Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Metody aktywizujące w nauczaniu

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 8977 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Metody aktywizujące stanowią określony sposób współdziałania grupy i osoby prowadzącej. Umożliwiają aktywne uczenie się, zarówno przez działanie jak i przeżywanie. Aktywizacja uczniów staje się w dzisiejszych czasach, zjawiskiem bardzo powszechnym. Stosowanie jej, daje wspaniałe rezultaty nie tylko w procesie nauczania, ale również wychowania, czy socjalizacji.
  • rodzaje metod aktywizujących
  • zastosowanie metod na zajęciach
  • ocena metod ( za i przeciw)METODY AKTYWIZUJĄCE W NAUCZANIU
Metody aktywizujące stanowią określony sposób współdziałania grupy i osoby prowadzącej. Umożliwiają aktywne uczenie się, zarówno przez działanie jak i przeżywanie.
     Aktywizacja uczniów staje się w dzisiejszych czasach, zjawiskiem bardzo powszechnym. Stosowanie jej, daje wspaniałe rezultaty nie tylko w procesie nauczania, ale również wychowania, czy socjalizacji.
Moim zdaniem metody aktywizujące mają wiele zalet m.in. :
  • rozbudzają w uczniach zainteresowanie przedmiotem
  • dają możliwość, dyskretnego zorientowania się w zakresie wiedzy na określony temat
  • pomagają łączyć zdania i fakty w związki przyczynowo-skutkowe
  • przyczyniają się do stopniowego nabywania umiejętności wyciągania logicznych wniosków, czy też
  • rozwijają myślenie krytyczne i analityczne
      Omawiane metody mają zarówno swoich zwolenników, jak i przeciwników. Nauczyciele wykorzystujący w swojej pracy metody aktywizujące, są bardzo zadowoleni z rezultatów i osiągnięć swoich uczniów. Podkreślają chęć wychowanków do samodzielnego poszerzania posiadanej wiedzy, a co za tym idzie utrwalania jej. Obserwują zaangażowanie się wszystkich członków klasy w przebieg lekcji. Każdy uczeń chce wziąć udział w zabawie, czy grze, poczuć się potrzebnym i ważnym. Propagatorzy zgodnie twierdzą, że metody takie jak: drama, inscenizacja lub najpopularniejsza z nich "burza mózgów" pogłębiają umiejętność pracy w zespole, uczą współdziałania na rzecz dobra wspólnego. Aktywizacja daje możliwość wyrażania własnych sądów i opinii, bez narażania się na kpinę, czy odrzucenie. Wykształca umiejętność sensownego argumentowania i komunikowania się. Warto dodać, że umiejętności te są postrzegane jako niezwykle przydatne w dzisiejszych realiach społecznych.
      Z kolei przeciwnicy aktywizacji zarzucają jej nadmierną czasochłonność. Uczniowie pracują w grupach, są rozproszeni, śmieją się i rozmawiają stwarzając przy tym pozory chaosu. Nauczyciele obawiają się, iż stosując którąś z metod mogą zostać posądzeni o nieumiejętność zapanowania nad zespołem klasowym. Wielu nie decyduje się na np. zabawy w skojarzenia, czy gry dydaktyczne z powodu przeładowanych programów. Przeciwnicy metod za minus uznają także ogromny nakład pracy, którą musieliby wykonać, aby mogło dojść do np. inscenizacji. Jeśli chcieliby ją przeprowadzić, najpierw powinni przygotować wiele przydatnych materiałów; zaprojektować kostiumy, napisać role, zaaranżować scenę; a wszystkie te zajęcia są bardzo pracochłonne i wymagające wielu wyrzeczeń.
      Aby omówić kilka z metod aktywizujących należałoby najpierw dokonać ich podziału.
Możemy wyróżnić trzy metody aktywizujące:
  1. Metody problemowe:
    Jakie dają korzyści?
    • rozwijają umiejętność krytycznego myślenia
    Na czym polegają?
    • przedstawiają uczniom sytuacje problemowe
    • organizują proces poznawczy
    Pomoce potrzebne do ich zrealizowania:
    • filmy dydaktyczne
    • fotografie
    • rysunki
    • internet
    • dane liczbowe
    Przykładowe metody problemowe:
    • burza mózgów
    • obserwacja
    • dyskusja panelowa
    • metoda problemowa
    • studium przypadku
  2. Metody ekspresji i impresji:
    Nastawione są na:
    • emocje i przeżycia
    Jakie są ich rezultaty?
    • powodują wzrost zaangażowania emocjonalnego uczniów
    Stanowią efekt:
    • doznań i przeżyć związanych z wykonywaniem określonych zadań
    Przykładowe metody ekspresji i impresji:
    • gra symulacyjna
    • mapa mózgu
    • metoda laboratoryjna
    • metoda projektu
  3. Metody graficznego zapisu:
    Przyczyniają się do:
    • samodzielnego podejmowania decyzji
    Jak ujmuje się proces myślenia?
    • etapy podejmowania decyzji i cały przebieg procesu myślenia (na różnych szczeblach w określonych sytuacjach) przedstawia się na rysunku
    Przykładowe metody graficznego zapisu:
    • drzewko decyzyjne
    • plakat
    • mapa mentalna
    • mapa skojarzeń
         Sądzę, że warto orientować się w szerokiej gamie metod aktywizujących, aby spośród nich wybrać tę odpowiednią. Istotny jest fakt, iż wszystkie mają znaczący wpływ na budowanie poczucia własnej wartości u dzieci, uruchamiają procesy myślowe i dają możliwość wyeksponowania swoich emocji. Są bardzo pomocne w budowaniu poczucia zaufania i atmosfery akceptacji na lekcji. Integrują środowisko klasowe, poprzez zacieśnianie się kontaktów pomiędzy wszystkimi uczniami w danej grupie.
         Omówię, teraz kilka najpopularniejszych metod aktywizujących; metod które przypadły do gustu wielu nauczycielom i które pomimo nakładu pracy satysfakcjonują zarówno uczniów jak i ich wychowawców.
         Najciekawszą i najczęściej stosowaną metodą aktywizującą jest "burza mózgów". To zabawowa technika nauczania, która kształtuje pomysłowość i rozbudza wyobraźnię. Stanowi także swoistą giełdę pomysłów. W bardzo krótkim czasie (ok 5- 15 minut) uzyskujemy bowiem od uczniów, wiele różnorodnych propozycji rozwiązań jakiegoś problemu. "Burza mózgów" w atrakcyjny i przystępny dla ucznia sposób, pozwala mu wyrażać własne sądy i opinie bez narażania się na krytykę ze strony innych.
         Drama z kolei pomaga w interpretacji utworów literackich, czy faktów historycznych. W czasie przedstawienia, uczniowie mają możliwość pokierowania losem bohaterów, stając się przez to swoistymi reżyserami zdarzeń w których uczestniczą.
         Inscenizacja polega na przedstawieniu pewnego zdarzenia, które miało miejsce lub też, dopiero będzie miało. Z ogółu uczniów wybieramy kilku, którym powierzamy główne role, reszta klasy stanowi widownię – ich zadaniem jest wnikliwie obserwowanie przebiegu wydarzeń. Po wykonaniu przedstawienia cała klasa dyskutuje na tematy w nim poruszone.
         Gry dydaktyczne dają możliwość zrelaksowania się w grupie, pozwalają na osiągnięcie porozumienia między dziećmi, które dotąd nie były ze sobą zżyte. Każde dziecko jest zachęcane przez wychowawcę do wzięcia udziału w jakiejś grze, jeśli nie wyrazi chęci wówczas należy uszanować jego decyzję, często podyktowaną nieśmiałością. Przykładowe gry dydaktyczne: znajdź swojego partnera, pantomima, butelka, otwarty krąg, kogo brakuje? Itp.
         Każda z obecnie znanych metod aktywizujących może być wielokrotnie modyfikowana. Uważam, że tak jak wielu jest wychowawców, tak wiele może być tworzonych nowych form pracy z uczniami. Przecież metody te zostały stworzone głównie z myślą o dzieciach dlatego powinny przyczyniać się do efektywniejszej i wydajniejszej pracy na zajęciach.
         Moim zdaniem nowatorskie podejście do procesu dydaktyczno – wychowawczego, (przez co rozumiem także korzystanie z metod) pozwala dzieciom bez strachu i lęku myśleć o szkole. Pobudzając wychowanków do twórczej aktywności, a nie wymagając od nich "wkuwania" na pamięć, uczynimy szkołę miejscem bardziej atrakcyjnym i przyjaznym, zarówno dla nas pedagogów jak i dla uczniów.

    Literatura:
    • Brudnik E. "Ja i mój uczeń pracujemy aktywnie"
      Zakład Wydawniczy SFS
      (Kielce 2000)
    • Press H.J "Przez zabawę do nauki, obserwacje i doświadczenia"
      Wydawnictwo "Marba Crown"
      (Warszawa 1997)
    Autor: Tyrała Barbara

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie