Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Sztuka jako środek dla zrozumienia rozwoju psychicznego

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 1480 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Obrazek, który dziecko rysuje czy maluje jest czymś więcej niż bazgraniem na papierze. W chwili tworzenia stanowi on wyraz całej osobowości dziecka. Sztuka pochłania dzieci tak bardzo, że ich wytwory rzeczywiście wyrażają głębię przeżycia. Czasami rysowanie bywa jedynie poszukiwaniem walorów nowego tworzenia. Wśród tysięcy rysunków dzieci nie ma identycznych, podobnych prac. Każdy z nich odzwierciedla uczucia, zdolności intelektualne, poziom fizycznego rozwoju świadomości percepcyjnej, smak estetyczny a nawet poziom rozwoju społecznego dziecka.

Rysowanie może dostarczyć dziecku okazji do rozwoju emocjonalnego. Dziecko w rysunkach, które wykonuje uwzględnia samo siebie; może na nich występować bezpośrednio jako postać lub być na rysunku reprezentowane przez kogoś z kim się identyfikuje. Drzewo, które rysuje jest drzewem szczególnym posiadającym charakterystyczne cechy, ważne dla dziecka w chwili powstawania rysunku. Dziecko wrażliwe emocjonalnie i nie zahamowane czuje się bezpiecznie i z wiarą we własne siły podejmuje każdy problem. Identyfikuje się ono chętnie ze swymi rysunkami i jest zawsze gotowe do prób rysowania nowymi technikami. Jego sztuka jest ciągłym stanem przemian, pozbawiona lęku o popełnienie błędu czy troski o dokładność uchwycenia poszczególnych przedmiotów. Dla dziecka sztuka jest prawdziwym indywidualnym przeżyciem, a siła zaangażowania w nią przyczynia się do emocjonalnego rozwoju.
Rozwój umysłowy dziecka to wzrost świadomości otoczenia i własnej odrębności. Wiedza jaką dziecko dysponuje w chwili gdy rysuje, świadczy o poziomie jego rozwoju intelektualnego. Rysunek używa się czasem jako pewnego wskaźnika w chwili zdolności umysłowych dzieci, szczególnie w tych sytuacjach, gdy nie można polegać na porozumieniu werbalnym.
Dziecko 5 – letnie , które rysuje człowieka – posiada głowę i nogi, nie jest tak rozwinięte jak dziecko, które narysuje także tułów i inne części ciała. Braki w szczegółach rysunku niekoniecznie świadczą o mniejszych zdolnościach intelektualnych dziecka. Istnieje wiele powodów, dla których nie uwzględnia ono na rysunku licznych elementów. Może to być zahamowanie emocjonalne, które blokuje sponatniczność ekspresji czy brak zainteresowania tym co dziecko aktualnie rysuje. W miarę jak dziecko rośnie wzrasta w jego rysunku liczba szczegółów i świadomość zmienności otoczeni. Dzieci u których świadomość ta nie rozwija się, wyrównują braki w zakresie rozwoju intelektualnego. Pomaganie dzieciom w rozwijaniu wrażliwości na to co rysuje może być ogromnie pomocna w zachęcaniu ich do uświadamiania sobie różnic występujących w ich otoczeniu, co z kolei przyczynia się do rozwoju intelektualnego. Ważne jest właściwe zrównoważenie rozwoju emocjonalnego i intelektualnego.
Rozwój fizyczny przejawiający się w pracy twórczej dziecka jest zdolnością do koordynacji wzrokowo – ruchowej, umiejętnością kontrolowania ruchów ciała i ogólną zdolnością. Zmiany w rozwoju fizycznym można łatwo zaobserwować u dzieci w okresie gryzmolenia, kiedy to kreślone przez nie linie zmieniają się w stosunkowo krótkim czasie /kilka chaotycznych zygzaków do kontrolowanej bazgroty/.
Przedstawienie siebie na obrazku zazwyczaj wiąże się z wyobrażeniem postaci. Rysunki dziecka aktywnego fizycznie będą zawierały elementy ruchu i wykazywały jego wrażliwość na osiągnięcia fizyczne. Czasami dzieci z pewnymi defektami ujawniają je w swej twórczości. Zdarza się, że nieuświadomiona obecność napięć mięśniowych również bywa odzwierciedlana na rysunku.
Kształcenie i rozwój naszych zmysłów jest ważną częścią doświadczenia artystycznego. W aktywności twórczej rosnące znaczenie rozwoju spostrzegania ujawnia się we wzrastającej świadomości dziecka i wykorzystywaniu przez nie różnorodnych doświadczeń zmysłowych. Znaczenie obserwacji jest duże ponieważ rozwija ona poczucie barwy, kształtu i przestrzeni. Wczesne okresy rozwojowe rysunku dziecka odznaczają się głównie spostrzeganiem barw, później ważne staje się także zmieniające się ich odcienie oraz światło. Rozwój percepcyjny ujawnia się również w rosnącej wrażliwości na doznania dotykowe.
Rozwój percepcyjny obejmuje też rozległą dziedzinę spostrzegania przestrzeni. W miarę wzrastania dziecka rozszerza się także przestrzeń wokół niego. Doznania słuchowe stanowią również element ekspresji artystycznej. Przestrzeń, kształt, barwy, tworzywo, wrażenia kinestetyczne i wzrokowe tworzą ogromną rozmaitość bodźców.
Dzieci, którym brak doświadczeń percepcyjnych wykazują nikłe zdolności do obserwowania i uprzytamnia sobie różnic w otaczających je przedmiotach.
Rozwój społeczny dzieci można łatwo scharakteryzować na podstawie ich poczynań twórczych. Bardzo małe dziecko zaczyna uwzględniać obecność ludzi w swych rysunkach zaraz po przejściu stadium gryzmolenia. W miarę jak dziecko rośnie, jego sztuka staje się odzwierciedleniem rozbudzającej się świadomości otoczenia społecznego, rozwija się wrażliwość na obecność otoczenia ludzi i ich wpływ na jego życie.
Rysunek dziecka staje się niejako „rozszerzeniem siebie na świat otaczający”, co rozpoczyna się od włączenia innych ludzi w treści i formy wypowiedzi artystycznej. Rozwój świadomości społecznej ujawnia się także w odtworzeniu na rysunku tych elementów otoczenia społecznego, z którym dziecko się identyfikuje. Powstawanie utworu artystycznego w toku pracy zbiorowej umożliwia dziecku dostrzeżenie własnego udziału w jego tworzeniu.
Rozwój estetyczny traktuje się często jako podstawę każdego przeżycia artystycznego. W wytworach artystycznych dzieci rozwój estetyczny ujawnia się jako zdolność do łączenia doświadczeń w pewną sensowną całość. Rezultatem tego scalania jest harmonijna organizacja myśli i uczuć, której wyrazem są linie, tworzywo i użyte barwy. Małe dzieci łączą się całkowicie intuicyjnie, podczas gdy starsze znajdują przyjemność w świadomej manipulacji elementami rysunku i organizowaniu stosunków przestrzennych między nimi. Schemat użyty do przedstawienia określonych doświadczeń plastycznych jest często dowodem pewnego nieświadomego realizowanego porządku, niepowtarzalnego i typowego dla każdej osoby. Brak organizacji lub rozkojarzenie poszczególnych części dziecka, rysunek, może dowodzić dezintegracji osobowości.

opracowała: mgr Iwona Kroker

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie