Niebawem koniec roku szkolnego. Sądzę, że moja propozycja może być przydatna.
DRODZY NASI NAUCZYCIELE I WYCHOWAWCY!
Przyszliśmy dzisiaj do szkoły po raz ostatni, tym razem po to, by Wam serdecznie podziękować za trud, opiekę i przekazaną wiedzę.
Spędziliśmy tutaj , razem z Wami i naszymi młodszymi kolegami, kilka lat. Były to lata pracy, ale i czasy zabawy, radości, zawiązywania przyjaźni, sympatii. Chwilami było ciężko – dręczono nas klasówkami, kartkówkami, odpytywano akurat z tego, czego się nie nauczyliśmy. Lecz taki jest los ucznia i zdajemy sobie sprawę, że te udręki stosowane przez Was, Drodzy Nauczyciele, miały jeden cel – wyposażenie nas w taką wiedzę i takie umiejętności, które pozwolą nam łatwiej wkroczyć w dorosłe życie i lepiej sobie w nim radzić.
Rozejdziemy się wkrótce każdy w inną stronę. Wybraliśmy nowe szkoły, wejdziemy w nowe środowiska. Cieszymy się z tego, ale wiemy, że długo jeszcze będziemy wspomnieniami wracać tu, że przez wiele miesięcy życie będzie nam udowadniać, iż łatwiej i przyjemniej było nam
w tych ścianach.
Postaramy się spełnić nadzieje pokładane w nas przez Rodziców i przez Nauczycieli. Chcemy stać się wartościowymi i dobrymi ludźmi. I wiemy, że będzie to także zasługą Waszą, Kochani Wychowawcy.
Jeszcze raz dziękujemy Wychowawcom, Nauczycielom, wszystkim pracownikom Szkoły.
W chwili, kiedy najtrudniej o słowa- pożegnania są zawsze smutne – najlepiej odwołać się do poezji:
A kiedy przychodzi czas rozstania,
Nie zawsze umiesz godnie stawić mu czoła.
Zanurzony w smutku rozstajesz się z ludźmi,
Których kochałeś.
Nie trwaj w nim bezustannie.
Rozstania mają miejsce w twoim życiu.
Są jednak chwilą, z którą musimy się rozstać,
Tak jak przyroda rozstaje się z jesienią,
Aby kiedyś znów powitać wiosnę.
DZIĘKUJEMY!
Przygotowała: Urszula Chren
