Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Referat - Agresja naszych dzieci

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 1569 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Od kilku lat w mediach, głównie w telewizji pojawiają się sygnały dotyczące niewłaściwych zachowań dzieci i młodzieży. Niektóre z nich są szczególnie nagłaśniane. Bardzo często jednak telewizja emituje filmy czy bajki, w których dominuje agresja. Skargi dotyczące agresji dzieci i młodzieży, a także trudności poradzenia sobie z nimi nie są zjawiskiem nowym.

Opracowala:Małgorzata Mrożek Szkoła Podstawowa w Fałkowie
Nauczyciel matematyki i informatyki

„AGRESJA NASZYCH DZIECI”

REFERAT DLA RODZICÓW


Od kilku lat w mediach, głównie w telewizji pojawiają się sygnały dotyczące niewłaściwych zachowań dzieci i młodzieży. Niektóre z nich są szczególnie nagłaśniane. Bardzo często jednak telewizja emituje filmy czy bajki, w których dominuje agresja. Skargi dotyczące agresji dzieci i młodzieży, a także trudności poradzenia sobie z nimi nie SA zjawiskiem nowym. W codziennych sytuacjach mamy do czynienia z agresją. Agresja to temat niezwykle bulwersujący i aktualny nie ma dnia, aby prasa, radio czy telewizja nie informowały nas o aktach przemocy. Szczególnie jesteśmy zdumieni, przerażeni, gdy sprawcami czynów są zagrażających zdrowiu i życiu ludzkiemu są nieletni. Myślę, że wtedy zadajemy sobie pytanie: czy moje dziecko mogłoby zrobić komuś krzywdę? Co powoduje, że młodzież i dzieci są nieczuli na ból, strach innych osób? Co spowodowało ze współczesna młodzież tak często rozwiązuje konflikty przy użyciu siły? Z pewnością pytania te można by jeszcze długo ciągnąć.
Smutnym faktem jest obniżenie się wieku osób, które prezentują zachowania agresywne. Coraz więcej dzieci przejawia zachowania, które SA określane jako agresywne lub mające znamiona agresji. Nie można powiedzieć, że obecne pokolenie jest gorsze od poprzedniego. Natomiast wyraźnie widać, ze trudniejsze są warunki ich rozwoju. Nie maja wzorów zachowań ani ideałów, do których mogliby dążyć. Kryzys wartości w rodzinach oraz zalew informacji w mediach preferujących obalanie wszelkich barier i granic, prowadzi do zagubienia własnej tożsamości i zatracenia tego, co wartościowe. Dzieci młodzież nie radzi sobie z trudnościami, nie umieją kierować własnym rozwojem i nie wiedzą, ku czemu zmierzają. Sytuacja taka przyczynia się bez wątpienia do wzrostu zachowań agresywnych, które są próba dostosowania się dotoczenia i wołaniem o pomoc, o zauważenie, ozujecie się konkretną osobą. Brak zainteresowania ze strony rodziców może skłaniać młodego człowieka do wołania niewerbalnego – oto jestem, zajmijcie się mną, bo czuje się niechciany i samotny.
Czym jest agresja? Przez zachowanie agresywne rozumie się zachowanie przeciw określonym osobom lub rzeczom, przynoszące szkodę przedmiotowi agresji, przybierające formę ataku, czyli napaści fizycznej lub słownej. Szkody wyrządzone przedmiotowi agresji mogą mieć charakter szkód materialnych (np. uszkodzenia ciała, uszkodzenie bądź zniszczenie przedmiotowi materialnych) oraz szkód moralnych (poniżanie godności, wzbudzanie poczucia leku, zagrożenia, niższości, utrudnia niewykonywania określonych działań przez osobę stanowiącą przedmiot agresji, zakłócanie jej stosunków z otoczeniem społecznym).
Na agresję fizyczna mogą się składać pojedyncze zachowania, jak: uderzanie, szarpanie, wyrywanie przedmiotów, podstawianie nogi, kopanie; reakcje mimiczne: wykrzywianie się, przedrzeźnianie, posługiwanie się w toku agresji przedmiotami martwymi, rzucanie, uderzanie, kłucie. Zachowania te to tzw. agresja fizyczna - bezpośrednia, dająca często kompleks zachowań przybierających postać bójek, przestraszania, drażnienia, wybuchów złości skierowanej na kogoś lub coś. Przejawem agresji fizycznej jest również zniszczenie lub uszkodzenie mienia społecznego i prywatnego, dewastacja przyrody, drażnienie bada zabijanie zwierząt.
Drugi typ zachowań agresywnych to tzw. agresja słowna. Atak słowny polegać może na: grożeniu, straszeniu będącym zapowiedzią przykrych konsekwencji, jakie oczekują dana osobę, jeśli nie zachowa się zgodnie z wola agresora. Może przybierać postać werbalnego odbierania bądź ograniczania swobody i uprawnień przysługujących danej osobie, np. odsuwanie od pewnych czynności, zabranianie uczestnictwa w niektórych pracach lub zabawach.
Często występującą w środowisku dzieci postacią agresji słownej są wypowiedzi osoby poniżające osobę atakowana: wyśmiewanie, kpiny, złośliwe uwagi połączone z naśladowaniem gestów, mimiki, wyglądu, sposób zachowania drugiej osoby, złośliwe przezwiska. Dotkliwość tych postaci agresji bywa często znacznie większa niż agresji fizycznej, bowiem ranią one godność osoby będącej przedmiotem agresji, narażając ją na upokorzenie i ośmieszenie. Rodzajem agresji słownej jest tarze rozpowszechnienie nieprawdziwych informacji o danej osobie: plotkowanie, skarżenie donoszenie.
Agresja ma zawsze swoją przyczynę. Złość dzieci rodzi się wtedy, kiedy ich potrzeby nie są zaspokojone, ich oczekiwania nie zostały spełnione, a cele nieosiągnięte. Stan taki nazywamy jest mianem frustracji. Zachowania agresywne mogą pojawić się jako następstwo takiego stanu. Frustracja ma miejsce wtedy, gdy jednostka dążąc do zaspokojenie swoich potrzeb i osiągnięcia celów, napotyka w toku działania na trudne do pokonania przeszkody. Przeszkoda może wywołać gniew, który zostaje skierowany na określone osoby lub rzeczy, przybierając postać ataku fizycznego lub werbalnego.
Do podstawowych dzieci należy potrzeba bycia wartościowym człowiekiem, potrafienia czegoś, bycia społecznie akceptowanym, poczucia przynależności do grupy. Jeśli zaspokojona jest jego potrzeba bliskich, przyjaznych kontaktów z rówieśnikami, potrzeba samodzielności, aktywności, wówczas pojawić się mogą zachowania agresywne.
Konwencjonalnym sposobem eliminowania agresji jest karanie za zachowania agresywne. Tymczasem badania psychologiczne udowodniły, ze karząc za agresje, możemy uzyskać efekt odwrotny od zamierzonego – nie likwidacje, lecz utrwalenie zachowań agresywnych. Karanie zachowań agresywnych przynosi często pozorne i krótkotrwale efekty, pozwalając wychowawcy łudzić się poczuciem sukcesu. Karana agresja może ulec stłumieniu i manifestować się w postaci wrogich myśli, pragnień, wyobrażeń, skierowanych wobec przedmiotów agresji. Długotrwałe tłumienie agresji doprowadza do zwiększenia poziomu agresywności.
Czy wobec tego należy w ogóle stosować kary dla likwidacji zachowań agresywnych? Można i należy się nimi posługiwać, ale ze szczególną rozwagą i przy przestrzeganiu określonych warunków. Pierwszy z nich dotyczy postaci kary. Skutecznie przeciwdziała agresji nie kar fizyczna, lecz kara psychologiczna, tzn. manifestowanie przykrości, jakie naganne zachowanie sprawiło wychowawcy, kary słowne połączone z tłumaczeniem, wyjaśnieniami, perswazją. Kara fizyczna budzi u karanego poczucie niechęci i gniewu natomiast kara psychologiczna prowadzi u karanego do poczucia winy, która stać się może motywem zmiany dotychczasowego postępowania.
Niezwykle ważny warunek skuteczności karania zachowań agresywnych tkwi w stosunku do osoby karzącej. Karanie będzie efektywne, gdy karany akceptuje ją, żywi wobec niej pozytywne uczucia. Kara pochodząca od osób, które wychowanek postrzega jako nieżyczliwe, bywa traktowana jako akt agresji, prowokujący do odwetu w postaci ponownego zachowania agresywnego. Karząc dziecko za zachowanie agresywne należy wiec pamiętać, aby nie stosować kar fizycznych. Nie można, bowiem eliminować u kogoś zachowań agresywnych samemu będąc agresywnym. Karanie słowne, perswazyjne, psychologiczne wymaga również opanowania własnych, negatywnych emocji.
Zdolność ludzi do agresji jest wrodzona i bywa w różnym stopniu nasilona. Statystycznie rozkłada się w społeczeństwie jak inteligencja, najmniej jest jednostek o największym i najmniejszym nasileniu agresji. Zdolność ta jest ukryta w wyposażeniu genetycznym i aby się ujawniła potrzebna jest sytuacja ja wyzwalająca. Jednakże każda sytuacji podlega umysłowej interpretacji, oceniamy ją i odwołujemy się do naszego doświadczenia. W tym tkwi wpływ siły i znaczenie wychowania, które powinno zaopatrzyć nas w rozwiązania pokojowe, czyli takie, które nie wywołują u żadnej ze stron bólu, cierpienia czy poniżenia. Mechanizm agresji można w pewnym stanie okiełznać, czy to się udaje czy nie zależy od wielu czynników, w tym przede wszystkim od wychowania. Pokazujemy naszym dzieciom, że każdemu człowiekowi należy się szacunek, bądźmy przyjaciółmi swoich dzieci. Uda nam się uniknąć trudnych sytuacji, gdy będziemy znali ich smutki, radości, problemy i będziemy pomagali w ich rozwiązywaniu a nie bagatelizowali. Rozmawiajmy z naszymi dziećmi o tym, co czują, myślą, kim chcą być w przyszłości. Bądźmy dla naszych dzieci dostarczycielami pozytywnych wzorców.

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie