Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Nadpobudliwość psychoruchowa u dzieci w wieku przedszkolnym

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 10574 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Objawy zaburzonego zachowania występują najczęściej w trzech sferach: – ruchowej – uczuciowej – poznawczej W sferze ruchowej najbardziej uzewnętrzniającym się objawem jest ekspresja uchowa będąca wyrazem wzmożonej potrzeby aktywności ruchowej dzieci. Ich potrzeba aktywności ujawnia się w każdym niemal miejscu, np. podczas spacerów, zabaw na powietrzu czy w sali. Zachowania takie, są wyrazem wzmożonej potrzeby aktywności ruchowej dzieci, ogromnej potrzeby ruchu, niezależnej od woli dziecka.

Objawy zaburzonego zachowania występują najczęściej w trzech sferach:
  • ruchowej
  • uczuciowej
  • poznawczej
W sferze ruchowej najbardziej uzewnętrzniającym się objawem jest ekspresja uchowa będąca wyrazem wzmożonej potrzeby aktywności ruchowej dzieci. Ich potrzeba aktywności ujawnia się w każdym niemal miejscu, np. podczas spacerów, zabaw na powietrzu czy w sali. Zachowania takie, są wyrazem wzmożonej potrzeby aktywności ruchowej dzieci, ogromnej potrzeby ruchu, niezależnej od woli dziecka. Po zwróceniu mu uwagi, dziecko pragnąc zasłużyć na pochwałę, uspokaja się; ale w tym stanie spokoju nie potrafi długo wytrwać. Potrzeba ruchu jest bardzo silna.

      Zachowaniom typu ekspansywnego może towarzyszyć tak zwany niepokój ruchowy. Polega on na tym, że dziecko nawet wtedy, gdy siedzi w jednym miejscu, wykonuje stałe ruchy dookoła własnego ciała: ogryza paznokcie, skubie skórki, macha nogami, kręci się i wierci. Nauczyciele czy rodzice, opisując zachowanie dzieci nadpobudliwych, określają je jako żywe srebro.
Dzieciom nadpobudliwym zaleca się:
  • Dużo ruchu na świeżym powietrzu, zajęcia typu pływanie, biegi, gimnastyka, sporty zimowe. W przedszkolu dziecko nadpobudliwe powinno mieć więcej okazji niż pozostałe dzieci do zabaw ruchowych.
  • W przypadku, gdy dziecko przyśpiesza wykonanie czynności, aby móc jak najszybciej zająć się czymś innym, warto zaproponować mu rozmowę o tym, co akurat wykonało tak, aby dziecko wiedziało, że interesujemy się jego działalnością.
  • Proponować gry wymagające aktywności ruchowej np. rzucanie do celu piłkami lub lotkami w celu zdobywania punktów.
Zaburzenia w sferze emocjonalnej dziecka nadpobudliwego ruchowo powoduje , iż o takich dzieciach mówi się, że:
  • cechuje je zmienność nastrojów – łatwo przechodzą od płaczu do śmiechu,
  • są gwałtowne, nieopanowane w swoich reakcjach,
  • ich reakcje są nieproporcjonalne do bodźców.
     Dzieci nadpobudliwe psychoruchowo odbierają więcej bodźców niż przeciętne dziecko, odbierają je z określoną siłą i adekwatnie do tej siły odpowiadają. Zrozumienie przyczyn zachowania dziecka pozwoli nam reagować na nie o wiele spokojniej. Tłumaczymy dziecku jak nie należy postępować, zakładając, że wiele razy będziemy powtarzać nasze tłumaczenia. Niewłaściwa atmosfera rodzinna może wzmagać gwałtowne reakcje dziecka, nie zaś wyciszać je.
      Po to, aby osiągnąć pozytywne zmiany w zachowaniu dzieci konieczna jest właściwa postawa rodziców: spokojne reagowanie także wtedy, gdy spostrzegają niewłaściwość w zachowaniu dziecka.

      Trudności w koncentracji uwagi są objawem często występujący dzieci nadpobudliwych psychoruchowo. Dzieci te często przeszkadzają w prowadzeniu zajęć, ponieważ same nie mogą skupić się na zadaniu i rozpraszają inne dzieci.
      Warto sobie uświadomić że:
  • Każde dziecko ma ograniczone możliwości koncentrowania się na zadaniu,
  • Dziecko 3, 4-letnie potrafi koncentrować się na zadaniu do 10 minut,
  • Dziecko 5, 6-letnie może skoncentrować się do około 15-20 minut.
     Nie znając tych prawideł często oczekujemy od dziecka więcej, iż może z siebie dać, i niesłusznie podejrzewamy, że ma ono kłopoty z koncentracją.
      Niekiedy przyczyną trudności są:
  • niekorzystne warunki domowe: zbyt dużo hałasu, pośpiech, brak dobrej organizacji dnia,
  • nadmierna liczba zmieniających się bodźców ( dziecko zaczyna się gubić w chaosie napływających informacji i samo działa chaotycznie),
  • dorośli często nie liczą się z wykonywaną przez dziecko czynnością, przerywają dziecku zajęcie, potem się dziwią, że w innych przypadkach nie kończy rozpoczętego zadania.
     Dla dziecka zabawa jest równie ważna jak dla nas praca. Podczas zabawy uczy się sposobów zachowania, wytrwałości, a więc także kończenia rozpoczętej gry, układanki itp.

      Podczas pracy z dzieckiem nadpobudliwym psychoruchowo warto pamiętać, że objawy, jakie u niego występują, nie są przejawem złej woli, niechęci czy odmowy bycia posłusznym. Objawy te utrudniają życie nie tyko rodzicom czy nauczycielom, ale przede wszystkim samym dzieciom. Dorośli pracujący z dzieckiem nadpobudliwym koncentrują się głównie na swoich kłopotach, jakie pojawiają się w procesie wychowawczym. Zapominają o tym, że to przecież dzieci nadpobudliwe, zbyt często karcone, w głównej mierze ponoszą konsekwencje swojej nadaktywności ruchowej. Dzieci te silniej niż inne przeżywają bodźce płynące z zewnątrz, one też mają kłopoty w koncentracji uwagi i ponoszą związane z tym negatywne konsekwencje. Nie powinny być zatem w żadnej formie karane. Spróbujmy im zatem pomóc bez gniewu i zniecierpliwienia. Wyrozumiała postawa dorosłych w stosunku do dziecka nadpobudliwego i zrozumienie jego trudności pozwalają na pozytywną zmianę zachowania dziecka.

Literatura:
  1. Kozłowska Anna Jak pomagać dziecku z zaburzeniami życia uczuciowego, Wydawnictwo Żak, Warszawa 1996
  2. Nartowska Hanna Dzieci nadpobudliwe psychoruchowo, WSiP, Warszawa 1972
  3. Nartowska Hanna Wychowanie dziecka nadpobudliwego, Nasza Księgarnia, Warszawa 1972
przygotowała:
Halina Chodała z P.M. Nr 72 w Łodzi

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie