,,Twórcze działanie jest najlepszym i niekiedy jedynym sposobem zaspokajania coraz to nowych potrzeb człowieka. Dlatego od przedszkola i klas początkowych szkoły trzeba wdrażać wychowanków do chętnego i odważnego podejmowania problemów, które rozbudzają twórczą lub badawczą postawę, pozwalają im osiągnąć coś dla siebie nowego i zarazem pożytecznego.” *
Nauczanie rozwijające twórczą aktywność jest nastawione na realizację celów wychowania umysłowego i kształtowanie intelektualnej postawy twórczej oraz pobudzanie działań twórczych poprzez preferowanie w procesie uczenia się otwartych zadań problemowych, angażujących myślenie uczniów.
Aby dzieci polubiły uczenie się, muszą mieć dostęp do twórczych materiałów.
Czynniki podwyższające twórczość:
dostarczaj dzieciom materiałów rozwijających wyobraźnię;
dostarczaj materiałów, które wzbogacają obrazowość języka;
zostawiaj dziecku czas na myślenie i marzenia na jawie;
zachęcaj dziecko do utrwalania swoich pomysłów;
nadawaj dziecięcym wytworom skończoną formę;
akceptuj u dzieci naturalną skłonność do odmiennego spojrzenia na rzeczy;
zachęcaj dzieci do bawienia się słowem;
treść nic nie znaczy, jeśli nic z nią się nie robi;
wszyscy mamy wyobraźnię i wszyscy możemy ją rozwijać;
.......................................................................................................
* Jerzy KUJAWIŃSKI- ,,Rozwijanie aktywności twórczej uczniów klas początkowych” Warszawa 1996r.
Ludzie uczą się interakcji z otoczeniem, aktywnie konstruując własną wiedzę oraz wykorzystując wiedzę już posiadaną. Bardzo popularnym określeniem myślenia o edukacji opartej na twórczej, poznawczej aktywności dziecka, na wychodzeniu od jego wiedzy i przekonań- jest konstruktywizm.
Nurt ten jest oparty na dwóch podstawowych założeniach:
wiedza jest aktywnie konstruowana przez podmiot poznający;
dochodzenie do wiedzy jest procesem adaptacyjnym, w którym następuje stopniowa umysłowa organizacja badanego i doświadczanego świata.
POSTAWA TWÓRCZA- to umiejętność dostrzegania i rozwiązywania problemów, reagowanie na problemy w formie dziwienia się, stawiania pytań, podejmowania działania, to niekonwencjonalne myślenie i działanie wsparte wyobraźnią i zaangażowaniem emocjonalnym.
Dla dzieci istotny jest sam proces tworzenia i działania niż jego rezultaty.
W edukacji ukierunkowanej na twórczość:
nauczyciel zachęca do aktywności w różnych obszarach, stosuje aktywizujące metody, eksponuje stale efekty pracy uczniów;
wywołuje zainteresowanie, motywację do podejmowania nowych wyzwań edukacyjnych, nagradza twórcze myślenie;
zachęca do współpracy, buduje zgrany zespół klasowy, rozwija mocne strony ucznia;
kładzie nacisk na zrozumienie, ma jasny i czytelny dla wszystkich system oceniania, jest też oceniany przez uczniów;
na zajęciach jest luźna atmosfera, wzajemne uczenie się od siebie, jest dwustronna komunikacja.
Zajęcia twórcze mają związek z wychowaniem i aktywnością uczniów. Dzieci uczą się współpracy, rozwiązują problemy w sposób niestereotypowy, pomagają w określeniu ich mocnych stron. Pozwalają słabszym uczniom być twórczymi na równi z innymi.
ĆWICZENIA WPROWADZAJĄCE DZIECI W ZAJĘCIA KU TWÓRCZOŚCI:
1.Śpiewający temat- zaśpiewanie tematu zadań.
2.Skojarzenia- co przychodzi wam do głowy, gdy powiem...
3.Wymyśl jak najwięcej...
4.Blefinicje- wymyślanie dziwnych definicji do nieprawdopodobnych określeń.
5.Co by było gdyby...
6.Niezwykłe zastosowanie zwykłych przedmiotów.
TRZY PODSTAWOWE KROKI W ORGANIZOWANIU
ZAJĘĆ OPARTYCH NA DZIECIĘCEJ OBSERWACJI I EKSPERYMENTOWANIU:
1.Ujawnianie i aktywizowanie posiadanej już przez dzieci wiedzy oraz umiejętności.
2.Konstruowanie nowych znaczeń.
3.Zestawienie uzyskanych wyników.
CZYNNIKI MYŚLENIA TWÓRCZEGO:
płynność myślenia (wytwarzanie wielu pomysłów);
giętkość myślenia (wytwarzanie nieoczekiwanych pomysłów);
wrażliwość na problemy i zdolność formułowania pytań.
Opracowała Bożena-Janina Teresiak nauczycielka kształcenia zintegrowanego SP nr 2 w Hajnówce.
|
