Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Opis i analiza przypadku ucznia z niepowodzeniami szkolnymi

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 42252 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

 OPIS I ANALIZA PRZYPADKU
ROZPOZNAWANIA I ROZWIĄZANIA PROBLEMU EDUKACYJNEGO

1. IDENTYFIKACJA PROBLEMU

XX, uczeń klasy IV – niepowodzenia szkolne

Uczeń osiągał bardzo słabe wyniki w nauce, mimo że bardzo się starał. Bardzo wolno pisał, właściwie odwzorowywał teksty z tablicy litera po literze. To powodowało, że prawie cały czas skupiał uwagę na tym, co ma przepisać i nie miał czasu, by śledzić tok lekcji. Bardzo słabo czytał, najczęściej cicho głoskując. Miał trudności ze zrozumieniem nawet krótkich i prostych tekstów. Nie potrafił zbudować poprawnej językowo wypowiedzi. Miał bardzo duże braki w zakresie wiadomości gramatycznych z j. polskiego. Kiedy obserwowałam go na lekcjach języka polskiego, było mi go po prostu żal. Pracował, a nie osiągał efektów.


2. GENEZA I DYNAMIKA ZJAWISKA

Kiedy zaczęłam uczyć klasę IV j. polskiego, zauważyłam dosyć szybko chłopca, który przepisywał temat lekcji, mimo że wszyscy inni dawno już skończyli tę czynność. Uczeń nie brał udziału w zajęciach, a zapytany nigdy nie wiedział, o czym mówimy. Powodowało to niesamowitą wesołość klasy, w związku z czym chłopiec bał się po prostu odzywać. Prace pisemne pisane w klasie wykazywały brak umiejętności budowania poprawnych zdań i aż roiły się od rażących błędów ortograficznych. W klasie IV uczeń nie miał np. nawyku zaczynania zdań wielką literą. Olbrzymią trudność sprawiało mu nawet ułożenie zdania z rozsypanki wyrazowej. Prace pisemne pisane w domu były poprawne, czasem wykraczały poza poziom klasy IV, a na pewno poza poziom tego ucznia, sugerowały źle pojętą pomoc domowników. Uczeń bardzo słabo czytał. Miał kłopoty z odczytaniem kilkusylabowych wyrazów, bo kiedy zakończył głoskowanie, już nie pamiętał, co odczytał i nie potrafił dokonać syntezy wyrazu. Nie rozumiał, co czyta, bowiem nie umiał odtworzyć przeczytanego wcześniej fragmentu zdania.
Chłopiec był bardzo cichy i spokojny. Mówił cicho i niewyraźnie. Na lekcjach był bardzo niepewny i zdezorientowany. Zdarzało mu się rozpłakać, kiedy nie umiał wykonać ćwiczenia. Mimo że cała klasa nie osiągała zbyt wysokich wyników w nauce, był wyśmiewany, tak jakby inni rekompensowali sobie swoje niepowodzenia tym, że ktoś ma większe kłopoty od nich. Nie zauważyłam, by chłopiec miał w klasie jakiegoś przyjaciela.
Przeprowadziłam rozmowy z wychowawczynią ucznia w klasach I – III oraz przeanalizowałam opinie Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej (uczeń był badany co roku). Okazało się, że chłopiec miał olbrzymie trudności od początku nauki w szkole. W klasie I oceniono ogólny poziom sprawności i możliwości intelektualnych poniżej przeciętnego. Chłopiec znał tylko kilka liter i liczył zaledwie do 5. Zarówno w klasie II jak i III stwierdzono, że aktualny poziom umysłowy ucznia kształtuje się na poziomie przeciętnym. Nie czytał on i nie pisał także w klasie II, w której umiał policzyć kolejno tylko do 20. Trudności w nauce czytania i pisania utrzymywały się również w klasie III. Mimo uczęszczania ucznia na zajęcia zespołu korekcyjno – kompensacyjnego oraz obniżenia wymagań, nie następowała poprawa. Liczne rozmowy wychowawcy z rodzicami na temat pracy w domu, skutkowały jedynie odrabianiem prac domowych za dziecko. Rodzice nie przyjmowali do wiadomości, że chłopiec nie może sprostać wymaganiom kolejnych klas, a to powoduje coraz większe braki. Nie wyrażali zgody na pozostawienie dziecka w klasach nauczania zintegrowanego, mimo że była to sugestia Poradni. W ten sposób dziecko znalazło się w klasie IV, gdzie nie mogło przyswoić minimum programowego z żadnego przedmiotu.
Przez cały rok szkolny wszyscy nauczyciele przedmiotów wiodących w klasie IV usiłowali poprawić sytuację chłopca. Każdy starał się zauważać i nagradzać choćby najmniejsze sukcesy w nauce. Niestety pomimo znacznie obniżonych wymagań, zwiększonego czasu na wykonanie zadań, dodatkowych ćwiczeń na zajęciach wyrównawczych, dodatkowych ćwiczeń doskonalących rozumienie czytanego tekstu uczeń osiągał niewielkie postępy. Trudno powiedzieć, że rodzice nie interesowali się dzieckiem, raczej nie chcieli słuchać, jak mogą mu pomóc. Wielokrotnie prowadziłam rozmowy z jego mamą (mimo że nie byłam jego wychowawcą). Usiłowałam jej wytłumaczyć, że zaległości syna są tak duże, że praca tylko w szkole jest niewystarczająca. Chłopiec powinien systematycznie czytać w domu ciekawe teksty, bowiem bez usprawnienia techniki czytania nie ma mowy o osiągnięciach z żadnego przedmiotu. Mama za każdym razem kiwała głową i obiecywała pomoc. Podobnie było w klasach I – III, niestety nic z tych obietnic nie wynikało.
Koniec roku obfitował w wizyty mamy w szkole, która starała się „wyprosić”, by dziecko zdało do następnej klasy oraz przyniósł jedyną wizytę ojca, który całą winą za tę sytuację obarczył żonę.
Po rozważeniu wszystkich za i przeciw, przeanalizowaniu sposobów pracy z dzieckiem i jego rodzicami Rada Pedagogiczna postanowiła, by uczeń XX powtórzył klasę IV.

3. ZNACZENIE PROBLEMU

Pomimo całego roku oddziaływań uczeń nie mógł przyswoić podstawowych wiadomości z przedmiotów wiodących. Rodzice nie potrafili pomóc synowi. Uczeń bardzo się starał, ale niewiele to dawało. Sprawiał wrażenie, młodszego niż był w rzeczywistości, jakby nie dorósł do poziomu w klasy IV.
Ten rok był dla dziecka męczarnią także z powodów psychologicznych. Chłopiec zdecydowanie źle czuł się w swojej klasie, która nie była dla niego oparciem.

4. PROGNOZA

Negatywna:
– trudności ucznia jeszcze się pogłębią, chłopiec nie poradzi sobie z wymaganiami nawet przy powtarzaniu klasy,
– rodzice dalej nie będą pomagać dziecku w sposób mądry,
– dziecko załamie się tym, że pozostaje na drugi rok w tej samej klasie.

Pozytywna:
– chłopiec będzie się czuł pewniej, dzięki temu, że materiał nie jest dla niego zupełnie nowy,
– będzie miał kolejny rok na doskonalenie czytania, zanim pojawią się dłuższe i trudniejsze teksty w klasie V czy VI,
– będzie mógł zacząć pracę z czystym kontem w nowej klasie, gdzie koledzy nie będą znali jego wcześniejszych niepowodzeń,
– nowa klasa (zupełnie inna charakterologicznie) stanie się dla niego wsparciem, może znajdzie kolegę,
– rodzice zrozumieją, że bez ich mądrej pomocy chłopiec sobie nie poradzi,
– chłopcu uda się osiągnąć sukces.

5. PROPOZYCJE ROZWIĄZANIA

·CELE:
– sprawić, by klasa zaakceptowała nowego kolegę,
– poprawić czytanie,
– zaangażować chłopca w życie klasy,
– zwiększyć jego pewność siebie,
– doprowadzić do bezproblemowego przejścia do następnej klasy.
·ZADANIA:

1. naprawcze:

– współdziałać z rodzicami (m.in. przekonać ich do systematycznego czytania)
– cały czas dostosowywać wymagania edukacyjne do możliwości dziecka,
– rozmawiać często z uczniem i poprosić o to wszystkich nauczycieli,

2.profilaktyczne:

– przyśpieszyć badania ucznia w Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej sprawdzające, czy dziecko nie ma dysleksji (sugerowałyby to kłopoty z czytaniem i pisaniem, a we wcześniejszych opiniach nie było nic na ten temat),
– kontynuować zajęcia wyrównawcze ze szczególnym uwzględnieniem nauki czytania i pisania, co mogłoby poprawić samoocenę dziecka,
– rozmawiać z klasą, by uczniowie postarali się pomagać nowemu koledze i włączali go do swoich działań,
– zaangażować chłopca w życie szkoły.
· plan:
– zadanie dla chłopca na wakacje: przeczytać lekturę, która jako pierwsza będzie omawiana w klasie IV oraz ciekawą książkę np. o dinozaurach, którymi uczeń się interesuje,
– zadanie dla rodziców na wakacje i później: dopilnować codziennego kilkunastominutowego czytania np. z nastawionym budzikiem,
– często ćwiczyć czytanie nowego tekstu na lekcji j. polskiego (nauczyciel)
– często pytać chłopca z czytania tekstu przygotowanego w domu (nauczyciel j. polskiego),
– uaktywnić chłopca na lekcjach, przede wszystkim na j. polskim, by wypowiadając się rozwijał sprawność językową (nauczyciel j. polskiego),
– ćwiczenia w czytaniu i pisaniu na zajęciach wyrównawczych (nauczyciel prowadzący zajęcia),
– zauważać nawet najdrobniejsze osiągnięcia ucznia i chwalić go (wszyscy nauczyciele),
– włączać chłopca w przygotowanie imprez szkolnych np. akademii (nauczyciel j. polskiego),
– zaproponować chłopcu przygotowanie ciekawych informacji o dinozaurach do gazety szkolnej (opiekun redakcji).

6. WDRAŻANIE ODDZIAŁYWAŃ

Nowy rok szkolny XX rozpoczął w nowej klasie. Na j. polskim już od pierwszych lekcji było widać zmianę. Chłopiec odważył się zgłosić do odpowiedzi, kiedy omawialiśmy treść zadanego do przeczytania w domu tekstu. Nigdy chyba nie zapomnę jego szczęśliwej miny, kiedy pochwaliłam go za dobrą odpowiedź. Na każdej lekcji widać było, że czas wakacji nie został zmarnowany. Uczeń przeczytał lekturę, więc kiedy zaczęliśmy ją omawiać w klasie był zawsze przygotowany. Chwaliłam go za najmniejsze nawet postępy. Kiedy na początku lekcji mówiłam, co będziemy na niej robić i do czego się to może przydać, często zwracałam się do XX mówiąc, że on już wie, jakie to jest ważne. Chłopiec był bardzo zadowolony, kiedy z powagą to potwierdzał. Prosiłam go prawie na każdej lekcji, by przeczytał fragment tekstu zadany do domu. Różnie mu to wychodziło, ale w stosunku do ubiegłego roku było widać znaczną poprawę. Klasa traktowała go bardzo życzliwie i ani razu nie zauważyłam, by ktoś się z niego wyśmiewał. Uczeń coraz bardziej się otwierał. Każda pochwała wyraźnie uskrzydlała go. Okazało się, że potrafi wyciągać trafne wnioski oraz przekazać je. Po pierwszym spotkaniu rodziców klasy IV mama przyszła zapytać mnie, jak syn daje sobie radę na j. polskim. Odpowiedziałam jej, że powinna kupić mu dużą czekoladę. Następnego dnia chłopiec podszedł do mnie i powiedział mi, że dostał od mamy dużą czekoladę z orzechami. Był z siebie bardzo dumny. Tego właśnie było mu potrzeba najbardziej – sukcesu.
Pod koniec I semestru otrzymaliśmy kolejną opinię Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej, która stwierdzała u chłopca dysleksję i dysortografię. Zmieniło to sposób oceniania u ucznia prac pisemnych i dało mu szansę na wyższe oceny. Chłopiec cały czas uczęszczał na zajęcia wyrównawcze, gdzie ćwiczył technikę czytania oraz rozumienie przeczytanych treści. Bardzo ważne było także opanowanie tabliczki mnożenia, której nieznajomość powodowała trudności w opanowaniu mnożenia i dzielenia. Uczeń ćwiczył ją zarówno na zajęciach wyrównawczych, jak i w domu. Poprawa czytania spowodowała, że chłopiec zaczął lepiej radzić sobie także na historii i przyrodzie.
Pod koniec II semestru uczeń wziął udział w przedstawieniu przygotowanym przez świetlicę szkolną oraz akademii szkolnej z okazji Święta 3 Maja. Było to dla niego z pewnością wielkie przeżycie, bo chłopiec jest raczej nieśmiały.
Klasę IV XX skończył bez problemów. Nie były to rewelacyjne wyniki, ale w stosunku do roku ubiegłego nastąpiła niesamowita poprawa.

7. EFEKTY ODDZIAŁYWAŃ

Głównym zamierzeniem wszystkich nauczycieli uczących ucznia XX było poprawienie jego wyników w nauce, aby mógł bez problemu przejść do następnej klasy. Cel został osiągnięty, a efekty oddziaływań zaczęły być bardziej widoczne w klasie V. Chłopiec o wiele lepiej sobie radzi z czytaniem i rozumieniem tekstu. Bierze aktywny udział w lekcjach j. polskiego. Bardzo rzadko zdarza mu się nie mieć pracy z tego przedmiotu. Bierze udział we wszystkich akademiach i przedstawieniach szkolnych. Zawsze świetnie i na czas umie tekst. Zgłosił się do redakcji gazety szkolnej, gdzie przygotowuje teksty (z pomocą nauczyciela) na temat dinozaurów, o których sporo wie. Z testów sprawdzających wiedzę historyczną otrzymuje oceny dostateczne (zainteresował go przede wszystkim okres starożytności). Uczeń nieźle radzi sobie także na matematyce i na przyrodzie.
Bardzo duża zmiana nastąpiła także w zachowaniu ucznia. Dziś jest to otwarty i wesoły chłopiec, który odnalazł się w swojej klasie.


Opracowała: Jolanta Janicka

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie