Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Pamiętniki Adama i Ewy

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 11917 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

 
Konspekt lekcji przeprowadzonej w oparciu o książkę czytaną w ramach akcji „Cały Wrocław czyta dzieciom”

TYTUŁ KSIĄŻKI - „Pamiętniki Adama i Ewy”
AUTOR - Mark Twain
KLASY - IICG i IIAG

CELE LEKCJI

  • Nauka krytycznego spojrzenia na tekst literacki;
  • Rozwijanie w młodych ludziach empatii;
  • Analityczne spojrzenie na rozwój relacji między kobietą i mężczyzną.
  1. Uczniowie dzielą się swoimi wrażeniami na temat lektury, której słuchali podczas ostatnich lekcji.
  2. Nauczyciel odczytuje wybrane fragmenty książki, a uczniowie odgadują, o czym jest w nich mowa odwołując się do skojarzeń. (zał. 1)
  3. Słuchając kolejnych fragmentów tekstu, uczniowie mają ocenić, o jakich cechach charakteru Adama i Ewy one świadczą. (zał. 2)
  4. Nauczyciel zadaje pytania dotyczące treści lektury, na które dzieci udzielają odpowiedzi.
    1. Jak nazywali się synowie Adama i Ewy? (Kain i Abel)
    2. Co pojawiło się w raju po zerwaniu jabłka z zakazanego drzewa? (śmierć)
    3. Jak na początku Adam traktował Ewę? (unikał jej, uważał ją za intruza)
    4. Co myślał Adam, gdy na świecie pojawił się Kain? (był przekonany,że to jakiś nowy, nieznany dotąd gatunek zwierzęcia; dziwiło go wyjątkowe przywiązanie Ewy do tego „stworzonka”)
    5. Co Adam zrobił, żeby uzyskać odpowiedź na pytanie: Przedstawicielem, jakiego gatunku jest Kain? (przynosił kolejno do domu różne zwierzęta przypominające wyglądem i zachowaniem Kaina, żeby sprawdzić jak się czuje Kain w ich obecności, potem wyruszył na poszukiwanie drugiego podobnego „egzemplarza”)
    6. Co Ewa powiedziała Adamowi, gdy ten zapytał skąd wziął się Kain? (powiedziała mu, że złapała Kaina w lesie, w odległości paru mil od ich szałasu)
    7. Jaka cecha Ewy przeszkadzała Adamowi na początku, tuż po jej pojawieniu się w Raju? (nadmierna gadatliwość)
    8. Co było obowiązkiem Adama w Raju? (jego głównym zajęciem było polowanie)
  5. Uczniowie przygotowują w trzech grupach scenki ukazujące wzajemne relacje Adama i Ewy: tuż po stworzeniu, po jakimś czasie wspólnego mieszkania w Raju, gdy zostali rodzicami).
  6. Zadanie domowe – narysuj Adama i Ewę w sposób obrazujący najbardziej widoczne cechy ich charakteru.


ZAŁĄCZNIK NR 1

„Nowe stworzenie o długich włosach ciągle staje mi na drodze. Czatuje wciąż w pobliżu i podąża moimi śladami. [...] Wolałbym, aby przebywało wśród innych zwierząt.” (Ewa)

„Różnica wielkości nasuwa przypuszczenie, że jest to odmienny, nowy rodzaj zwierzęcia – być może ryba, choć gdy włożyłem je do wody, by się o tym przekonać, poszło na dno. Ewa zanurzyła się i wyłowiła je, nim doświadczenie zdołało rozstrzygnąć to pytanie. Nadal sądzę, że to ryba, lecz Ewa nie dba o to, czym ono jest, i nie pozwala mi więcej przeprowadzać tego rodzaju prób.” (Kain)

„[...] nie ulega wątpliwości, że obaj należą do tego samego gatunku. Miałem zamiar wypchać jedno z nich dla mojej kolekcji, lecz Ewa z jakichś powodów jest nieprzychylnie nastawiona do tego projektu. [...] Nauka poniosłaby niepowetowaną stratę, gdyby te stworzenia wyginęły.
Starsze stworzenie jest teraz bardziej oswojone i umie śmiać się i paplać jak papuga, czego bez wątpienia nauczyło się, przebywając tak często z papugą i posiadając dobrze rozwinięty dar naśladowczy. [...] Nowe stworzenie jest tak samo brzydkie, jak z początku był jego poprzednik, ma taką samą skórę barwy siarki i surowego mięsa i dziwną pozbawioną owłosienia głowę.” (dzieci Adama i Ewy – Kain i Abel)

„ [...] gdy wypoczęłam, wzięłam koszyk i poszłam w kierunku miejsca najdalej położonego na obwodzie koła, gdzie gwiazdy są najbliżej ziemi i można je dosięgnąć ręką; tak byłoby najlepiej, gdyż mogłabym wtedy zebrać je delikatnie ręką, nie naruszając ich.” (horyzont)

„Chyba jest gadem, a sądzę, że nim jest, bo ma niechlujne włosy i błękitne oczy. To stworzenie pozbawione jest bioder, a jego ciało zwęża się ku dołowi jak marchewka, gdy zaś staje, rozpościera ramiona jak dźwig; sądzę wiec, że jest gadem, choć równie dobrze mógłby być jakąś budowlą. (Adam)

„Odeszłam i usiadłam na omszałym brzegu jeziora, zanurzając nogi w wodzie. Przychodzę tutaj, gdy potrzebuje czyjegoś towarzystwa, gdy chce na kogoś popatrzeć i z kimś porozmawiać. Nie wystarcza mi to urocze, blade ciało namalowane tam, w głębi jeziora, ale to już jest coś, a coś jest lepsze od całkowitej samotności. Ono mówi, gdy ja mówię, jest smutne, gdy ja się smucę; pociesza mnie, okazując współczucie i pocieszając: „Nie rozpaczaj, biedna opuszczona dziewczyno, zostanę twoją przyjaciółką”. To moja dobra i jedyna przyjaciółka, moja siostra.” (odbicie Ewy w jeziorze)

„Położyłam suchy kij na ziemi, próbując drugim wywiercić w nim dziurę, aby zrealizować pewien zamysł. Wkrótce jednak bardzo się przeraziłam. Cienki przezroczysty, niebieskawy dymek zaczął wydobywać się z otworu; rzuciłam wszystko i uciekłam. Myślałam, że to jakiś duch, i bardzo się przestraszyłam! [...] Podchodząc bliżej, rozchyliłam gałęzie różanego krzewu, pragnąc napotkać tam mężczyznę – gdyż wyglądałam bardzo pociągająco i ładnie, – lecz duszek zniknął! Zbliżyłam się – w otworze leżała szczypta delikatnego różowego pyłu.” (ogień)



ZAŁĄCZNIK 2

„W ubiegły wtorek w nocy uciekłem i wędrowałem przez dwa dni. Zbudowałem sobie nowy szałas w miejscu odosobnionym i w miarę możliwości zatarłem za sobą ślady, lecz ona wytropiła mnie przy pomocy oswojonego zwierzęcia, które nazywa wilkiem; zbliżyła się, wydając żałosne odgłosy i lejąc wodę z miejsc, którymi patrzy. Musiałem z nią wrócić, lecz mam zamiar zaraz odejść, gdy tylko nadarzy się okazja.” (Adam – samotnik)

„Wczoraj wpadła do jeziora, gdy jak zwykle przeglądała się w jego tafli. Omal się nie udusiła i powiedziała, że było to bardzo nieprzyjemne. Dlatego żal jej się zrobiło stworzeń żyjących w jeziorze, które nazywa rybami, gdyż w dalszym ciągu nadaje nazwy zwierzętom, choć tego nie potrzebują i nie zbliżają się, gdy na nie woła. [...] zeszłej nocy wydobyła mnóstwo ryb z wody i położyła mi na posłanie, bym je ogrzał.” (Ewa – troskliwa)

„Przez cały tydzień chodziłam za nim jak cień, próbując zawrzeć znajomość. Musiałam więc mówić przez cały czas, gdyż on jest nieśmiały, lecz to mi nie przeszkadza. Wydawało mi się, że jest zadowolony z mej obecności. Często wiec używałam przyjacielskiego zwrotu „my”, ponieważ pochlebia mu, gdy jego też uwzględniam.” (Ewa – towarzyska)

„Ostatniej nocy księżyc zerwał się z uwięzi, ześliznął i wypadł z całego układu – to wielka strata; serce mi pęka na myśl o tym. Żadna inna ozdoba ani dekoracja nie mogą równać się z nim pod względem piękna i wykończenia. [...] Kocham bowiem księżyce, są tak ładne i romantyczne! Pragnęłabym, abyśmy ich mieli pięć albo sześć – nie kładłabym się wcale spać i leżąc na omszałych brzegach wód i patrząc na nie, nie czułabym nigdy zmęczenia. Gwiazdy też są ładne. Chciałabym schwytać niektóre z nich i wpleść sobie we włosy.” (Ewa – wrażliwa na piękno)

„W ciągu ostatnich dwóch dni przejęłam trud nadawania nazw zwierzętom.[...] Z chwilą gdy spojrzę na jakiekolwiek zwierzę, już wiem, czym ono jest. Nie potrzebuję się ani chwili namyślać; odpowiednia nazwa pojawia się nagle jak natchnienie; jest to bez wątpienia natchnienie, gdyż jeszcze przed chwilą nie miałam o niej pojęcia. Wydaje mi się, że rozpoznaję zwierzę po jego kształcie i sposobie zachowania się.” (Ewa – pomysłowa)

„Pewnych rzeczy nie można odkryć; lecz tego nie stwierdzisz odgadywaniem ani snuciem domysłów; nie, musisz być cierpliwy i przeprowadzać doświadczenia, aż odkryjesz, że nie możesz czegoś poznać. Dobrze, że tak się sprawy mają, gdyż dzięki temu świat staje się interesujący. Jeśli nie byłoby niczego do odkrycia, zrobiłoby się nudno.” (Ewa – ciekawa świata)

„On wciąż tam siedzi na drzewie. Niby wypoczywa, lecz to podstęp. Niedziela nie jest dniem wypoczynku, tylko sobota. Sprawia na mnie wrażenie stworzenia ponad wszystko lubiącego odpoczynek. Zmęczyłoby mnie takie ciągłe odpoczywanie. Przykre jest też dla mnie przebywanie w pobliżu tego drzewa i obserwowanie go. Zastanawiam się, po co to stworzenie istnieje, gdyż nigdy nie widziałam, aby cokolwiek robiło.” (Adam – leniwy)

„Kiedy poszłam tam wczoraj o zmroku, zeszło z drzewa i próbowało złowić igrające w jeziorze małe cętkowane rybki; musiałam obrzucić gada grudkami ziemi, aby zmusić go do wejścia na drzewo i pozostawienia ich w spokoju.” (Adam – okrutny łowca)

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie