Zespół teatralny uczy efektywnego współdziałania i pracy, a także podejmowania indywidualnych i grupowych decyzji. Teatr pozwala również na skuteczne porozumiewanie się dzieci w różnych sytuacjach, prezentowanie własnego punktu widzenia, ale i branie pod uwagę poglądów innych uczestników grupy Przyczynia się to do efektywniejszej pracy zespołu. Umiejętność planowania, organizowania własnej nauki i pracy, w której uczniowie – aktorzy wykorzystają i powiążą zdobytą na zajęciach wiedzę z zakresu edukacji polonistycznej, muzycznej, plastycznej, technicznej, czy przyrodniczej jest kolejnym warunkiem do osiągania sukcesu na miarę własnych możliwości.
SCENARIUSZ PRZEDSTAWIENIA „LOKOMOTYWA”(NA PODSTAWIE WIERSZA J.TUWIMA).
Stacja PKP. Podkład muzyczny- Grieg „W grocie króla gór”. Do spektaklu wykorzystano kartony. Jeden z nich stoi z boku sceny. Na scenie słychać muzykę, po pewnym czasie pojawia się Dziecko1, pcha karton- lokomotywę, ustawia go na środku sceny.
DZIECKO 1
Buch, jak gorąco! Uch, jak gorąco! Puff jak gorąco!
Na scenie pojawia się kolejarz.
KOLEJARZ
Stoi na stacji lokomotywa. Ciężka, ogromna, Stoi i sapie, dyszy i dmucha.
DZIECKO 1
Już ledwo sapie, już ledwo zipie.
KOLEJARZ
Wagony do niej podoczepiali. Wielkie i ciężkie, z żelaza, stali.
Pojawia się Dziecko 2 przebrane za krowę, upycha karton przy lokomotywie,
kręci ogonem.
DZIECKO 2
A w jednym krowy.
Dziecko 2 siada za lokomotywą.
Pojawia się Dziecko 3 przebrane za konia, wpycha karton, przechadza się po scenie,
naśladuje ruchem konia.
DZIECKO 3
A w drugim konie.
Dziecko 3 siada za krową i mówi:
DZIECKO 3
W trzecim siedzą same grubasy.
Wchodzi Dziecko 4, przebrane za grubasa, pcha karton, doczepia do powstającego
pociągu karton, głaszcze się po brzuchu, chodzi po scenie i siada obok kartonu.
DZIECKO 4
Siedzą i jedzą tłuste kiełbasy.
DZIECKO 4
Czwarty pełen bananów. Pojawia się Dziecko 5, przebrane w żółty kostium, pcha karton, doczepia do pociągu,
zagląda do kartonu i mówi:
DZIECKO 5
Pełen bananów.
Kolejarz idzie po karton stojący na scenie, wpycha go, ustawia w szeregu i mówi:
KOLEJARZ
W piątym 6 fortepianów.
Dzieci siedzące obok kartonów wstają i naśladują grę na fortepianie. Potem jedno
z nich mówi:
DZIECKOW szóstym armata!
Dziecko wpycha karton z namalowaną armatą, stawia przy innych.
Zgromadzone na scenie dzieci z zaciekawieniem:
WSZYSCY
O! Jaka wielka!
DZIECKO 6
W siódmym dębowe stoły i szafy.
Pojawia się Dziecko 7 z kartonem, na którym namalowaną jest szafa, doczepia
go do innych wagonów.
DZIECKO 7
W ósmym słoń, niedźwiedź i 2 żyrafy.
Na scenę wchodzi Dziecko 8.
DZIECKO 8
W dziewiątym same tuczone świnie.
Wstaje 2 dzieci i mówi:
DZIECI
Same tuczone świnie(x2)
Kolejne Dziecko 9 wnosi walizkę i dostawia do wagonów i mówi:
DZIECKO 9
Kufry, paki i skrzynie.
DZIECKO 1
A tych wagonów jest ze czterdzieści.
KOLEJARZ
Sam nie wiem, co się w nich jeszcze mieści. Nagle!
Dzieci wstają, tworzą pociąg.
KOLEJARZ
Gwizd!
DZIECKO 4
Nagle.
DZIECKO 6
Świst.
DZIECKO 7
Para.
WSZYSCY
Buch!
DZIECKO 2
Koła.
WSZYSCY
W ruch!
Pociąg utworzony z dzieci powoli rusza.
DZIECKO 4
Najpierw powoli.
DZIECKO 6
Jak żółw ociężale.
KOLEJARZ
Ruszyła maszyna po szynach ospale.
DZIECKO 8
Szarpnęła wagony.
DZIECKO 9
Biegu przyśpiesza.
DZIECKO 3
Gna coraz prędzej.
Utworzony przez dzieci pociąg przyśpiesza, schodzi ze sceny,
pędzi wśród widowni. Dzieci na przemian:
DZIECKO 1
A dokąd? A dokąd? A dokąd? Na wprost.
DZIECKO 4
Po torze, po torze, po torze przez most.
DZIECKO 6
Przez góry, przez tunel, przez pola, przez las.
DZIECKO 8
Tak to to, tak to to, tak to to .
DZIECKO 5
I pociąg się toczy.
DZIECKO 2
I koła turkocą.
WSZYSCY
Tak to to, tak to to, tak to to……
Po pewnym czasie dzieci wracają na scenę, Kolejarz pokazuje i gwiżdże,
Pociąg zatrzymuje się, stoi nieruchomo (stop-klatka). Po chwili dzieci
Łapią się za ręce i kłaniają się.
Beata Narwoysz
|
