Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Wpływ więzi społecznych na funkcjonowanie planówki oświatowej

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 1744 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Tak wiele rzeczy ma wpływ na funkcjonowanie instytucji oświatowych. Zwykle mówiąc o tym mamy na myśli mizerię finansową oświaty zarówno po stronie finansowania działalności szkół jak też wynagradzania nauczycieli, upadek ideałów, ubożenie społeczeństwa, konsumpcyjny model życia, itp.  Ale czy zastanawiamy się; jak często znaczący wpływ na funkcjonowanie konkretnej instytucji mają więzi społeczne panujące pomiędzy jej pracownikami?. Tak się złożyło, że było mi dane doświadczyć istnienia i uczestnictwa w pozytywnych więziach społecznych w miejscu pracy, jak również zasmakować ich braku.

Tak, więc temat ten okazał mi się bardzo bliski i część dotyczącą opisu doświadczonych rzeczy byłam gotowa napisać w jeden wieczór. To tak jakbym opowiadała komuś bliskiemu z pasją o czymś, co wciąż czuję.
Ale aby nie było to tylko opowiadanie, a opracowanie wnoszące również wartości poznawcze na temat wpływu więzi społecznych na funkcjonowanie nauczyciela w miejscu pracy, zmuszona byłam sięgnąć do literatury z tego tematu.
No i zaczęło się…. To w literaturze socjologicznej znalazłam potwierdzenie
na to, co czułam i czego doświadczałam. Wielu socjologów i psychologów już od wieków badało i bada nadal problem i znaczenie więzi społecznych spajających grupy, także grupy pracownicze, jakimi niewątpliwie są grona pedagogiczne.
Ich prace potwierdziły i pozwoliły mi ubrać w naukowe terminy i nadać określenia temu, co czułam.
Zachęciły mnie również do zapoznania się z teorią więzi społecznych by móc
w przyszłości stosować teorię w praktyce, a nie jak do dziś szukać uzasadnienia dla praktyki w teorii.
Pojęcie więzi społecznej i zagadnienia z nimi związane wyprzedziły na wiele stuleci powstanie nowoczesnej socjologii. Już, bowiem w II wieku p.n.e. Polibios upatrywał w zaniku więzi społecznej przyczyn. upadku miast greckich. Zaś wierszyk angielski z późnego średniowiecza biada nad zanikiem więzi społecznej w angielskich miastach: where everyone is for himself and no one for all (gdzie każdy jest tylko dla siebie, a nikt dla wszystkich - i w gniewie autor nazywa takie miasto piekłem bez żadnego ładu[1]).
Więź społeczna to najczęściej „aprobująca świadomość" przynależności
do grupy, tendencja do zachowywania najważniejszych konformizmów, kult wspólnych wartości, świadomość wspólnych interesów, ale i gotowość do przedkładania interesów grupy nad interesy osobiste”[2].
A skoro brak więzi prowadzi do upadku miast, to czyż nie może upaść lub tylko zwyczajnie znacznie podupaść placówka oświatowa?
Więź międzyludzką rozpoczyna zazwyczaj styczność przestrzenna oraz psychiczna i społeczna łączność. Zwykle styczności te zapoczątkowują narodziny więzi z innymi użytkownikami tej samej przestrzeni (zakład pracy). Jest to etap wstępny kształtowania się więzi międzyludzkich.
Pracownicy często wyżej cenią sobie tzw. dobre stosunki w pracy niż materialne korzyści.
I tak właśnie było w placówce - nazwijmy ją ,,A". Pomiędzy jej pracownikami istniały silne więzi społeczne. I to zarówno więzi formalne jak i nieformalne były znakomite.
Do pracy wręcz biegłam z entuzjazmem, w domu myślałam o pracy jak o wspólnym spotkaniu z przyjaciółkami, gdzie będziemy robić razem coś nowego, czegoś się uczyć, czegoś doświadczać, a w każdym problemie będę mogła liczyć na koleżanki.
Wszystkie istotne posunięcia omawiane były w zespole wychowawczym, ale nie na oficjalnych posiedzeniach tylko w codziennych kontaktach, a dobry przepływ informacji pozwalał na sprawną pracę placówki.
Działo się tak, gdyż nasza wspólna praca była naszą wspólną pasją, a była pasją gdyż łączące nas więzi formalne i nieformalne były wymarzone. Nasza grupa formalna była jednocześnie grupą nieformalną, zorientowaną na pracę, nie jako "dopust boży", ale na pracę jako robienie czegoś dla innych sprawiając sobie tym działaniem dużą frajdę.
Czy to możliwe?
Odpowiem: tak, to naprawdę było możliwe, dzięki silnym więziom społecznym w zespole pracowniczym.
Dla odmiany w placówce "B" panował brak silnych więzi społecznych. W zespole pracowniczym panowała totalna krytyka wszystkiego,
a jednocześnie nikt nie robił nic, by coś zmienić na lepsze. Wszyscy z pretensjami do całego świata z jednoczesnym niczym nieuzasadnionym mniemaniem o swojej wyjątkowości.
Większy prestiż miał ten, kto głośniej artykułował swoje pretensje, pokrzykiwał i lekceważył wszystko i wszystkich. Stan ten, przypominał mi jak żywo złotą wolność szlachecką. Nic o nas bez nas, ale i nic z nami o nas, bo nie ma na nic zgody. Wszystkie przywileje już rozdane, choć to nigdy dość i dla nikogo sprawiedliwie. Podział na grupy w obrębie grona: każdy sobie sterem, okrętem, żeglarzem. Brak wspólnych celów. Sprzymierzanie się do osiągnięcia krótkotrwałych korzyści osobistych. Partykularne interesy, niechęć, unikanie, obojętność.
Dyrektor nie był stanowczy, niezbyt sprawny w sprawowaniu władzy. Był bez szans w starciach z gronem pedagogicznym,
Młodzież wchodziła w różne układy z pracownikami. Brakowało dyscypliny, łamano regulamin, panowała bezkarność. Wszyscy znali reguły gry tzn. zasadę, że wszystko da się jakoś zatuszować. Nie było jednomyślności w gronie pedagogicznym.. Budynek i warunki
w nim panujące były delikatnie mówiąc nie najlepsze.
Co było przyczyną tego stanu rzeczy?
Dla mnie, która byłam w środku i wiedziałam jak mogłoby być, oczywistym powodem złej jakości pracy placówki i złej atmosfery w placówce był brak więzi społecznych w zespole pracowniczym trwający aż nazbyt długo.
Punktem wyjścia do podniesienia jakości pracy placówki i pracy w placówce, czyli naprawy placówki była zgoda na dokonanie zmian i to bynajmniej nie kosmetycznych. Najtrudniejszą jednak sprawą była zmiana mentalności grona pedagogicznego. Wszyscy obawiają się zmian. Taka jest natura ludzka. Jest to proces długotrwały rozłożony na lata. Należało, więc dążyć do uzyskania spoistości grupy pracowniczej[3].
Jeżeli grupa jest spoista, jest tym samym atrakcyjna dla swoich członków, gdyż pozwala zaspokoić ich potrzeby.
W grupie pracowników placówki „B” tkwił również potencjał twórczy, który nie ukierunkowany czynił więcej złego niż dobrego. Energia grupy i poszczególnych jednostek znajdowała ujście w przelewaniu z pustego próżne.
Spoistość grupy zależy również od osoby kierownika, a sama spoistość wpływa na uaktywnienie się zdolności kierowników i członków grup, co koreluje z ich "produktywnością"[4].
Nowy kierownik potrafił zebrać wokół siebie grupę ludzi, których zapalał do twórczej pracy. Nie wszyscy od razu poszli za nim, ale maruderzy byli odosobnieni,
a na fali wielkich zmian wszyscy chcieli też być zauważeni. Okazało się, że tam też pracują ludzie zdolni, ale nikt wcześniej tego od nich nie wymagał. Jakiś czas przyglądali się „nowemu”, ale nie chcieli odstawać, a widząc, że wzmożona praca twórcze dyskusje nad pomysłami, praca zespołowa, częste spotkania nieoficjalne, na których wokół spraw pracy krążyło się „jak ćma wokół lampy", mogą być też pożyteczne - włączali się kolejni członkowie zespołu.
Ale struktury i procedury formalne są zwykle mało sprawne i nieelastyczne. To nieformalne stosunki ułatwiają lub wręcz umożliwiają pozytywne rozwiązanie wielu kwestii. Stanowią ważny środek komunikowania się i uzyskiwania informacji. Nieformalna struktura pozwala lepiej dostosowywać się do zmieniających się okoliczności i ujawniać istotne zdolności osobiste pracowników.
Wokół przydzielonych zadań zaczęli gromadzić się ludzie, którzy czuli temat
i czuli się również dobrze ze sobą. Powstawały grupy nieformalne, w których wszyscy mieli dobry kontakt i nawet o poważnych rzeczach można było rozmawiać bez stresu. Rodziły się i zaczynały krzepnąć więzi społeczne.
I mnie również z dnia na dzień coraz przyjemniej było iść do pracy, gdzie czekali współpracownicy (z czasem myślałam o nich: koleżanki, fajne dziewczyny, o niektórych zaczynałam myśleć: przyjaciółki....), gdzie było coś nowego do zrobienia.
Struktura nieformalna prowadzi do zmniejszenia napięcia psychicznego w pracy
i pozwala dostosować się do wymogów roli zawodowej. Fakt, że pracownik w organizacji biurokratycznej nie jest poddany wyłącznie reżimowi ładu administracyjnego, ale przebywa także w ramach ładu swojskiego, ułatwia mu funkcjonowanie w organizacji.
Jak wykazałam na podstawie własnych pozytywnych i negatywnych doświadczeń oraz fachowej literatury socjologicznej i psychologicznej:
WIĘŹ SPOŁECZNA W ZESPOLE PRACOWNICZYM CZYNI CUDA.
Uzasadnieniem dla dbałości o zawiązanie i pielęgnowanie pozytywnych więzi społecznych tych formalnych jak i nieformalnych w placówce winno być jej „być lub nie być".
Moim zdaniem dobre stosunki międzyludzkie są fundamentem, punktem wyjścia do budowy każdej instytucji, podejmowania wszelkich przedsięwzięć z dużym prawdopodobieństwem osiągnięcia sukcesu. Bo na cóż zdadzą się środki materialne, budynki, przypadkowi ludzie, których nic nie łączy?
ZNACZENIA WIĘZI SPOŁECZNYCH NIE SPOSÓB PRZECENIĆ!

Opracowanie:
Aleksandra Serafin
Bursa Międzyszkolna
[1] Stanisław Ossowski „Interpretacja więzi społecznej” w Elementy socjologii
[2] Tamże
[3] Stanisław Mika „Spoistość grup" w Psychologia społeczna - Warszawa PWN 1981 r.
[4] Tamże

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie