Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Agresja wśród dzieci i młodzieży

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 2246 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

 
Psychologia definiuje agresję jako zachowanie fizyczne lub słowne podejmowane z zamiarem skrzywdzenia lub zniszczenia.


Świat, w którym żyjemy, nasycony jest agresją i przemocą. Codziennie w mediach zamieszczane są opisy morderstw, napaści, wyrządzonych przez ludzi innym ludziom. W filmach, programach informacyjnych dominują akty agresji i przemocy, które są gotowym wzorem do naśladowania, szczególnie dla dzieci, szybko uczących się reakcji agresywnych. Wielokrotne oglądanie scen przemocy wpływa destrukcyjnie na psychikę młodego człowieka.

Z agresją można spotkać się w rodzinie, na ulicy a także coraz częściej w naszych szkołach Nawet przy normalnym , zdrowym współżyciu i współpracy między uczniami zdarzają się pewne interakcje noszące znamiona agresji. Zdarza się to w trakcie zabawy lub wówczas gdy chodzi o obronę własnych interesów czy sprawdzenie swojej pozycji w grupie. Nawet stosunkowo niewielkie niepowodzenia i frustracje wywołują gwałtowną reakcję dziecka
( krzyk, rzucanie obraźliwego słowa, niszczenie sprzętu...).

Co rodzi agresję u dzieci ?

W pogoni za pieniądzem rodzice coraz mniej czasu poświęcają swoim dzieciom. Ich zainteresowanie dzieckiem ogranicza się często do wymiany kilku zdań i zamknięciu się w kręgu własnych spraw. Brak zainteresowania problemami dziecka rodzice rekompensują poprzez spełnienie jego zachcianek, wręczenie kieszonkowego. Proces wychowania przerzucają w większości na szkołę.
Zbyt mało miłości i opieki ze strony rodziców, a za dużo swobody w okresie dzieciństwa zwiększa ryzyko, że dziecko będzie agresywne i wrogie wobec otoczenia.
Drugim czynnikiem zwiększającym poziom agresji u dzieci jest stosowanie przez rodziców kar cielesnych jako metod wychowawczych. Uciekanie się do przemocy fizycznej lub zbliżonych metod rodzi wybuch złości i agresję, zgodnie ze starą zasadą, że przemoc rodzi przemoc. Bardzo istotne jest więc wyznaczenie dziecku wyraźnych granic, co mu wolno, a czego nie.
Innym istotnym czynnikiem jest charakter samego dziecka. Dziecko o dużym temperamencie ma jako nastolatek większe szanse wytworzyć w sobie agresywne reakcje niż ten, który w dzieciństwie był spokojny. Rola temperamentu jest jednak znacznie mniejsza od dwóch poprzednich czynników.
Na rozwój agresywnych reakcji u dziecka mają wpływ także panujące w domu stosunki między rodzicami. Kłótnie rodzinne, awantury, alkoholizm któregoś z rodziców wywołują w dziecku poczucie zagrożenia, brak bezpieczeństwa. Rodzice dbający o psychikę swojego dziecka nie powinni pozwalać na jego uczestnictwo w kłótniach i sporach małżeńskich.
Jak wskazują wyniki międzynarodowych badań, to że dzieci i młodzi ludzie są bardziej agresywni i mniej współczujący wobec ofiar przemocy, wywołuje oglądana zbyt często przemoc w telewizji i na wideo.

Wiele dzieci nie lubi szkoły nie tylko dlatego, że miewają problemy z nauką i trudno im zaakceptować różne szkolne zwyczaje, ale przede wszystkim z tego powodu, że źle czują się wśród kolegów- złośliwe żarty, wyśmiewanie, przezwiska, terror psychiczny. Skala dziecięcej agresji przerażająco narasta. W drastycznych przypadkach dochodzi do okaleczeń. Społeczność szkolna podzielona jest na dręczycieli, obrońców i obserwatorów.

Zarówno agresorzy jak i ich ofiary potrzebują pomocy dorosłych. Część z nich pozostawiona sama sobie później trafia do grup przestępczych. Dręczyciele, bo nauczyli się, że poniżanie, zadawanie bólu i wykorzystywanie jest bezkarne: ofiary – z chęci zemsty, oddania tego, czego sami doświadczyli w dzieciństwie.

W środowisku szkolnym znajdują się różne dzieci, ale każde z nich ma na pewno jakiś potencjał agresji, która zaczyna się w sposób bardziej aktywny ujawniać. Znaczącą rolę w powstawaniu ( jak zaznaczono wcześniej) odgrywają środki masowego przekazu ( bajeczki, kreskówki, filmy, wiadomości). Brutalny obraz z filmu , jak i wiadomości dziecko odbiera w ten sam sposób. Dla niego obydwa zdarzenia są fikcją. Wydaje mu się, że człowiek jest niezniszczalny, a najważniejsze są pieniądze, siła, władza. Natomiast uczucia, sentymenty, szacunek wobec innych nie liczą się w życiu człowieka.

Kim są ofiary?

Najczęściej to dzieci wrażliwe, mało zaradne, mniej zdolne, lękliwe. Także te, które wyróżniają się w grupie, np. rude, piegowate, otyłe, niskie, niezaradne, sepleniące lub jąkające się, noszące okulary czy też gorsze ubrania.
Rzadko skarżą się, bo wstydzą się upokorzenia w szkole, w klasie. Ich rodzice często nawet nie przypuszczają, jakie cierpienia są ich udziałem w szkole. Jeśli dziecko ucieka przed szkołą w chorobę, płacz, jest rozdrażniona, można podejrzewać, że nie umie radzić sobie.

Kim są obserwatorzy ?

Stoją na terenie neutralnym. Jedni dlatego, że skoncentrowani wyłącznie na sobie, nie są zainteresowani losem innych dzieci lub też przykre doświadczenia z własnego dzieciństwa uczyniły ich obojętnymi na cierpienia innych. Drudzy, boję się stawać w obronie dręczonych lub nie wiedzą, jak mogliby to zrobić. Głęboko przeżywają szkolne wydarzenia, co może ujawniać się wzmożoną lękliwością, zaburzeniami snu, nocnymi moczeniami, bólami głowy, brzucha, nudnościami a także niechęcią do szkoły. Potrzebują psychicznego wsparcia ze strony rodziców, nauczycieli, rozmów na temat, jak sobie radzić i reagować w przypadku obserwowanej agresji.
Pozostawione samym sobie, wyrosną zapewne na dorosłych, którzy będą odwracać się plecami, gdy na przystanku zobaczą chuliganów znęcających się nad przypadkową ofiarą.


Jak złagodzić skutki agresji?

Agresja jest zjawiskiem negatywnym. Jest ona jednak codziennym elementem naszego życia. Tkwi w osobowości każdego człowieka.
Agresji nie da się zwalczyć. Można i powinno się jej w miarę skutecznie przeciwdziałać, poprzez stosowanie różnych programów profilaktycznych, interwencyjnych, w których realizacji będą uczestniczyć nauczyciele, rodzice, policja oraz media.
Można złagodzić skutki agresji, bo wyeliminować jej się nie da. Nie istnieje gotowa recepta na zlikwidowanie tego zjawiska, ale problemu nie można nie zauważać.
Agresja to poważne niebezpieczne zjawisko w społeczności młodych ludzi, których psychika jest dopiero na etapie kształtowania. Nie bądźmy obojętni na agresję ! Starajmy się zapobiegać, poświęcając większą uwagę dzieciom i młodzieży.
Rozmawiajmy z dziećmi nie tylko o klasówkach i o stopniach, ale także o tym, co dzieje się w szkole, o ludzkich uczuciach, bólu, porażkach. Podpowiadajmy, jak można sobie radzić w trudnych sytuacjach.




Opracowała i wygłosiła:
Zdzisława Łaska-Burzyk

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie