Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Korzystanie z regularności rytmicznych u dzieci w wieku przedszkolnym

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 3694 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

 Pracuję w Przedszkolu Integracyjnym w Warszawie na stanowisku nauczyciela. Problem rozwoju zdolności u dzieci w wieku przedszkolnym do wychwytywania regularności rytmicznych i korzystania z nich podjęłam na seminarium magisterskim.
     Rytmy leżą u podstaw rozwoju dzieci. Są obecne w przyrodzie, muzyce, medycynie, a także w programach terapeutycznych.
     Postanowiłam szerzej zająć się rytmami i ich rozwojem w życiu dziecka. Przedstawiam stan wiedzy na temat rytmów występujących w różnych dziedzinach nauki. Pojęcie rytmu jest różnie definiowane.
     Rytm, jak podaje Suchodolski B. (1959, s. 254) to: "wszelka, regularna powtarzalność w czasie i przestrzeni".
     Autor podaje, że rytm w muzyce jest to: "jeden z podstawowych obok melodii i harmonii elementów muzyki, wyrażający się w relatywnej długości trwania poszczególnych dźwięków, w organizacji ich wzajemnego stosunku czasowego".
     Z muzyką wiąże się rytmika i według Kopalińskiego W. (1978, s. 856) jest to: "nauka o rytmie, całokształt przebiegu rytmicznego w utworze muzycznym, ćwiczenia gimnastyczno-taneczne kształtujące poczucie rytmu".
     Rytm w literaturze jak podaje Suchodolski B. (1959, s. 255) jest to: "powtarzalność zróżnicowanych wewnętrznie zjawisk językowych.
     W utworach wierszowanych rytm powstaje w wyniku współdziałania określonych zasad konstrukcyjnych wiersza z rozczłonkowaniem wypowiedzi reguł składni z jej budową akcentową".
     Rytmy wyraziście zaznaczają się w przyrodzie, która nas otacza. Rytm dobowy jak podaje Cymborowski B.(1984, s. 30) to: "powtarzanie się nasilenia przebiegu procesów życiowych co 24 godziny". Autor wyjaśnia, że rytm egzogenny to: "rytm ujawniający się w obecności rytmicznie zmieniających się bodźców środowiska. Rytm ten powstaje na zasadzie prostego układu: bodziec-reakcja.
     Natomiast rytm endogenny to rytm powstający pod wpływem bodźców pochodzących z samego organizmu. Cechą charakterystyczną tego rytmu jest jego trwanie nawet wtedy, gdy z otoczenia zwierzęcia usuniemy wszystkie rytmicznie zmieniające się czynniki środowiska".
     Mówiąc o rytmach należy wspomnieć o rytmach w ontogenezie. Kopaliński W. (1978, s. 695) wyjaśnia, że: "ontogeneza, to rozwój osobniczy organizmu od chwili zapłodnienia jaja, aż do końca życia". Dziecko zanim się urodzi, to nie tylko odbiera, różnicuje, ale też zapamiętuje bodźce dźwiękowo-wibracyjne.
      Z dźwięków, które towarzyszą nienarodzonemu dziecku z wyjątkową stałością są uderzenia serca matki. Ta cecha środowiska matki, w którym nienarodzone dziecko się rozwija zostaje przez nie zapamiętana. Powtórzenie tej cechy po urodzeniu daje dziecku poczucie ciągłości doświadczeń i bezpieczeństwa. W okresie prenatalnym wytwarzają się predyspozycje do określonych wzorców zachowań ,od których zależy późniejsza interakcja matka-dziecko.
     Po urodzeniu do dziecka docierają tylko nieliczne bodźce ważne biologicznie, na które potrafi reagować: dotyk piersi, na który reaguje ruchami ssania, dotyk ciała matki trzymającej je w objęciach, na który reaguje uspokojeniem.
     Olechnowicz H.(1988, s. 54) podkreśla, że "większość przedmiotów poza ludźmi, jest dla dziecka pozbawiona znaczenia. Przedmioty stają się dla niego ważne wtedy, gdy zostają zabarwione tymi uczuciami, jakie budzą w rodzicach i które dziecko przyjmuje jako swoje własne".
     Reasumując, zdolność do rozwoju rytmów istnieje w każdym z nas, ponieważ jest częścią naszego kodu genetycznego.
     Rytmy rządzą naszym zachowaniem, funkcjonowaniem i zdrowiem psychicznym. Szkoda tylko, że wiedza na ten temat jest niewielka.
     Badania prowadzone przeze mnie, odbywały się indywidualnie z każdym dzieckiem w układzie: badający – dziecko. Potrzebowałam osobnego pomieszczenia ze stolikiem do układania rytmów, dwa krzesełka (dla dorosłego i dla dziecka) a także przestrzeń do pracy.
Podam przykłady eksperymentów diagnostycznych.
     Dziecko siada naprzeciw badającego. Badający pyta: "Czy chcesz układać ze mną rytmy?". Jeśli dziecko powie "tak" badający wysypuje żetony, kładzie pasek papieru i mówi: "Z tego – gest, będziemy tutaj – gest, układać szlaczki, chcesz?". Jeżeli dziecko nie chce układać szlaczków – rezygnujemy z dalszego badania.

I SERIA EKSPERYMENTÓW DIAGNOSTYCZNYCH

PRÓBA 1

"Popatrz układam"
kółko – kółko - kółko

"Przeczytamy razem: kółko – kółko – kółko. Układaj dalej".
     Jeżeli dziecko wykonało próbę (bez pomocy lub z pomocą) badający mówi: "Zaśpiewaj to co ułożyłeś". Gdy dziecko wstrzymuje się, badający mówi: "Tak zaśpiewaj: bum – bum – bum". Jeżeli dziecko dokona takiego lub podobnego przekładu przystępujemy do następnego transferu.
     Badający mówi: "Pokaż ruchem to co ułożyłeś". Gdy dziecko wstrzymuje się badający pokazuje:
podskok – podskok - podskok
Badający mówi: "Możesz pokazać tak albo inaczej"
Badający zdejmuje kółka z kartonu, zaprasza dziecko do stolika i przystępuje do następnej próby.
Próby możemy wymyślać dowolnie dodając kolejne elementy.

II SERIA EKSPERYMENTÓW DIAGNOSTYCZNYCH

PRÓBA I

"Posłuchaj śpiewam: bum – bum – bum. Zaśpiewaj dalej".
     Jeżeli dziecko wykonało próbę, badający mówi: "Ułóż to co zaśpiewałeś". Gdy dziecko wstrzymuje się, badający mówi: "Tak ułóż:
kółko – kółko - kółko
Jeżeli dziecko dokona takiego lub innego przekładu przystępujemy do kolejnego transferu.
Badający mówi: "Pokaż ruchem to co ułożyłeś". Gdy dziecko wstrzymuje się badający pokazuje: podskok – podskok - podskok
Badający mówi: "Możesz pokazać tak albo inaczej". Jeżeli dziecko dokona takiego lub podobnego przekładu badający zdejmuje kółka z kartonu, zaprasza dziecko do stolika i przystępuje do następnej próby.
Próby możemy wymyślać dowolnie dodając kolejne elementy.

III SERIA EKSPERYMENTÓW DIAGNOSTYCZNYCH

PRÓBA I

"Popatrz pokazuję: podskok – podskok – podskok – pokaż dalej".
     Jeżeli dziecko wykonało próbę, badający mówi: "Ułóż to co pokazałeś". Gdy dziecko wstrzymuje się, badający mówi: "Tak ułóż:
kółko – kółko - kółko
     Jeżeli dziecko dokona takiego lub innego przekładu przystępujemy do kolejnego transferu.
Badający mówi: "Zaśpiewaj to co ułożyłeś".
Gdy dziecko wstrzymuje się badający mówi: "Tak zaśpiewaj: bum – bum – bum". Jeżeli dziecko dokona takiego lub podobnego przekładu badający zdejmuje kółka z kartonu, zaprasza dziecko do stolika i przystępuje do następnej próby.
Próby możemy wymyślać dowolnie dodając kolejne elementy.

Elżbieta Jarząbek

Bibliografia:

    Cymborowski B. (1984) Zegary biologiczne. PWN, Warszawa.
    Kopaliński W. (1978) Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych. Wiedza powszechna, Warszawa.
    Olechowicz H. (1988) U źródeł rozwoju dziecka. Nasza księgarnia, Warszawa.
    Suchodolski B. (1959) Mała encyklopedia powszechna. PWN, Warszawa.

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie