Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Rozwijanie zainteresowań czytelniczych u uczniów klas IV-VI

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 1534 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

ROZWIJANIE ZAINTERESOWAŃ CZYTELNICZYCH U UCZNIÓW KLAS IV – IV


Referat
Ewa Żmijewska


Kontakt z książką zaczyna się bardzo wcześnie, bo już około drugiego roku życia, jednak wielu młodych czytelników niechęcią sięga po lekturę, nie czuje potrzeby czytania. Przyczyna leży w tym, że wielu przypadkach dzieci wykazują zaniedbanie kulturowe. Bierna postawa młodych czytelników hamuje wyrobienie jakichkolwiek zainteresowań.
Jest rzeczą oczywistą, że brak zainteresowań czytelniczych uwarunkowany jest także niewystarczającym opanowaniem techniki czytania, która jest niezbędna w rozumieniu utworów , szczególnie wielkich dzieł.
Często zastanawiam się nad tym, czy dzisiejszy młody czytelnik potrafi docenić to, co niesie ze sobą kontakt z książka, właściwie przeżyć, zauważyć osobliwości w twórczości pisarzy i poetów. Czy młody odbiorca słowa drukowanego pamięta, kto wprowadzał go w świat literatury ?
Niewątpliwie szerokie pole działania otwiera się przed nauczycielem polonistą. To on może rozwijać lub rozbudzać potrzebę kontaktu z książką. W związku z tym w centrum zainteresowań stają metody kształtowania zainteresowań czytelniczych. Lektury proponowane uczniom klas IV VI z reguły nie wzbudzają zainteresowań literaturą, wręcz przeciwnie, wpływają ujemnie na młodego czytelnika. Przymus lekturowy powoduje buntowniczą postawę u większości uczniów wobec wszelkich książek. Czas wolny od zajęć szkolnych uczniowie wolą spędzić przed telewizorem, komputerem czy zabawie z rówieśnikami. Znawcy tematu polskiej podkreślają, że jest wiele metod rozwijania zainteresowań czytelniczych, np.:
- przedstawienie dykteryjek z życia autora lektury, szczególnie z jego dzieciństwa,
- odczytanie fragmentu lektury i przerwanie w najciekawszym momencie,
- wykonanie portretu głównego bohatera (przed czytaniem utworu ), według opisu nauczyciela,
- zaprojektowanie okładki do omawianej lektury,
- napisać kartkę z pamiętnika książki – czytał mnie uczeń,
- dopisanie dalszych losów bohaterów,
- przedstawić w wersji komiksowej najciekawszą scenę utworu.
Z własnego doświadczenia wiem, że każdą lekturę należy poprzedzić opowiadaniem o życiu pisarza czy poety. Omawiany utwór musi mieć swojego twórcę, a on nie może być anonimowy. Najlepiej sprawdzają się opowieści o życiu pisarza czy poety, gdy był jeszcze małym dzieckiem. Wtedy uczniowie przekonują się, że on też psocił, bałaganił, skarżył. Był podobny do nich. Takie historie przybliżają tego, który pisał dla dzieci. Od tego momentu nie jest on tylko poważnym człowiekiem, którego portret wisi w klasie, ale staje się kimś bliskim. Dzieci po uzyskaniu takich informacji mogą analizować jego losy pisarza czy poety, mogą badać wpływ jego życia na twórczość. Młodzi czytelnicy szybko zapamiętują owe dykteryjki, łatwo wpadają im w ucho. I tu niezwykle pomocna staję się książka pt. O poetach i pisarzach inaczej Jolanty Borkowskiej i Elżbiety Gałczyńskiej. Ta pozycja zawiera zbiór biografii, ale jak sam tytuł wskazuje pełnych samych ciekawostek. Polecam tę książkę nauczycielom polonistom oraz nauczycielom kształcenia zintegrowanego. Oto kilka przykładów:



Jan Brzechwa
- W dzieciństwie był chłopcem żywym i psotnym. Bardzo dawał się we znaki swojej siostrze. Ciągnął ją za warkocze, donosił mamie, kiedy Halina zamiast odrabiać lekcje, czytała powieści. Pewnego razu, gdy rodziców odwiedził naczelnik stacji, Jaś obciął mu guziki od płaszcza, bo właśnie takie guziki potrzebne mu były do kolekcji.


Julian Tuwim

We wczesnych latach szkolnych zafascynowany był chemią,- probówki, odczynniki, kwasy, eksperymenty, doświadczenia chemiczne wypełniały jego dzień. Wierzył, że cudem, przypadkowo dokona wielkiego odkrycia. Aż pewnego dnia nagrzana nad maszynka spirytusową niklowana rurka, z obu stron zalutowana napełniona uprzednio siarką, wybuchła, parząc prawą dłoń Julka. Tak niechlubnie zakończona kariera wspaniałego chemika nie zniweczyła „naukowych” zapędów młodego Tuwima. Po niej jeszcze były „bziki” – jak je nazwał sam poeta – zielarskie, kosmetyczno- wonnościowe i mechaniczne

Adam Mickiewicz
- Nauka przychodziła mu bez specjalnego wysiłku. Już we wczesnych latach szkolnych opisał – zręcznie w poemacie „Pożar”, jak ogień strawił dom sąsiadów. Parę lat później do szkoły napisaną wierszem pracę, ale prof. Dzwonkowski od literatury zarzucił mu, że to pewnie praca przepisana od jego ojca. Przysięgał na kolanach, ze łzami w oczach, że sam to napisał, ale mimo to do szkoły wezwano ojca. Gdy prawda wyszła na jaw, profesor go przeprosił, uścisnął i powiedział „ Chłopcze idź tą droga, a będziesz chlubą swego narodu”. Od tego czasu uchodził za najzdolniejszego ucznia w szkole.

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie