Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Zjazd absolwentów szkoły

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 8612 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Przedstawiam Państwu scenariusz apelu, który odbył się podczas Zjazdu Absolwentów szkoły w 100 rocznicę jej istnienia.

100 LECIE SZKOŁY– ZJAZD ABSOLWENTÓW
SCENARIUSZ PRZEDSTAWIENIA
Opracowanie : Joanna Kwiatkowska- Paluch

Prowadzący
Zewsząd się dzisiaj zjechali szlachcice,
Wieść bowiem poszła na okolicę ,
O tym, że u nas zabaw dziś wiele,
Ale kochani, to nie wesele,
Lecz Święto naszej szkoły kochanej
Tłumnie, radośnie dziś odwiedzanej.

My zaś literacki prezent dla niej mamy,
Do obejrzenia którego wszystkich zapraszamy.


Uczeń 1 – Uspokójcie się! Przestańcie tak krzyczeć!
Uczeń 2 – Przypomnijcie sobie, po co się spotkaliśmy. Mamy zredagować kolejny numer gazetki szkolnej!
Uczeń 3 – Ale, ale. Czy wiecie co się dzieje w naszej szkole?
Uczeń 1 – Zobaczcie (pokazuje na widownię) ilu mamy dziś gości w szkole.

(uczniowie się uspokajają)
Uczeń 3 – O faktycznie! Przepraszamy za nasze zachowanie.

Uczeń 1 – Ale ja nadal nie wiem, co się dzieje.
Uczeń 3 – Jak to nic nie wiesz? Szkoła obchodzi jubileusz!
Uczeń 4 – Jaki jubileusz? Czyj znowu jubileusz?
Uczeń 2 – Nasza szkoła ma przecież 100 lat!

Uczeń 1 – O czym będziemy pisać w naszej gazetce?
Uczeń 2 – Jak to, o czym? Będziemy pisać o życiu w naszej szkole i o jej historii. Wiesz takie szperanie - wspominanie
Uczeń 3 – Minęło sporo czasu. Kto może pamiętać to wszystko?
Uczeń 4 – Mój dziadek. On chodził do tej szkoły chyba 50 lat temu. Nieraz mi opowiadał o swoich szkolnych przeżyciach. Nieźle rozrabiał z kolegami. Wciąż się uśmiecha, gdy o tym mówi.

Uczeń 2 – Moja mama też chodziła do tej szkoły. Zawsze powtarza, że lata szkolne, to najwspanialsze momenty w życiu człowieka. To czas, gdy ktoś za nas się martwi, za nas załatwia tysiące rzeczy. Troszczy się i czuwa nad nami.
Podobno dopiero z perspektywy czasu można to doceniać. I dopiero po latach tęskni się za tym, co już nie powróci.
„Inwokacja” – Narrator I.
Szkoło! Uczelnio moja! Ty jesteś jak zdrowie;
Ile Cię trzeba cenić, ten tylko się dowie,
Kto Cię stracił. Dziś piękność Twą w całej ozdobie
Widzę i opisuję, bo tęsknię po Tobie.

Wy mury piękne, które z dla lśnicie,
Otuchą napełniałyście me naukowe życie.
Chociaż łzy się obficie z oczu nieraz lały,
Gdy do dziennika pały się rojnie sypały,
I nad niejedną głową zbierały się chmury,
To nikt z całej ferajny nie bywał ponury.
Teraz więc przenoś moja duszę utęsknioną
W krainę dzieciństwa – nieco zagubioną.
Do tych ław malowanych pismem rozmaitem,
Wyżłobionych cyrklami, kolorowym rytem,
Tu znajomy inicjał, tam serce złamane,
Dalej imiona dziewcząt, chłopców wypisane.
Na korytarzach zaś, w każdym jednym kącie ,
Widniały napisy o miłości mówiące.

Narrator 2
Nagle coś z mroku dziwnego się wyłania,
Śmieszy, przestrasza, powoduje drgania
Stropu, co dzielnie spaja wszystkie ściany,
To nasza latorośl ma w-f kochany.
Dzieci, oj dzieci, chyba źle się bawicie,
Dla was to igraszka, a tu idzie o życie
I kondycję podłóg, tak pięknie zadbanych,
Przez panie artystycznie codziennie sprzątanych,


(Uczniowie wnoszą kroniki szkolne)
Uczeń 5 – Przynieśliśmy z archiwum kroniki szkolne, znajdziemy tu wszystko co dotyczy naszej szkoły.
Uczeń 6 – W ciągu wieku nazbierało się aż siedem tomów.

Uczeń 5- Zobaczcie – pierwsza strona najstarszej kroniki. Dnia 1 września 1905 roku nastąpiło otwarcie czteroklasowej szkoły.


Historia szkołyUczeń 6- Od roku 1912 do 1914 trwała budowa nowego budynku. Do szkoły uczęszczało wtedy 510 uczniów.

Uczeń 1 - Historia szkoły nierozerwalnie łączyła się z burzliwymi dziejami naszego kraju i regionu, dlatego nauka często odbywała się w języku niemieckim. Dopiero w 1945 roku do szkoły ostatecznie powrócił język polski.
Uczeń 3 - W 1964 roku oddano do użytku salę gimnastyczną, w której się dzisiaj znajdujemy. Dwa lata później wprowadzono ośmioklasowy system nauczania.


Uczeń 5 - Bywały lata, gdy w murach szkoły uczyła się naprawdę więzła gromada. W latach osiemdziesiątych były aż 32 oddziały. Tak było do 1999 roku, w którym reforma oświaty wprowadziła sześcioletnie szkoły podstawowe.


Uczeń 4 - Ale historia szkoły, to nie tylko mury, to przede wszystkim ludzie i ich losy. W ciągu stu lat szkoła wychowała kilka pokoleń mieszkańców naszego miasta, ucząc ich patriotyzmu, szacunku i wiary we własne możliwości. A wszystko to dzięki ludziom, którzy nie szczędzili trudu i serca.

Uczeń1- Czy wiecie, że w ciągu tych lat w szkole uczyło około 500 nauczycieli?
Uczeń 2- Myślę, że wszystkich wspominamy dziś z sympatią , choć wielu z nich spędzało nam sen z powiek .

„Do matematyczki”


Nieszczęsne zadania i tragiczne wzory
jawią się w snach moich niby jakieś zmory.
Nie o takich snach, matematyczko droga,
marzyła jeszcze wczoraj uczennica młoda!
Za cóż że, za cóż, ma pani kochana,
o matematyce mam myśleć od rana!
I to myślenie tyle czasu mi zajmuje,
że na naukę już mi sił brakuje.

„Do chemiczki”


Nieszczęsne zadania i tragiczne wzory
od dawna straszne, nocne zmory.
Po co me smutne oczy za sobą ciągniecie,
żalu mi przydajecie?
A niechże się wreszcie, co się ma stać, stanie,
bo uczyć się tej chemii nie jestem już w stanie!

„Do polonistki”

Wielkieś mi uczyniła pustki w domu moim,
ma droga polonistko, tym postępkiem swoim.
Niby nic, jednak tak to było,
jedną małą jedynką tak wiele ubyło!
Ach, gdybyż to ta jedna tylko była ...
cóż, kiedyś ty ich więcej dotąd postawiła!
Przez ciebie matka często się frasuje,
Prze ciebie ojciec wieczorami mnie pilnuje.
Czyż serce masz z kamienia, droga polonistko,
żeś obróciła wniwecz, co lubię ... To wszystko.


Uczeń 3. Nauczyciele cierpliwie znosili wiele wybryków, nieprzygotowanie do lekcji i wieczne zapominalstwo.
Uczeń 5. Jednak dopiero przerwy spędzane ze szkolną dziatwą wystawiały ich cierpliwość i system nerwowy na prawdziwą próbę.

Narrator 3
W dużą przerwę lud cały wyległ na boisko,
Nie było końca śmiechom, krzykom oraz piskom.
Wszyscy co sił w płucach w powietrze dmuchali,
Ci starsi, ci średni i ci całkiem mali.
Echo zaś, jak tuba, z ich każdym wydechem
Niosło w świat okrzyki wspomagane śmiechem.
A w okrzykach tych była historyja taka:
Zrazu odzew dźwięczny – pierwszaków to paka,
Potem śmiech doniosły i gromkie okrzyki,
To z klas pośrednich wybiegł lud półdziki.
Na koniec się pojawia ton jeszcze ostrzejszy,
To okrzyki wydają ci, co są najwięksi.

Narrator 4
Nagle gwar ucichł, lecz napięcie trwało,
Statyści zastygają w swych pozach (stop-klatka).
Wszystkim się zdawało, że to hałas trwa ...
A to echo grało.
Bowiem dzwonek rozrywki tej koniec obwieścił
I wszystkich bohaterów w szeregi pomieścił.

Przesuwają się w głąb sceny, ustawiając się w dwuszeregu, pojawia się postać zmęczonego nauczyciela.


Uciszono się z wolna i oczy zwrócono
Na postać belfra bardzo umęczoną.
Stał on bowiem na schodach, niby skamieniały,
Starając się opanować ten zespół zdziczały.
Wszyscy więc uczniowie z wrażenia pobledli
I spokojnie człapiąc w klasach swych zasiedli.

Uczeń 4- Tak sobie wspominacie i tylko gadacie i gadacie. Zapominacie, po co się tu spotkaliśmy? Przecież mamy to wszystko opisać!
Uczeń 5- Jeszcze jest tyle ciekawych rzeczy do omówienia!
Uczeń 6- Przecież szkolne życie to nie tylko nauka . Prawdziwa szkolna integracja to wspaniałe klasowe wycieczki, imprezy, potańcówki - na których królował rock and roll.

piosenka „Szkolny rock and roll”

Prowadzący
Miło dzisiaj wspomnieć te szkolne przygody,
Dzięki nim człowiek dorosły znów staje się młody.
Narrator 1Dzień szkolny już się kończy, milkną gwary, mniej tonów,
Ostatni uczniowie wychodzą do domów.
Kurz na boisku osadza się spokojnie,
Ptaki powracają do swych drzewek rojnie.
Prowadzący
Czas już kończyć opowieść nostalgiczną naszą
Może kiedyś inną tu wszyscy usłyszą.
Ja wśród uczniów byłem, dzielnie rozrabiałem
A com widział i słyszał ,Wam opowiedziałem.

Uczeń 2 - Oj. Coś mi się wydaję, że nie starczy Wam nawet pięciu spotkań ,by podsumować to wszystko, co działo się w szkole w ciągu tych wszystkich lat.
Uczeń 1- A swoją drogą ciekawe, co będą wspominać nasi następcy za kolejne kilkadziesiąt lat.

Wszyscy
Wszystko było nie tak dawno, choć minęło wiele lat,
Przeleciała także młodość karuzelą dawnych lat
Pozostały dziś wspomnienia, które echem niesie wiatr
A to święto jest nadzieją na powroty w dawny świat.

Piosenka „Pożegnanie”.

Bibliografia:
1.„Jubileusz 40- lecia Szkoły Podstawowej Nr 3 w Redzie”-www.edukator.org.pl/publikacje
2.E.Gałczyńska,E. Szczepańska, Na szkolnej scenie, Płock 1997

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie