdy kogoś zabraknie z królewskiej rodziny,
choćby najmłodszej córki, B6 - witaminy,
wtedy w państwie, gdzie rządzi De - wit król
zaczynają się pojawiać problemy, a nawet ból.
Królowa A - wita; "Jam strażnik piękności,
i dbm o oczy, by widzieć w ciemności.
Dbam także o skórę, by się nie łuszczyła,
by ludzi cera zawsze piękna była."
Pewnego dnia, a było to zimą,
kiedy mróz okropny bardzo mocno trzymał,
stało się nieszczęście, zaginęła królowa!
A króla De - wita rozbolała głowa!
Łatwo męczyli się poddani
i ochoty nie mięli na nic.
Królewskie córeczki ze smutkiem wzdychały
i głośno: „Gdzie nasza mamusia?!” – wołały.
U bram królestwa wirusy stanęły
i na zdrowie poddanych palce swe zagięły.
Atakowały zaciekle, zęby swe szczerzyły
i z wielkiej uciechy bardzo głośno wyły.
A biedne królestwo bez królowej swojej
nie miało siły się bronić.
Ojej!
System odpornościowy źle funkcjonuje,
kiedy królowej A - wity brakuje
To królestwo osłabione te wirusy rozwścieczone
bez przerwy atakowały, nic nie ustępowały!
Nie długo to trwało, królowa wróciła
i w królestwie witamin, radość zagościła.
Wzmocniona królowa warzyw zastępami
przegnała wirusy całymi stadami.
Wzmocniły ją tłuszcze oraz cielęcina,
tran rybi i mleko, to żadna nowina!
Królowa szczęśliwa, wszyscy się radują,
a wstrętne wirusy spisek znów szykują.
Tak długo czekały, w ukryciu siedziały
aż Be - witaminki podstępem porwały.
Co się dzieje w królestwie?
Tu kłótnie, tam sprzeczki...
A wszystko przez królewskie córeczki!
„Gdzie moje dziewczynki? – wciąż pyta królowa.–
Z tego smutku pęknie mi serce lub głowa!”
Król D - wit powtarza: „Tęsknię za córkami,
moimi ślicznymi Be - witaminkami!
Kiedy ich nie zbrakło wszyscy w zgodzie żyli
i z byle powodu też się nie kłócili.
Skóra była zdrowa, nie było zmęczenia
i nikt nie narzekał na niepowodzenia!
Aż raptem zabrakło tych kilku dziewczynek
tak niepozornych, Be - witaminek!"
Cieszą się wirusy i skaczą z radości,
bo w królestwie witamin smutek znów zagościł.
Lecz na próżno świętują, na próżno radują,
bo królewskie córki ucieczkę szykują!
Jedzą jajka i wątróbkę, i kiełki zbożowe,
piją dużo mleka, bo jest przecież zdrowe!
Dzielne witaminki siły swe zebrały
i wstrętne wirusy migiem pokonały!
Na stole królewskim więc od tamtej pory
goszczą drożdże i ryby, szynka, pomidory.
Jednakże wirusy dalej, dalej knują
i porwanie De - wita dokładnie szykują.
Zaczaiły się na króla na leśnej polanie,
a król był sam, więc łatwe miały zadanie.
Otoczyły go i w ciemnej uwięziły norze.
Biedny władca! Wydostać się nie może...
A królestwo bez władcy popada w ruinę...
I królowa wzdycha; „Słabo mi! Chyba zginę?!"
A córki wołają: „Tatusiu kochany!
Gdzie jesteś? Wciąż Ciebie czekamy!
Bez De - witaminy wypadają włosy,
paznokcie się łamią i próchnica gości,
dzieci mają krzywicę, źle zrastają się kości!"
Jednak mądry De - wit wzmacnia się słoneczkiem
i planuje, planuje skuteczną ucieczkę.
Pije duzo tramnu i wątróbkę zjada,
a w myślach plan ucieczki dokładnie układa.
Gdy zdarzyła się okazja, a wirusy się zgapiły
uciekł król z niewoli. Nie czekał ni chwili.
Król powrócił do królestwa. Ucieszyła się rodzina.
Już w komplecie się znajduje każda witamina.
Lecz wirusy nie ustają w przestępczej działalności
i porywają z królestwa strażników odporności.
Gdy zbrakło, na nieszczęście, tej Ce - witaminy,
to w królestwie zagościły bardzo smutne miny.
Pojawiły się sińce i dziąsła krwawiące,
zagościły infekcje i rany bolące.
A strażnicy odporności nic się nie poddają!
Już plan ucieczki opracowany mają!
Jedzą cytrusy i czarne porzeczki,
piją sok z kapusty, tej świeżej, nie z beczki.
Papryka i czosnek to dla nich przysmaki!
Zjadają je chętnie. To mądre chłopaki!
Jedzą cebulę i szpinak. Siły odzyskali
i te wstrętne wirusy na dobre przegnali!
Wszyscy się radują, w komplecie rodzina!
Spełnia swoją rolę każda witamina.
Na próżno wirusy podejmują trudy!
Na niczym się skończą tych wirusów próby! Bo w jedności siła! To prawda prawdziwa!
Razem: Gdzie dużo witamin, tam i zdrowie bywa!
(piosenka na melodię „My jesteśmy krasnoludki”)
My jesteśmy witaminki, hop sa sa,
Zawsze mamy raźne minki, hop...
Choć wirusy ciągle knują, hop ...
I pułapki wciąż szykują, hop ...
Chociaż mocno się starają, hop ...
To nas dziś nie pokonają, hop ...
Bo rodzinka jest w komplecie, hop ...
Więc jesteśmy silne przecież, hop ...
Ciągle bardzo się staramy, hop ...
I wirusom się nie damy, hop ...
autor: Beata Wabińska
Inspiracją był tekst bajki "W królestwie witramin" „Klanza w czasie wolnym” nr 2/2003 |
