Zainteresowanie problematyką wychowania dziecka w wieku przedszkolnym pojawiło się już w wieku XVII. Temat ten ciągle jest aktualny. Obecnie w pedagogice „wychowanie rozumiane jest jako proces świadomego, zamierzonego, planowego oddziaływania wychowawcy na wychowanka, w celu wywołania u niego trwałych zmian osobowości.” Jednak „wychowanie religijne oparte jest głównie na przekazywanym świadectwie, zna ono partnerski oparty na zaufaniu kontakt przynajmniej dwóch uczestników całego procesu.” Tymi uczestnikami są wychowawca i wychowanek. Od ich relacji i więzów zależeć będzie przekaz świadectwa wiary w Boga. Wszystkie zabiegi podejmowane przez wychowawcę powinny prowadzić do uformowania człowieka pod względem religijnym, umysłowym i moralnym. Proces ten powinien przygotować młodego człowieka do życia pośród innych, podjęcia odpowiednich zadań i postaw.
Człowiek powinien zdawać sobie sprawę, że wychowanie religijne jest bardzo ważne dla dziecka, które dopiero zaczyna poznawać Boga.. Różni się ono od powszechnie rozumianego wychowania, w którym przede wszystkim dba się o życie malucha, jego rozwój fizyczny i biologiczny, w którym staramy się przekazać mu posiadaną wiedzę i praktyczne umiejętności.
Myślę, że wychowanie religijne powinno umożliwiać dziecku spotkanie z Chrystusem, dotarcie do Niego, wywołać w nim potrzebę dialogu z Bogiem. Przez zwrócenie się do Boga człowiek jest w stanie odkryć Jego wielką dobroć i przyjaźń, której może być zawsze pewien.
Wiek przedszkolny i wczesnoszkolny jest tym okresem gdzie dziecko ma bardzo chłonny umysł i to właśnie wtedy powinniśmy najwięcej mówić o Bogu, ukazywać jego obraz i starać się zaszczepić dziecku chęć obcowania z Nim.
Uważam, iż wiara i dobry przykład jaki my dajemy dziecku, są tymi elementami, bez których życie religijne nie mogłoby się prawidłowo rozwijać. „Dlatego wychowywać w sensie religijnym to nic innego, jak pomoc drugiej osobie w spotkaniu z Bogiem.” W dziecku obraz Boga wychowawca powinien kształtować od najmłodszych lat. To jaki stworzymy w nim obraz Boga, będzie decydowało o kształtowaniu ideału człowieka na wzór Jezusa. Musimy strać się, aby wychowanek poznał ogromną dobroć Boga i żeby chciał kierowa się w swoim życiu zasadami, które dał sam Bóg, aby nie dał się wciągnąć w różne bandy chuligańskie oraz sekty, które są bardzo niebezpieczne.
Na początku swojego życia dziecko jest całkowicie uzależnione od swoich rodziców i to od nich w dużej mierze będzie zależało jak dziecko będzie postrzegało Boga. To stosunek do Boga powinien nakierować dziecko na postrzeganie Boga jako osoby, kogoś kto naprawdę istnieje.
To właśnie rodzice powinni pomóc dziecku odkryć oczekiwania jakie Bóg stawia przed każdym człowiekiem.
Wychowanie religijne powinno ukształtować młodego człowieka, który dopiero wchodzi w życie tak, aby kierował się zasadami danymi przez Jezusa, by potrafił żyć w zgodzie z sobą samym, innymi ludźmi, przyrodą i całym otaczającym go światem. To właśnie wychowanie religijne ma na celu doprowadzenie do spotkania z Jezusem i to od nas wychowawców będzie zależało jak to zrobimy.
Bogdan Więcek
korzystałem:
Bóg w przedszkolu i szkole, pod red. Z. Marek SJ, Wam, Kraków 2000, str. 136.
Wychować do wiary Z. Marek SJ, Wam, Kraków 1996, str. 22.
Bóg w przedszkolu i szkole pod red. Z. Marek SJ, Wam, Kraków 2000, str. 141. |
